Κοσμικό «τροχαίο» ενόψει

Οι επιστήμονες παρακολουθούν ένα σπάνιο κοσμικό φαινόμενο που εξελίσσεται στο κέντρο του Γαλαξία. Ενα τεράστιο νέφος αερίων κινείται με ταχύτητα περίπου εννέα εκατομμυρίων χλμ/ώρα κατευθυνόμενο προς την περιοχή όπου βρίσκεται η γιγάντια μαύρη τρύπα του Γαλαξία. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το νεφέλωμα θα φτάσει στο κέντρο του γαλαξία μας όπου βρίσκεται η μαύρη τρύπα κάποια στιγμή μέσα στο 2013 και εκεί θα σταματήσει η πορεία του αφού η «σύγκρουση» με τη μαύρη τρύπα θα είναι μοιραία για αυτό.

Το φαινόμενο

Σύμφωνα με τους επιστήμονες που παρακολουθούν το φαινόμενο η ταχύτητα του νεφελώματος αυξάνεται προοδευτικά όσο πλησιάζει προς το κέντρο του Γαλαξία - συγκεκριμένα οι ειδικοί εκτιμούν ότι η ταχύτητά του έχει διπλασιαστεί τα τελευταία επτά χρόνια. Αν και στην πραγματικότητα το νεφέλωμα δεν θα πέσει κατευθείαν πάνω (ή μέσα) στη μαύρη τρύπα το τέλος του είναι προδιαγεγραμμένο.

Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι το νεφέλωμα θα περάσει σε απόσταση 40 δισ. χλμ από τη μαύρη τρύπα. Ομως οι κολοσσιαίες βαρυτικές δυνάμεις της μαύρης τρύπας θα το διαλύσουν στα εξ ων συνετέθη. Καθώς το νεφέλωμα θα πλησιάζει προς την καταστροφή του θα αρχίσει να λάμπει από το έντονο φως που θα ρίχνουν πάνω του τα αμέτρητα άστρα που βρίσκονται στο κέντρο του Γαλαξία.

Η παρατήρηση του φαινομένου είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού θα επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν τη συμπεριφορά της ύλης όταν έρχεται σε επαφή με κοσμικά αντικείμενα όπως οι μαύρες τρύπες. Η μαύρη τρύπα του Γαλαξία που είναι γνωστή ως «Τοξότης Α*» υπολογίζεται ότι έχει μάζα περίπου 2,5 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ηλιου.

Το νεφέλωμα «τρέχει» με ταχύτητα προς τη μαύρη τρύπα του Γαλαξία
Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Γιγάντιος υπόγειος ωκεανός στον Τιτάνα

Διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε δεδομένα που έστειλε το σκάφος Cassini που εξερευνά τα τελευταία χρόνια τον Κρόνο και τα φεγγάρια του και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο μεγαλύτερος εξ αυτών, ο Τιτάνας, έχει ένα γιγάντιο υπόγειο ωκεανό. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο ωκεανός αυτός είναι μεγαλύτερος από όσο όλοι οι ωκεανοί της Γης μαζί! Θεωρούν επίσης ότι ο ωκεανός αυτός διαθέτει συνθήκες ευνοϊκές για την ύπαρξη ζωής εκεί.

Η ανακάλυψη

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Sapienza στη Ρώμη και του Πανεπιστημίου Cornell στις ΗΠΑ μελέτησαν τα δεδομένα που έχει καταγράψει το Cassini από το μαγνητικό πεδίο του Τιτάνα την περίοδο 2006-2011. Επικέντρωσαν την προσοχή τους στις μεταβολές που υπάρχουν τόσο στο μαγνητικό πεδίο όσο και στο σχήμα του Τιτάνα κατά την τροχιακή του κίνηση με τον Κρόνο και τις αλληλεπιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στη διάρκεια της.

Υποστηρίζουν ότι το εσωτερικό του Τιτάνα «παραμορφώνεται» με τέτοιο τρόπο που η μόνη εξήγηση που μπορεί να υπάρχει για αυτό είναι η παρουσία ενός ωκεανού κάτω από τον παγωμένο εξωτερικό φλοιό του.

Η παλίρροια

Σύμφωνα με τους ερευνητές η τροχιακή κίνηση του Τιτάνα δημιουργεί φαινόμενα ανάλογα με εκείνα που προκαλεί αυτή της Σελήνης όπως για παράδειγμα, αυτό της παλίρροιας. Οπως αναφέρουν ο υπόγειος ωκεανός του Τιτάνα «φουσκώνει» και «ξεφουσκώνει» με τρόπο ανάλογο που γίνεται στις γήινες παλίρροιες.

«Το συμπέρασμα μας είναι ότι είναι υπάρχει ένα υπόγειο υγρό στρώμα και αυτό περιέχει νερό» αναφέρει ο Λουτσιάνο Λες, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτός ο ωκεανός καλύπτει ολόκληρο το υπέδαφος του πλανήτη και ο όγκος του νερού που διαθέτει είναι μεγαλύτερος από εκείνον όλων των ωκεανών της Γης μαζί. Πιθανολογούν επίσης ότι αυτός ο υπόγειος ωκεανός περιέχει οργανικά μόρια που συνδέονται με την ύπαρξη της ζωής. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

«Κολασμένοι» μαγνητικοί ανεμοστρόβιλοι

Επιστήμονες στη Βρετανία υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση σε ένα από τα κοσμικά μυστήρια που απασχολεί πολλά χρόνια τους επιστήμονες. Η θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα του Ήλιου είναι μεγαλύτερη από εκείνη στην επιφάνεια του χωρίς κανείς μέχρι σήμερα να έχει καταφέρει να δώσει μια πειστική απάντηση. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία υπεύθυνοι για την αυξημένη θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα του μητρικού μας άστρου είναι γιγάντιοι μαγνητικοί ανεμοστρόβιλοι.

Το φαινόμενο

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ αναφέρουν ότι κάθε στιγμή στον Ηλιο είναι ενεργοί περίπου 11 χιλιάδες μαγνητικοί ανεμοστρόβιλοι με διάμετρο από 1600-5500 χιλιάδες χλμ. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτοί οι ανεμοστρόβιλοι έχουν ένα μαγνητικό «σκελετό» ο οποίος περιστρέφεται με ταχύτητα μεγαλύτερη από δέκα χιλιάδες χλμ/ώρα δημιουργώντας ένα αγωγό που διοχετεύει θερμότητα από το εσωτερικό του Ηλιου στην ατμόσφαιρα του.

O Ηλιος διαθέτει εσωτερικές ζώνες. Η πρώτη ονομάζεται ζώνη ακτινοβολίας (Radiative Zone) και η δεύτερη ονομάζεται ζώνη μεταφοράς (Convection Zone). Σύμφωνα με τους ερευνητές οι μαγνητικοί ανεμοστρόβιλοι μεταφέρουν θερμότητα από τη ζώνη μεταφοράς προς την ατμόσφαιρα με τη μορφή μαγνητικών κυμάτων.

Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στην ατμόσφαιρα είναι πολλά εκατομμύρια βαθμοί Κελσίου, 300 φορές υψηλότερες από ότι στην επιφάνεια. Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική επειδή ο συγκεκριμένος «μηχανισμός» μπορεί σύμφωνα με τους ειδικούς να αποτελέσει τη βάση για την κατασκευή αντιδραστήρων παραγωγής ασφαλούς και καθαρής ενέργειας. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Προσεδάφιση στη Μογγολία για το κινεζικό «Θεϊκό Σκάφος 9»

Το κινεζικό διαστημικό σκάφος Shenzhou 9 («Θεϊκό σκάφος 9») το οποίο μετέφερε στο Διάστημα την πρώτη Κινέζα αστροναύτη, την 33χρονη πιλότο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, Λιού Γιάνγκ, επέστρεψε στη Γη την Παρασκευή.

Το σκάφος προσγειώθηκε στην Εσωτερική Μογγολία στις 05:05 τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδος) και εικόνες μεταδόθηκαν από την τηλεόραση.

Το πλήρωμα του «Θεϊκού σκάφος 9» αποτελείτο από την Λιού κι άλλους δύο αστροναύτες.

«Αισθάνομαι τόσο ωραία να στέκομαι στη Γη και αισθάνομαι ακόμα καλύτερα να βρίσκομαι στο σπίτι μου» είπε η 33χρονη αστροναύτης.

Στόχος της αποστολής δοκιμή της τεχνολογίας σύνδεσης σκαφών σε τροχιά, η οποία θα επιτρέψει την κατασκευή κινεζικού διαστημικού σταθμού την επόμενη δεκαετία.

Η κάψουλα συνδέθηκε με επιτυχία με την υπομονάδα Tiangong-1 που περιμένει σε τροχιά από πέρυσι. Η ανάπτυξη τεχνολογίας που επιτρέπει τη σύνδεση σκαφών σε τροχιά έχει κρίσιμη σημασία για την κατασκευή μόνιμου διαστημικού σταθμού γύρω στο 2020.

Ο πρωθυπουργός της χώρας χαιρέτισε την αποστολή, λέγοντας ότι ήταν «πλήρως επιτυχημένη».

«Αυτή είναι άλλη μία εξαιρετική συμβολή του κινεζικού λαού στις προσπάθειες της ανθρωπότητας να εξερευνήσουν και να χρησιμοποιήσουν το διάστημα» δήλωσε ο Ουέν Τζιαμπάο.


Πηγή: in.gr

Συνέχεια»

Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι το Σύμπαν δεν χρειάστηκε “Θεό” για να δημιουργηθεί

Η διαμάχη θρησκείας – επιστήμης για τη δημιουργία του Σύμπαντος κρατά (και αναμένεται να κρατήσει) εδώ και πολλά χρόνια, και περισσότερο λάδι στη φωτιά ρίχνει η δήλωση του αστροφυσικού Alex Flippenko, ότι δεν είναι απαραίτητη κάποια “θεϊκή παρέμβαση” για να γίνει το Big Bang.

Η δήλωση έγινε στο συνέδριο SETICon2, που διοργάνωσε ο οργανισμός SETI (Search for Extraterrestrial Life) στο University of California, σε μια ανοικτή συζήτηση με τίτλο “Did Big Bang require a Divine Spark”, όπου συγκεντρώθηκαν επιστήμονες, συγγραφείς βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και γενικότερα άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το μέλλον και το παρελθόν της Ανθρωπότητας, σε μια αντιπαράθεση με ηθικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις.

Η θεωρία του Big Bang τοποθετεί τη γέννηση του Σύμπαντος πριν από 13.7 δισ. χρόνια και σε αυτό το σημείο ο Flippenko σημείωσε ότι “η Μεγάλη Έκρηξη θα μπορούσε να είναι απλά το αποτέλεσμα των Νόμων της Φυσικής”. Τον ισχυρισμό του συμπλήρωσε ο αστρονόμος Seth Shostak, ο οποίος δήλωσε με τη σειρά του ότι:

“Οι κβαντομηχανικές διακυμάνσεις μπορούν να δημιουργήσουν έναν κόσμο. Αν μπορούσατε να τροποποιήσετε κατάλληλα τον χώρο και τον χρόνο μέσα σε αυτό το δωμάτιο, τότε ίσως να δημιουργούσατε ένα εντελώς καινούργιο σύμπαν. Δεν είναι ξεκάθαρο αν θα είχατε τη δυνατότητα να εισέλθετε μέσα σε αυτό, αλλά θα μπορούσατε να το δημιουργήσετε. Επομένως, το Σύμπαν μας ίσως είναι το επιστημονικό project ενός παιδιού σε κάποιο άλλο σύμπαν… Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να επηρρεάσει κάτι τέτοιο τις θεολογικές σας αντιλήψεις, αλλά είναι τροφή για σκέψη”

Πάντως, προτού αρχίσουν οι αντιδράσεις ο Flippenko συμπλήρωσε ότι δεν επιτίθεται ενάντια στη θεωρητική ύπαρξη του Θεού, απλά το Σύμπαν δεν χρειάζεται Θεό για να δημιουργηθεί, ενώ τόνισε ότι η επιστημή δεν μπορεί να αποδείξει ή να διαψεύσει την ύπαρξη του Θεού.

Άλλωστε, η κουβέντα μπορεί να μπει σε έναν φαύλο κύκλο, καθώς τίθεται το ερώτημα ποιος δημιούργησε τους Νόμους της Φυσικής ή ποιος δημιούργησε αυτόν….που δημιούργησε τους Νόμους της Φυσικής κ.ο.κ., επομένως, ας αφήσουμε τη δημιουργία του Σύμπαντος στους Νόμους της Φυσικής ή στον Θεό ή όπου θέλει ο καθένας… Πηγή: techgear.gr

Συνέχεια»

Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας για το σωματίδιο Higgs

Οι θεωρητικοί φυσικοί σε όλο τον πλανήτη έχουν μια ημερομηνία σημειωμένη στο ημερολόγιό τους: την 4η Ιουλίου. Είναι η ημερομηνία που το CERN θα διοργανώσει ένα συνέδριο στη Μελβούρνη με θέμα τις τελευταίες εξελίξεις στην έρευνα για το μποζόνιο Higgs, ένα θεωρητικό για την ώρα σωματίδιο που είναι υπεύθυνο για τη μάζα των υπόλοιπων σωματιδίων.

Όσο η 4η Ιουλίου πλησιάζει, τόσο αυξάνονται και οι φήμες ότι θα ανακοινωθεί η πολυαναμενόμενη εύρεση του «σωματιδίου του Θεού», αν και το CERN και επιστήμονες που συμμετέχουν προειδοποιούν πως δεν θα ανακοινώσουν με σιγουριά κάποιο αποτέλεσμα, παρά μόνο τις τελευταίες ενδείξεις στην έρευνά τους.

Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Δεκέμβριο το CERN είχε ανακοινώσει σε ένα αντίστοιχο συνέδριο, πως υπάρχουν έντονες ενδείξεις για ένα νέο σωματίδιο με την ενέργεια που αναμένεται να έχει και το σωματίδιο Higgs (περίπου στα 125 GeV), και υπολόγισαν την πιθανότητα ύπαρξής του ίση με περίπου 95%. Για να κατοχυρωθεί όμως μια ανακάλυψη, οι φυσικοί πρέπει να είναι απόλυτα σίγουροι, και το ευρέως αποδεκτό όριο για την πιθανότητα αυτή πρέπει να είναι τουλάχιστον 99.9999426697%!

Το σωματίδιο Higgs προτάθηκε από τον Αγγλο φυσικό Peter Higgs ήδη από το 1964, ως ο μηχανισμός εκείνος με τον οποίο τα σωματίδια αποκτούν τη μάζα τους. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το πεδίο Higgs είναι απλωμένο σε όλο το χώρο, και όλα τα σωματίδια επιδρούν διαφορετικά μαζί του. Όσο μεγαλύτερη η αλληλεπίδραση, τόσο μεγαλύτερη είναι και η μάζα τους. Χρησιμοποιώντας μια φανταστική αναλογία, το πεδίο Higgs θα μπορούσε να μοιάζει με μια ατελείωτη πεδιάδα από χιόνι. Την πεδιάδα αυτή, κάποιοι τη διασχίζουν κάνοντας σκι πολύ γρήγορα, αλληλεπιδρούν λίγο δηλαδή με το χιόνι έχοντας μικρή μάζα, κάποιοι περπατάνε με χιονοπέδιλα και βυθίζονται λίγο περισσότερο στο χιόνι έχοντας μεγαλύτερη μάζα και κάποιοι φοράνε μπότες και βυθίζονται βαθιά μέσα στο χιόνι αποκτώντας πολύ μεγαλύτερη μάζα. Κάποιοι άλλοι, όπως τα φωτόνια δεν ακουμπούν καθόλου το χιόνι κι έτσι δεν έχουν καθόλου μάζα.

Γιατί όμως είναι τόσο δύσκολο να αποφανθούν τελικά αν υπάρχει ή όχι το συγκεκριμένο σωματίδιο; Οι ερευνητές στο CERN, συγκρούουν δέσμες πρωτονίων με πολύ μεγάλες ταχύτητες, πολύ κοντά στην ταχύτητα του φωτός, σε έναν επιταχυντή που εκτείνεται 27 χιλιόμετρα, 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Τα πρωτόνια καθώς συγκρούονται διαλύονται σε πιο στοιχειώδη σωματίδια, με ένα πλήθος από πιθανές αντιδράσεις να λαμβάνουν χώρα. Οι αντιδράσεις αυτές, είναι τυχαίες ακολουθώντας τους νόμους πιθανοτήτων της κβαντικής μηχανικής. Οι αντιδράσεις μάλιστα που «εμφανίζεται» το μποζόνιο Higgs είναι πολύ λιγότερο πιθανές από άλλες, πιο κοινές αντιδράσεις, ενώ και ο χρόνος ζωής του σωματιδίου αυτού είναι πολύ μικρός: δημιουργείται και «σπάει» αμέσως σε άλλα κομμάτια. Το πλήθος των αντιδράσεων είναι τόσο μεγάλο, που η υπολογιστική ισχύς που χρειάζεται για να αναλύσει δεδομένα της τάξης των 40 Terabyte την ημέρα είναι τεράστια, με αποτέλεσμα η διαδικασία αυτή να απαιτεί χρόνο. Είναι σα να ψάχνουν για μικρά θραύσματα μέσα σε μια ατέλειωτη αλληλουχία εκρήξεων.

Τι θα σήμαινε όμως αν τελικά δε βρεθεί το πολυπόθητο σωματίδιο; Το σωματίδιο Higgs είναι ένας απαραίτητος κρίκος στη θεωρία που έχουμε σήμερα για τη φύση, το Τυπικό Μοντέλο, το οποίο περιέχει και εξηγεί όλες τις δυνάμεις που γνωρίζουμε εκτός από τη βαρύτητα. Το να μη βρεθεί θα ήταν από τη μία απαγοητευτικό, καθώς θα έθετε σε αμφισβήτηση όλη τη σύγχρονη φυσική, αλλά θα ήταν κι ένα συναρπαστικό έναυσμα για την ανακάλυψη μιας πιο ολοκληρωμένης θεωρίας. Οι περισσότεροι επιστήμονες πάντως θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη του, και μένει να μάθουμε αν έχουν δίκαιο. Πηγή: naftemporiki.gr

Συνέχεια»

Ρεκόρ για την "υψηλότερη ανθρωπογενή θερμοκρασία"

Θερμοκρασία περίπου 250.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή που επικρατεί στο κέντρο του Ήλιου, πέτυχαν να δημιουργήσουν αμερικανοί επιστήμονες μέσα από συγκρούσεις υποατομικών σωματιδίων σε ένα επιταχυντή, φθάνοντας τα 4 τρισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου.

Πρόκειται, όπως ανακοίνωσαν, για ένα παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες όσον αφορά την «Υψηλότερη Ανθρωπογενή Θερμοκρασία».

Το επίτευγμα ανήκει στους φυσικούς του Σχετικιστικού Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων (RHIC), που είναι εγκατεστημένος στο Εθνικό Εργαστήριο Μπρουκχέιβεν των ΗΠΑ.

Ο υπόγειος επιταχυντής, μήκους 3,9 χιλιομέτρων (μία μικρογραφία του μεγάλου επιταχυντή του CERN στην Ευρώπη) κάνει συγκρούσεις σωματιδίων υπό συνθήκες που πιστεύεται ότι υπήρχαν στο σύμπαν μόλις ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά την «Μεγάλη Έκρηξη».

Οι επιστήμονες προκάλεσαν συγκρούσεις μεταξύ πυρήνων χρυσού (δηλαδή των θετικά φορτισμένων τμημάτων του ατόμου που αποτελούνται από πρωτόνια και νετρόνια) με την ταχύτητα σχεδόν του φωτός.

Η τεράστια ενέργεια που απελευθερώνεται από αυτή τη σύγκρουση των ιόντων, είναι τόσο ισχυρή που λιώνει τα νετρόνια και τα πρωτόνια μέσα στους πυρήνες, γεγονός που αποσυνθέτει τους πυρήνες στα συστατικά μέρη τους, κυρίως σε κουάρκ και γκλουόνια.

Αυτή η καυτή «σούπα» κουάρκ και γκλουονίων δημιουργεί μία ρευστή μορφή ύλης (πλάσμα) που πιστεύεται ότι μοιάζει με αυτή που υπήρχε λίγο μετά τη δημιουργία του σύμπαντος πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτή η ύλη σε μορφή πλάσματος σταδιακά ψυχράνθηκε και συμπυκνώθηκε, δημιουργώντας τα πρωτόνια και τα νετρόνια της σημερινής ύλης.

Οι Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον φυσικό Στίβεν Βίγκντορ, κατάφεραν να ανεβάσουν τη θερμοκρασία της σούπας-πλάσματος των υποατομικών σωματιδίων περίπου στους 7,2 τρισεκατομμύρια βαθμούς Φαρενάιτ (4 τρισ. βαθμοί Κελσίου).

Είναι αξιοπερίεργο, όπως δήλωσε ο Βίγκντορ, ότι τόσο σε αυτή την τρομερά υψηλή θερμοκρασία, όσο και στο ακριβώς αντίθετο άκρο του θερμοκρασιακού φάσματος, κοντά στο απόλυτο μηδέν (μηδέν βαθμοί Κέλβιν ή μείον 273,15 βαθμοί Κελσίου ή μείον 459,67 βαθμοί Φαρενάιτ) η ύλη συμπεριφέρεται σαν ένα σχεδόν τέλειο υγρό χωρίς τριβή.

Το θερμοκρασιακό ρεκόρ του αμερικανικού μικρού επιταχυντή ίσως όμως να μη διαρκέσει για πολύ. Ο επιταχυντής του CERN, που βρίσκεται κάτω από τα γαλλοελβετικά σύνορα και που κι αυτός κάνει συγκρούσεις ιόντων με την ταχύτητα σχεδόν του φωτός (στο πλαίσιο του ανιχνευτή ALICE), ίσως έχει ήδη σπάσει αυτό το ρεκόρ.

Όπως δήλωσε η ελληνικής καταγωγής φυσικός του CERΝ Δέσποινα Χατζηφωτιάδου, η ενέργεια στις συγκρούσεις του ευρωπαϊκού επιταχυντή είναι περίπου τριπλάσια από αυτή του αμερικανικού. «Αυτό μεταφράζεται σε αύξηση 30% στην απόλυτη θερμοκρασία σε σχέση με αυτήν που έχει πετύχει το RHIC", όπως είπε.

Όμως οι ερευνητές του πειράματος ALICE δεν έχουν ακόμα δημοσιεύσει επίσημα τη θερμοκρασία στο πλάσμα κουάρκ-γκλουονίων που έχουν πετύχει, οπότε προς το παρόν ο επίζηλος των Παγκόσμιων Ρεκόρ Γκίνες για την «Υψηλότερη Ανθρωπογενή Θερμοκρασία» ανήκει στον Σχετικιστικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων του Εργαστηρίου Μπρουκχέιβεν. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Η τσίχλα «μασάει» τη μνήμη

Όσοι μασούν συστηματικά τσίχλα, «πασχίζουν» για να θυμηθούν κάποιον αριθμό ή γεγονότα που συνέβησαν πρόσφατα, σύμφωνα με βρετανική επιστημονική μελέτη. Όσοι δεν έχουν όμως αυτή τη συνήθεια, μπορούν να ανακαλέσουν άμεσα όποια πληροφορία επιθυμούν.

Αυτά είναι τα συμπεράσματα που κατέληξαν ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Βρετανία, οι οποίοι έθεσαν στο μικροσκόπιό τους 3.000 μαθητές.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ειδικοί χώρισαν τα παιδιά σε δύο ομάδες.

Στην πρώτη ομάδα τα παιδιά, κατά τη διάρκεια του πειράματος τα παιδιά μασούσαν τσίχλα και στη δεύτερη τα παιδιά δεν μασούσαν. Όπως αποδείχθηκε, σύμφωνα με τους γιατρούς, το μάσημα της τσίχλας εμποδίζει τα παιδιά να συγκεντρωθούν και να ανακαλέσουν πληροφορίες.

Οι ερευνητές εξήγησαν το αποτέλεσμα που προέκυψε υποστηρίζοντας ότι οι κινήσεις των σιαγόνων κατά τη μάσηση επιδρούν στην ικανότητα του εγκεφάλου να λειτουργήσει συνδυαστικά.

Πολύ περισσότερο, κατά τη γνώμη των επιστημόνων, στις διαδικασίες της μνήμης επιδρούν αρνητικά οποιεσδήποτε ρυθμικές μη συνειδητές κινήσεις, όπως το κούνημα των ποδιών ή το χτύπημα των δακτύλων. Πηγή: tanea.gr

Συνέχεια»

Κατέγραψαν σε βίντεο τη γέννηση ενός μωρού σε μαγνητικό τομογράφο

Τη διαδικασία της γέννησης ενός μωρού απεικόνισαν για πρώτη φορά σε μαγνητικό τομογράφο γιατροί από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Βερολίνου. Οι επιστήμονες έδωσαν στη δημοσιότητα ένα βίντεο διάρκειας 30 δευτερολέπτων, στο οποίο καταγράφεται καρέ-καρέ η γέννηση ενός μωρού από την 24χρονη μητέρα του.

Στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα είναι εμφανές ότι κάθε φορά που συσπάται η μήτρα, ασκείται πίεση στο μωρό, το οποίο γλιστρά προς τα κάτω.

Η ομάδα των ιατρών εφάρμοσε για πρώτη φορά την τεχνική αυτή το Νοέμβριο του 2010. Τότε όμως είχε δημοσιοποιήσει μόνο φωτογραφίες.

Η μητέρα του νεογέννητου βρισκόταν επί 45 λεπτά στο εσωτερικό του μαγνητικού τομογράφου.

Οι γιατροί χρειάστηκε να διακόψουν την εγγραφή λίγο πριν γεννηθεί το μωρό, προκειμένου να μην εκτεθεί στον θόρυβο του μαγνητικού τομογράφου.


Πηγή: tanea.gr

Συνέχεια»

Η σχέση της νευροεπιστήμης με τον ρατσισμό

Η συναναστροφή μας με άτομα άλλης εθνικότητας μπορούν να ενεργοποιήσουν αντιδράσεις, οι οποίες είναι τελείως άγνωστες στο συνειδητό μας εαυτό. Αυτό είναι το συμπέρασμα νέας έρευνας από επιστήμονες στα τμήματα ψυχολογίας των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης και του Χάρβαρντ.

Η επικεφαλής της έρευνας Ελίζαμπεθ Φέλπς, αναφέρει σε συνέντευξή της στο περιοδικό “Nature” ότι περιοχές στον εγκέφαλο, όπως η αμυγδαλή, ο πλαγιοπίσθιος προμετωπιαίος φλοιός και ο πρόσθιος προσαγώγιος φλοιός, ενεργοποιούνται σε νευρολογικές εικόνες όταν κάποιος συναναστρέφεται με άτομα διαφορετικής εθνικότητας.

Αυτά τα σημεία στον εγκέφαλο είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη ρύθμιση συναισθημάτων και τη λήψη αποφάσεων. Η επιστήμονας δηλώνει ακόμα ότι και άνθρωποι με «πολιτικά ορθές» αντιλήψεις, μπορεί να έχουν ρατσιστικές προκαταλήψεις, καθώς «υπάρχει ο διαχωρισμός ανάμεσα στην συμπεριφορά ενός ανθρώπου και στις υπαινισσόμενες του προτιμήσεις». Πηγή: skai.gr

Συνέχεια»

Χάκερ του εγκεφάλου ετοιμάζονται να μετατρέψουν τη σκέψη σε λόγο

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της λειτουργίας της συσκευής ibrain, που έχει τοποθετηθεί στο κεφάλι του διάσημου αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ. Το «ηλεκτρονικό καπέλο» επιτρέπει στον ανάπηρο επιστήμονα με τη σκέψη του μόνο, να κινεί τα πόδια και τα χέρια του.

Τη στιγμή όμως που οι ειδικοί κάνουν ακόμη ένα βήμα πιο μπροστά και αρχίζουν τις προσπάθειες για να αναπαράγουν λόγο από εγκεφαλικά κύματα, κάποιοι άλλοι επιστήμονες εκφράζουν επιφυλάξεις για μια νέα τεχνολογία που θα επιτυγχάνει «κλοπή της σκέψης».

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα της χρήσης του ibrain θα παρουσιάσουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και εάν δεν υπάρξει κάποιο «πρόβλημα της τελευταίας στιγμής» στην παρουσίαση που θα γίνει στο Κέμπριτζ, θα παρευρεθεί και ο ίδιος ο Χόκινγκ για να κάνει την επίδειξη του συστήματος. Το μηχάνημα χρησιμοποιεί μόνο ένα κανάλι για να καταγράψει τα κύματα των ηλεκτρικών σημάτων του εγκεφάλου και τα κύματα μεταβάλλονται ανάλογα με την εγκεφαλική δραστηριότητα, δηλαδή τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ατόμου.

Στο πλαίσιο αυτό, ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Φίλιπ Λόου και ο Χόκινγκ αναμένεται να δείξουν πώς η σκέψη μετατρέπεται σε μαγνητικό κύμα και πώς αυτό με τη σειρά του βοηθά να κινηθούν, με κάποια μηχανήματα, τα χέρια και τα πόδια του Χόκινγκ.

«Εχουμε αναπτύξει τεχνολογία που θα επιτρέψει για πρώτη φορά πρόσβαση στον ανθρώπινο εγκέφαλο», αναφέρει ο Φίλιπ Λόου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι όσο η τεχνολογία πάνω στην οποία βασίζεται το σύστημα εξελίσσεται τόσο θα βελτιώνεται και το επίπεδο της «μετάφρασης» των εγκεφαλικών κυμάτων από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Επιπλέον, εκτιμούν πως «σύντομα θα καταφέρουν να διαβάσουν το μυαλό ενός ανθρώπου». Πηγή: tanea.gr

Συνέχεια»

Χάπι κατά της παχυσαρκίας λαμβάνει έγκριση!

Ονομάζεται Belviq και αποτελεί το πρώτο νέο χάπι κατά της παχυσαρκίας που, μέσα σε διάστημα 13 ετών, λαμβάνει το πράσινο φως της αμερικανικής υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).

Πιέσεις προς την έγκριση

Σύμφωνα με την αρμόδια αμερικανική υπηρεσία, η έγκριση τέτοιων φαρμάκων αποτελεί ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Κατά το παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει σκευάσματα τα οποία σχετίζονταν με προβλήματα υγείας ή ακόμη και θανάτους.

Με τα δύο τρίτα των Αμερικανών όμως να κατατάσσονται στην κατηγορία των υπέρβαρων και παχύσαρκων και το κόστος της δημόσιας υγείας για την περίθαλψή τους να εκτοξεύεται στα ύψη, η FDA δέχθηκε μεγάλη πίεση προκειμένου να εγκρίνει μια νέα θεραπεία κατά της παχυσαρκίας.

«Όπως φαίνεται η άποψη της υπηρεσίας έχει μετατοπιστεί επισήμως προς την κατεύθυνση που θεωρεί ότι η μη αντιμετώπιση της παχυσαρκίας αποτελεί κίνδυνο από μόνη της, έτσι προτιθέμεθα να βγάλουμε στην αγορά σκευάσματα για να βοηθήσουμε τον κόσμο να χάσει βάρος – ακόμα και αν αυτό συνοδεύεται από κινδύνους» αναφέρει ο διευθυντής του τομέα βιοτεχνολογίας της αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας Cowen, Σίμος Σιμεωνίδης.

Το χάπι της «μεζούρας»

Το χάπι Belviq με δραστική ουσία τη λορκασερίνη, της Arena Pharmaceuticals Inc, είναι σχεδιασμένο ώστε να «μπλοκάρει» τα σήματα της πείνας στον εγκέφαλο βοηθώντας έτσι τα άτομα που το λαμβάνουν να νιώθουν χορτάτοι με μικρότερες ποσότητες τροφής.

Κατά τη διάρκεια κλινικών δοκιμών μεγάλης κλίμακας, οι ασθενείς που λάμβαναν το εν λόγω χάπι έχασαν επιτυχώς το 5% του σωματικού τους βάρους.

Προσοχή στην ειδική σήμανση

Παρόλα αυτά, η σήμανση της FDA στη συσκευασία του αδυνατιστικού φαρμάκου αναφέρει ότι η καθημερινή λήψη του θα πρέπει να διακοπεί μετά από την πάροδο 12 εβδομάδων, ακόμα και αν ο ασθενής δεν έχει καταφέρει να χάσει το 5% του σωματικού του βάρους.

Το χάπι της Arena έχει λάβει έγκριση για λήψη από ενηλίκους με Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) _ το πηλίκο του βάρους σε κιλά διά του τετραγώνου του ύψους σε μέτρα _ από 30 και πάνω, που κατατάσσονται στην κατηγορία της παχυσαρκίας. Μπορεί ακόμα να ληφθεί από ενηλίκους με ΔΜΣ από 27 και άνω (δηλαδή υπέρβαρους) που αντιμετωπίζουν τουλάχιστον ένα πρόβλημα υγείας που σχετίζεται με το βάρος τους όπως υπέρταση, διαβήτη τύπου 2 ή υψηλή χοληστερόλη.

Σύμφωνα με οδηγία της FDA, η παρασκευάστρια εταιρεία οφείλει να προχωρήσει σε έξι μελέτες παρακολούθησης των αποτελεσμάτων από τη λήψη του αδυνατιστικού φαρμάκου όπως επίσης και την καταγραφή του κινδύνου καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Στις 30/6 το τελευταίο λεπτό θα διαρκέσει... 61 δευτερόλεπτα!

Στο τέλος του μήνα, το βράδυ του Σαββάτου 30 Ιουνίου, ο χρόνος θα κάνει ένα άλμα και το τελευταίο λεπτό του δεν θα διαρκέσει 60, αλλά 61 δευτερόλεπτα.

Αυτό το πρόσθετο -ή διορθωτικό- δευτερόλεπτο κατά καιρούς προστίθεται στον επίσημο χρόνο για να αποκαταστήσει τη χρονική τάξη που διασαλεύεται εξαιτίας της ακανόνιστης κίνησης της Γης περί τον άξονά της.

Θεωρητικά, ο πλανήτης μας χρειάζεται 86.400 δευτερόλεπτα για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιστροφή 360 μοιρών, μέσα σε ένα 24ωρο.

Ταυτόχρονα όμως, η Γη δέχεται συνεχείς βαρυτικές επιδράσεις από τον Ήλιο, τη Σελήνη και τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, με αποτέλεσμα η ταχύτητα περιστροφής της να μην μένει σταθερή, αλλά να επιβραδύνεται ανεπαίσθητα - αρκετά όμως για να δημιουργείται πρόβλημα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρείται απόκλιση ανάμεσα στον φυσικό (ηλιακό) χρόνο και στον Διεθνή Ατομικό Χρόνο (ΤΑΙ), που μετρούν τα ατομικά ρολόγια με ακρίβεια δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου. Έτσι, περιοδικά γίνεται μία διόρθωση στον Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο (UTC), που λέγεται επίσης «Zulu Time» και μετριέται από τα ατομικά ρολόγια.

Ο ατομικός χρόνος υπολογίζεται από εκατοντάδες ατομικά ρολόγια σε όλο τον κόσμο, τα οποία μετρούν τους παλμούς του ατόμου του χημικού στοιχείου καισίου, γεγονός που επιτρέπει τον διαχωρισμό ενός δευτερολέπτου σε δέκα δισεκατομμύρια μικρότερα τμήματα.

Η ακρίβεια αυτή σημαίνει ότι, αντίθετα με τον ηλιακό χρόνο, χάνεται μόλις ένα ατομικό δευτερόλεπτο κάθε 300 εκατ. χρόνια.

Η πρώτη διόρθωση έγινε το 1972 με την προσθήκη ενός δευτερολέπτου, έτσι ώστε το έτος να έχει 86.401 δευτερόλεπτα. Μέχρι τότε, ο χρόνος μετριόταν όχι από τα ατομικά ρολόγια, αλλά με βάση τον ηλιακό χρόνο (δηλαδή με βάση την αστρονομική σχέση ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο) και ήταν γνωστός ως «Χρόνος Γκρίνουιτς» (GMT), ο οποίος παραμένει ακόμα σε ισχύ ως χρόνος (Universal Time-UT1).

Κάθε φορά που η απόκλιση μεταξύ ατομικού χρόνου TAI και χρόνου GMT (ή UT1) φθάνει ένα όριο, κρίνεται αναγκαία η προσθήκη ενός εμβόλιμου δευτερολέπτου από τη Διεθνή Υπηρεσία Περιστροφής της Γης και Συστημάτων Αναφοράς (IERS), η οποία εδρεύει στη Γερμανία και δημιουργήθηκε το 1987 από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση και τη Διεθνή Ένωση Γεωδαισίας και Γεωφυσικής.

Το έξτρα δευτερόλεπτο, που ανακοινώνεται μήνες πριν την εισαγωγή του για να μην υπάρχουν αιφνιδιασμοί της διεθνούς κοινότητας, παραδοσιακά προστίθεται είτε το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου, είτε το βράδυ της 30ής Ιουνίου.

Φέτος, στις 30 Ιουνίου, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, θα είναι η 25η φορά που από τους άγρυπνους «φύλακες του χρόνου» θα προστεθεί ένα διορθωτικό δευτερόλεπτο στον Παγκόσμιο Χρόνο (UTC). Οι τελευταίες τρεις προσθήκες δευτερολέπτων είχαν γίνει τα έτη 2008, 2005 και 1998.

Η προσθήκη είναι ακανόνιστη, όσο ακανόνιστη είναι η και η επιβράδυνση της περιφοράς της Γης πέριξ του άξονά της, υπό την επίδραση πολλών διαφορετικών παραγόντων.

Αν για τους απλούς πολίτες το θέμα δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα επιστημονικό αξιοπερίεργο, για τους ίδιους τους επιστήμονες -και για τα κράτη τους- αποτελεί εδώ και χρόνια πηγή έντονης αντιπαράθεσης, καθώς αρκετοί υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί πια τελείως ο παραδοσιακός αστρονομικός χρόνος στον οποίο βασίζεται η ώρα GMT και να υιοθετηθεί πλήρως ο ακριβέστερος ατομικός χρόνος, οπότε θα εκλείψει η ανάγκη για περιοδικές προσθήκες δευτερολέπτων.

Μεταξύ των επιχειρημάτων τους είναι ότι η κατά καιρούς προσθήκη δευτερολέπτων, που πρέπει να προστίθεται στα πάσης φύσεως υπολογιστικά συστήματα με χειρωνακτικό τρόπο (καθώς ο χρόνος εισαγωγής δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί εκ των προτέρων), εγκυμονεί κινδύνους για ζωτικά συστήματα ασφαλείας, όπως οι δορυφόροι και τα εξαρτώμενα από αυτούς επίγεια δίκτυα και υπηρεσίες.

Προς το παρόν, πάντως, η ανθρωπότητα δεν έχει πάρει την ιστορική απόφαση να μετράει τον χρόνο της κοιτάζοντας μόνο ένα άτομο και όχι τα άστρα! Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Νανοδιαμάντια στο πλυντήριο χαρίζουν αστραφτερή μπουγάδα

Τα νανοδιαμάντια θα μπορούσαν να γίνουν ο καλύτερος φίλος της νοικοκυράς, αν η βιομηχανία καταφέρει να ρίξει αρκετά το κόστος: διαμάντια διαμέτρου μερικών δισεκατομμυριοστών του μέτρου διπλασίασαν την απομάκρυνση λιπαρών λεκέδων σε χαμηλές θερμοκρασίες όταν προστέθηκαν σε συμβατικό απορρυπαντικό πλυντηρίου.

«Τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που αναγκάζει τους καταναλωτές να πλένουν κάποια από τα ρούχα τους στους 60 με 90 βαθμούς Κελσίου περισσότερες από 80 φορές το χρόνο» σχολιάζουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ στη Βρετανία.

Τα σύγχρονα απορρυπαντικά συχνά περιέχουν ένζυμα βιολογικής προέλευσης, τα οποία διασπούν το λίπος σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Ακόμα κι έτσι, όμως, «ορισμένοι λιπαροί λεκέδες δεν απομακρύνονται στις χαμηλότερες θερμοκρασίες που προτιμούν πολλοί για την εβδομαδιαία μπουγάδα».

Τα νανοδιαμάντια δοκιμάστηκαν ως ενισχυτικό πλύσης στο πλαίσιο της «Πρωτοβουλίας Καθαρισμού Κρύου Νερού», την οποία ξεκίνησε μια ομάδα φυσικών, χημικών και μηχανικών, με στόχο τον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας για το πλύσιμο των ρούχων.

«Διαπιστώσαμε ότι διαμάντια των 5 νανομέτρων άλλαξαν την συμπεριφορά των απορρυπαντικών στους 25 βαθμούς Κελσίου, διπλασιάζοντας την ποσότητα λίπους που αφαιρέθηκε» αναφέρει ο Δρ Άντριου Μαρς, επικεφαλής της Πρωτοβουλίας.

«Ακόμα και σε θερμοκρασία 15 βαθμών, λιπαροί λεκέδες που δύσκολα αφαιρούνται ήταν δυνατό να περάσουν από μια δοκιμαστική επιφάνεια στο υδατικό διάλυμα» προσθέτει.

Τα πειράματα συνεχίζονται τώρα και με άλλες μορφές κρυσταλλικού άνθρακα.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση ACS Applied Materials and Interfaces. Πηγή: in.gr

Συνέχεια»

Εντοπίστηκαν δύο πλανήτες με τροχιές που σχεδόν συμπίπτουν

Δύο πλανήτες, των οποίων οι τροχιές γύρω από το άστρο τους σχεδόν συμπίπτουν, ανακάλυψαν ερευνητική ομάδα που αποτελείται από αστρονόμους του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και του Χάρβαρντ.

Όπως αναφέρεται στο Daily Galaxy, ο ένας πλανήτης είναι μία μεγαλύτερη εκδοχή της Γης, ενώ ο άλλος είναι ένας γίγαντας αερίου, όπως ο Ποσειδώνας. Στο πλησιέστερο σημείο οι δύο πλανήτες απέχουν μεταξύ τους περίπου 2 εκ. χλμ, μόλις πέντε φορές η απόσταση Γης και Σελήνης και περίπου 20 φορές πιο κοντά από οποιαδήποτε πλανητική απόσταση στο ηλιακό μας σύστημα.

«Είναι η πιο κοντινή απόσταση που έχει ανακαλυφθεί ποτέ» δήλωσε Eric Agol, καθηγητής αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και ένας από τους επικεφαλής της έρευνας.

Οι δύο πλανήτες που εντοπίστηκαν μέσω του διαστημικού τηλεσκόπιου Kepler, κινούνται γύρω από το Kepler 36, ένα άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 1.200 ετών φωτός στον αστερισμό του Κύκνου.

Ο Kepler 36-b είναι ένας βραχώδης πλανήτης με μάζα 4.5 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Ο Kepler 36-c έχει διπλάσια μάζα από τον κοσμικό παρτενέρ του με τον οποίο κάθε 97 μέρες βρίσκονται στο κοντινότερο σημείο μεταξύ τους. Η απόσταση τους εκείνη τη στιγμή είναι περίπου δύο εκατομμύρια χλμ.

Αυτό το νέο πλανητικό σύστημα περιέχει μόνο αυτούς τους δύο πλανήτες σε τροχιά γύρω από ένα άστρο που μοιάζει στον ήλιο μας, αλλά είναι παλαιότερο κατά αρκετά δισεκατομμύρια έτη.

Σημειώνεται πως μέχρι σήμερα οι επιστήμονες εκτιμούσαν πως η οργάνωση των ηλιακών συστημάτων ταυτίζεται με του δικού μας, δηλαδή οι βραχώδεις πλανήτες δημιουργούνται κοντά και σε μέση απόσταση από το άστρο, ενώ οι πλανήτες βρίσκονται σε μακρινές αποστάσεις. Πηγή: tvxs.gr

Συνέχεια»

Οι Αρκτικοί πάγοι έλιωσαν και στο παρελθόν...

Τουλάχιστον οκτώ φορές κατά τα τελευταία 2,8 εκατ. χρόνια η Αρκτική έμεινε χωρίς πάγους, γνωρίζοντας μεγάλης διάρκειας μεσοπαγετωνικές περιόδους με θερμοκρασίες έως πέντε βαθμούς μεγαλύτερες από τις σημερινές, καθώς και μεγαλύτερη υγρασία, σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι πολικές περιοχές είναι πολύ πιο ευάλωτες στις κλιματικές αλλαγές από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες.

Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μελετώντας γεωλογικά δείγματα (πυρήνες) που εξόρυξαν από το βυθό μιας λίμνης στη βορειοανατολική Σιβηρία, η οποία δημιουργήθηκε πριν από 3,6 εκατ. χρόνια από την πτώση ενός μεγάλου μετεωρίτη που άνοιξε ένα κρατήρα διαμέτρου 18 χλμ.

Ο γεωλογικός πυρήνας που ελήφθη, είναι ο πιο μακρόχρονος που έχει ληφθεί ποτέ στην ξηρά της Αρκτικής, καθώς πηγαίνει σχεδόν 30 φορές πιο πίσω στον χρόνο σε σχέση με τους πυρήνες πάγου που έχουν εξορυχθεί από τη Γροιλανδία και καλύπτουν μία χρονική περίοδο 110.000 ετών.

Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι ποιά είναι η αιτία γι’ αυτή τη σημαντική άνοδο της θερμοκρασίας στο παρελθόν (η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα θεωρείται ανεπαρκής αιτιολόγηση), αλλά θεωρούν πιθανό να οφείλεται στην κατάρρευση της παγοκρηπίδας στην άλλη πλευρά του πλανήτη, στη δυτική Ανταρκτική.

Κάτι ανάλογο, όπως προειδοποίησαν, μπορεί να συμβεί ξανά στο μέλλον, λόγω της επιδείνωσης της κλιματικής αλλαγής, εγκαινιάζοντας έτσι μία ακόμη μεγάλης διάρκειας θερμή μεσοπαγετωνική περίοδο.

Οι ερευνητές από τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τη Σουηδία και τη Ρωσία, με επικεφαλής τον Μάρτιν Μέλες του Ινστιτούτου Γεωλογίας του πανεπιστημίου της Κολωνίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το New Scientist, επιβεβαίωσαν ότι οι αρκτικοί πάγοι περιοδικά επεκτείνονται και υποχωρούν κατά τα τελευταία 2,6 εκατ. χρόνια, ανάλογα με την αυξομείωση των θερμοκρασιών της Γης.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, το λιώσιμο των συμπαγών πάγων της δυτικής Ανταρκτικής μπορεί να αυξήσει το επίπεδο των θαλασσών έως πέντε μέτρα, πράγμα που θα ωθούσε θερμότερο νερό από τον Ειρηνικό ωκεανό, μέσω του Βερίγγειου Πορθμού, να χυθεί στον Αρκτικό ωκεανό, ανεβάζοντας τη θερμοκρασία στις αρκτικές περιοχές και πυροδοτώντας μια ακόμα μεσοπαγετωνική περίοδο.

Οι επιστήμονες, ήδη παρατηρούν μία δραματική συρρίκνωση στον όγκο της κρίσιμης παγοκρηπίδας της δυτικής Ανταρκτικής και ορισμένοι θεωρούν πιθανό ότι μέσα στον 21ο αιώνα θα αρχίσει να διαλύεται και να καταρρέει στη θάλασσα. Βέβαια, σύμφωνα με τον Μέλες, σε κάθε περίπτωση, η όλη διαδικασία θα διαρκέσει επί αιώνες και οι συνέπειες της θα αργήσουν ακόμα περισσότερο να φανούν στον άλλο Πόλο, στην Αρκτική.

Η τελευταία μεσοπαγετωνική περίοδος άρχισε πριν από περίπου 12.000 χρόνια, ενώ η αμέσως προηγούμενη πριν από 125.000 χρόνια. Δύο άλλες σημαντικές θερμές περίοδοι ανάμεσα σε εποχές παγετώνων είχαν συμβεί πριν από περίπου 400.000 και 1,1 εκατ. χρόνια. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Βλαστοκύτταρα επιβιώνουν μετά το θάνατο ενός ανθρώπου!

Ορισμένα βλαστοκύτταρα παραμένουν σε φάση ύπνωσης σε ένα νεκρό οργανισμό για περισσότερες από δύο εβδομάδες και είναι δυνατό, στη συνέχεια, να αναζωογονηθούν, ώστε να αρχίσουν και πάλι να διαιρούνται και να πολλαπλασιάζονται, δημιουργώντας νέα εξειδικευμένα λειτουργικά κύτταρα, σύμφωνα με μία νέα γαλλική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Φαμπρίς Κρετιέν, καθηγητή του Ινστιτούτου Παστέρ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Nature Communications", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανακοίνωσαν ότι βλαστικά κύτταρα από σκελετικούς μυϊκούς ιστούς μπορούν να επιβιώσουν για 17 μέρες μετά τον θάνατο ενός ανθρώπου και για 16 μέρες μετά τον θάνατο ενός ποντικιού, πολύ περισσότερο από τις μία έως δύο μέρες που έως τώρα θεωρείτο εφικτό.

Η ανακάλυψη αναδεικνύει τις εντυπωσιακές δυνατότητες των βλαστοκυττάρων να αναγεννούν κατεστραμμένο ιστό, καθώς ακόμα και μετά τον θάνατο του οργανισμού τα κύτταρα αυτά που επιβιώνουν, έχουν διατηρήσει την ικανότητά τους να πολλαπλασιάζονται και να διαφοροποιούνται σε εξειδικευμένα μυϊκά κύτταρα και πάλι.

Όπως διαπίστωσαν οι Γάλλοι επιστήμονες, τα βλαστικά κύτταρα, μετά τον θάνατο του οργανισμού, μειώνουν σημαντικά τη μεταβολική δραστηριότητά τους και εισέρχονται σε φάση «ύπνωσης», στην οποία καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια, καταφέρνοντας έτσι να διατηρηθούν στη ζωή για μέρες.

Οι ερευνητές επίσης πήραν βλαστικά κύτταρα από τον μυελό των οστών, όπου παράγονται τα κύτταρα του αίματος και διαπίστωσαν ότι αυτά παραμένουν εν ζωή για τέσσερις μέρες μετά τον θάνατο των πειραματόζωων, διατηρώντας σε όλο αυτό το διάστημα την ικανότητά τους να αναγεννούν ιστούς μετά από τη λήψη του σχετικού μοσχεύματος από τον μυελό.

«Λαμβάνοντας βλαστικά κύτταρα από τον μυελό των οστών δωρητών με τη συγκατάθεσή τους μετά θάνατον, οι γιατροί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σε ένα βαθμό την έλλειψη ιστών και κυττάρων», σύμφωνα με τους ερευνητές.

Πάντως οι Γάλλοι επιστήμονες εμφανίστηκαν συγκρατημένοι και, όπως είπαν, αν και τα ευρήματά τους είναι «πολλά υποσχόμενα», θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με νέες μελέτες, προτού γίνουν δοκιμές σε ανθρώπους. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Η επιστήμη της ευτυχίας

Τι μπορεί να σας κάνει ευτυχισμένους; Τα χρήματα; Η αγάπη; Το να περνάτε καλά κάθε στιγμή; Η ευτυχία είναι επιστήμη και δεν είναι καθόλου αυτονόητο πως κάποιος που φαινομενικά έχει τα πάντα τη νοιώθει κιόλας. Διαβάστε μερικά σημεία κλειδιά που διασφαλίζουν τις λεπτομέρειες για το δρόμο προς την ευτυχία:

Αποκτήστε εμπειρίες, όχι πράγματα

Τα υλικά πράγματα χαλάνε, συνηθίζονται. Όσο και αν θέλατε κάτι, αφού το αποκτήσετε μετά από λίγο το αγνοείτε. Τα υλικά δεν μοιράζονται εύκολα. Ξεχνιούνται, καταστρέφονται. Οι εμπειρίες όμως μένουν. Κάθε τι που ζείτε, μοιράζεστε, μένει χαραγμένο στο μυαλό σας και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε όσες φορές θέλετε.

Πάντα η ανάμνησή του θα σας κάνει να αισθάνεστε καλά, σχεδόν όπως τότε τη στιγμή που το ζούσατε. Φροντίστε λοιπόν να επενδύετε σε εμπειρίες, σε πράγματα που θα κουβαλάτε μαζί σας παντού και πάντα. Ταξιδέψτε, μάθετε κάτι καινούργιο, γνωρίστε νέους ανθρώπους και συμπεριφορές.

Σκεφτείτε ό,τι δεν σκέφτεστε συνήθως

Η διαφορά κρύβεται στις λεπτομέρειες. Για οτιδήποτε κάνετε ή προσπαθείτε να αποκτήσετε, σκεφτείτε καλά τις λεπτομέρειες. Συνήθως αυτές είναι που κρατάνε το κλειδί της διαφοράς για να γίνει κάτι από ευχάριστο δυσάρεστο και αντιστρόφως. Μια προσεκτική ανάγνωση στα θέλω και στις επιθυμίες σας, μια σημασία στα “ψιλά γράμματα” που τις συνοδεύουν, θα σας καθοδηγήσει ακριβώς σε ό,τι πραγματικά έχει αξία για σας και δεν θα το μετανιώσετε αργότερα.

Μικρές απολαύσεις

Πολύ συχνά θα διαπιστώσετε πως οι μικρές απολαύσεις είναι αυτές που αποτυπώνονται έντονα στον εγκέφαλό σας. Στιγμές και λεπτομέρειες, μικρά αντικείμενα φέρνουν την ίδια χαρά με τα μεγαλύτερα αντίστοιχά τους. Οπότε προσπαθήστε να προσφέρετε στον εαυτό σας όσο περισσότερες μικρές απολαύσεις μπορείτε, όσο πιο συχνά μπορείτε. Έχουν το ίδιο ευεργετικό αποτέλεσμα στην ψυχολογία σας και είναι σαφώς πολύ πιο οικονομικές από τα μεγαλόπνοα σχέδια που προσπαθείτε να επιτύχετε.

Η ευτυχία έρχεται πολύ πιο δύσκολα από το χρήμα. Δώστε σημασία στο τι πραγματικά χρειάζεστε και προσπαθήστε να είστε ευτυχισμένοι όταν το αποκτήσετε.
Πηγή: kala-nea.gr

Συνέχεια»

Aware-2: Υπερκάμερα με ανάλυση ενός gigapixel

Ερευνητές στις ΗΠΑ δημιούργησαν για πρώτη φορά μία σούπερ-κάμερα, η οποία έχει ανάλυση ένα gigapixel, σπάζοντας έτσι το φράγμα των megapixel. Όπως είπαν, σε πέντε χρόνια η νέα τεχνολογία μπορεί να έχει πλέον ενσωματωθεί σε καταναλωτικές συσκευές που θα κυκλοφορούν στην αγορά.

Η ψηφιακή μηχανή τραβά φωτογραφίες που αποτελούνται από ένα δισεκατομμύριο pixel η κάθε μία, περίπου 1.000 φορές περισσότερα από τις εικόνες των συμβατικών καμερών, γεγονός που επιτρέπει στην μηχανή να συλλαμβάνει λεπτομέρειες που έως τώρα έμεναν αόρατες. Η κάμερα έχει τόσο μεγάλη ανάλυση που μπορεί να φωτογραφήσει ένα αντικείμενο πλάτους 3,8 εκατοστών σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Με άλλα λόγια, η μηχανή φωτογραφίζει πράγματα που οι φωτογράφοι δεν βλέπουν, αλλά ανακαλύπτουν εκ των υστέρων, όταν βλέπουν την φωτογραφία.

Η πρωτοποριακή φωτογραφική μηχανή ζυγίζει 93 κιλά (δεν είναι ακόμα φορητή!) και έχει διαστάσεις 75Χ75Χ50 εκατοστά. Επιπλέον, διαθέτει πολύ μικρότερο διάφραγμα (μόλις 1,6 εκατοστού), ενώ έχει περίπου πενταπλάσια εικονοστοιχεία - «πίξελ» σε σχέση με τις καλύτερες σημερινές επαγγελματικές κάμερες και σχεδόν 100 φορές περισσότερα από τις συνηθισμένες ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές «τσέπης». Όσο πιο πολλά είναι τα «πίξελ» μίας εικόνας, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση και η καθαρότητά της.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Ντιουκ της Β. Καρολίνα, με επικεφαλής τον μηχανικό Ντέηβιντ Μπρέιντι, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το πανεπιστήμιο της Αριζόνα και της εταιρίας Distant Focus Corp., που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», χρησιμοποίησαν με συνδυασμένο τρόπο 98 επιμέρους μικρο-κάμερες με ένα αισθητήρα των 14 megapixel η κάθε μία, οι οποίες είναι περιμετρικά διατεταγμένες γύρω από ένα κοινό σφαιρικό φακό. Από κοινού μπορούν να τραβήξουν μία φωτογραφία με οπτικό πεδίο που έχει εύρος 120 μοιρών και ύψος 50 μοιρών.

Έως τώρα υπήρχαν φωτογραφικά συστήματα που παρήγαγαν εικόνες με ανάλυση gigapixel, όμως το πετύχαιναν με τη διαδοχική λήψη 1.000 ή και περισσότερων εικόνων από την ίδια μηχανή, καθώς αυτή μετακινιόταν αργά στο χώρο. Αυτή η διαδικασία διαρκεί από κάποια λεπτά έως μία ώρα, ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στο οποίο πολλά μπορούν να έχουν αλλάξει στο οπτικό πεδίο.

Όμως το νέο σύστημα τραβάει ταυτόχρονα 98 εικόνες, τις οποίες -με τη βοήθεια ενός επεξεργαστή και ειδικού λογισμικού που περιέχει- συγχρονίζει σε μία εικόνα. Η μηχανή τραβά τρεις εικόνες του ενός gigapixel μέσα σε ένα λεπτό. Στην πραγματικότητα, η κάμερα τραβά μία εικόνα σε λιγότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου, αλλά χρειάζονται περίπου 18 δευτερόλεπτα για να μεταφερθεί η εικόνα από τη διάταξη των 98 μικρο-καμερών στην μνήμη της μηχανής.

Οι ερευνητές έχουν ήδη ετοιμάσει μία βελτιωμένη εκδοχή, με 226 μικρο-κάμερες, που τραβά φωτογραφίες των 2 gigapixel. Συνολικά, η κάμερα, αν προστεθούν και άλλες μικρο-κάμερες, θα μπορούσε να τραβά φωτογραφίες έως 50 gigapixel (50.000 megapixel).

Η κάμερα με την ονομασία Aware-2, η οποία χρηματοδοτήθηκε από την καινοτομική στρατιωτική υπηρεσία προωθημένων ερευνητικών προγραμμάτων DARPA (την ίδια που ξεκίνησε το Ίντερνετ), είναι δυνατό να αξιοποιηθεί για στρατιωτική επιτήρηση χώρων, για αστρονομικές και άλλες παρατηρήσεις, για εποπτεία του περιβάλλοντος και φωτογράφηση της άγριας φύσης κ.α.

Η μεγάλη πρόκληση είναι πλέον η προσαρμογή και σμίκρυνση της τεχνολογίας, προκειμένου το φράγμα των megapixel να σπάσει και στις φορητές κάμερες, ώστε κάποια στιγμή ο οποιοσδήποτε να μπορεί να τραβά φωτογραφίες με ανάλυση gigapixel από τη φορητή συσκευή του. Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι σε μία πενταετία η νέα γενιά των καμερών με ανάλυση gigapixel και με μέγεθος περίπου όπως οι σημερινές κάμερες τύπου SLR, θα είναι διαθέσιμη στην αγορά για το ευρύ κοινό. Προς το παρόν η κάμερα είναι ασπρόμαυρη, αλλά μελλοντικά θα αναβαθμιστεί σε έγχρωμη.

Οι Αμερικανοί μηχανικοί ήδη βελτιώνουν την φωτογραφική μηχανή τους, ώστε να τραβά δέκα εικόνες του ενός gigapixel ανά δευτερόλεπτο, πολύ κοντά στο ρυθμό του βίντεο. Ελπίζουν να έχουν έτοιμη μία τέτοια βιντεοκάμερα έως το τέλος του έτους.

Το τωρινό κόστος κατασκευής της νέας gigapixel κάμερας είναι περίπου 100.000 δολάρια, αλλά μετά την μαζική παραγωγή της, αναμένεται να πέσει στα 1.000 έως 10.000 δολάρια. Εταιρίες μέσων ενημέρωσης έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον για τη νέα τεχνολογία, π.χ. για την βιντεοσκόπηση σε υπερ-υψηλή ανάλυση αθλητικών αγώνων.

Βέβαια, προκύπτει ένα τεχνικό πρόβλημα, καθώς μία βιντεοκάμερα με ανάλυση gigapixel θα δημιουργεί 10 gigabytes δεδομένων κάθε δευτερόλεπτο, πάρα πολλά για να αποθηκευτούν στα συμβατικά αρχεία ή για να «ανέβουν» στο YouTube, να σταλούν με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κ.λπ. Πηγή: kathimerini.gr

Συνέχεια»

Η γυναίκα με τη σούπερ όραση

Χρειάστηκαν 20 χρόνια αναζήτησης για να καταφέρει μια βρετανίδα ειδικός να ανακαλύψει άνθρωπο με σούπερ όραση. Οχι κάποιον που μπορεί να βλέπει μέσα από τοίχους, αλλά κάποιον που μπορεί να διακρίνει περίπου 105 εκατομμύρια χρώματα, δηλαδή 99 εκατομμύρια περισσότερα από έναν μέσο άνθρωπο.

Η γυναίκα με την ανεξάντλητη «παλέτα» συμμετείχε στο πείραμα χωρίς να γνωρίζει ότι μπορεί να ξεχωρίσει τόσο καλά τα χρώματα. Η «υπεράνθρωπη» όραση της δίνει τη δυνατότητα να βλέπει πλούσιες και λεπτομερείς εικόνες, σε σχέση με τη δική μας πραγματικότητα.

Η δρ Γκαμπριέλα Τζόρνταν από το Ιδρυμα Νευροεπιστημών του Νιούκασλ είχε βάλει ως στόχο της ζωής της να βρει το άτομο που θα έχει τέσσερα κωνία στα μάτια, καθώς σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουμε τρία και ονομαζόμαστε τριχρωματικοί. Οσοι έχουν δύο κωνία, βλέπουν ασπρόμαυρα και ονομάζονται διχρωματικοί. Μάλιστα, στη διάρκεια της 20ετίας είχε συναντήσει κάποιες γυναίκες που διέθεταν τέσσερα κωνία, αλλά το ένα δεν ήταν λειτουργικό.

Η όραση είναι μία από τις πιο σύνθετες αισθήσεις και το πώς το μάτι αντιλαμβάνεται και μεταδίδει στον εγκέφαλο τα χρώματα είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν τα λεγόμενα κωνία.

Η δρ Τζόρνταν και οι συνεργάτες της συνάντησαν αρκετές γυναίκες με τέσσερα κωνία κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους. Εντούτοις, μόνο μία κατάφερε να περάσει τις εξετάσεις, τις οποίες είχαν φτιάξει με ειδικό πρόγραμμα στον υπολογιστή και μόνο ένας τετραχρωματικός θα μπορούσε να αντεπεξέλθει. Η γυναίκα που πέρασε τις εξετάσεις είναι γιατρός και ζει στη Βόρεια Βρετανία. «Γνωρίζουμε πλέον ότι υπάρχουν τετραχρωματικοί άνθρωποι, αλλά δεν γνωρίζουμε τι είναι αυτό που κάνει και το τέταρτο κωνίο λειτουργικό στη συγκεκριμένη γυναίκα, και όχι στις άλλες», λέει η Γκαμπριέλα Τζόρνταν.

«Επίσης, μπορεί κάποιος να βλέπει πιο πολλά χρώματα, αλλά να μη βλέπει καλά για παράδειγμα το κίτρινο. Η περίπτωση αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική διότι είναι η πρώτη που προκύπτει, όμως θα πρέπει να μελετηθεί εάν αυτό είναι παραλλαγή του φυσιολογικού ή μια μετάλλαξη και τι προβλήματα δημιουργεί στη λειτουργία του ματιού της. Επίσης, θα πρέπει να γίνει ταυτοποίηση με άτομα που έχει ελεγχθεί ότι βλέπουν σωστά τα χρώματα», εξηγεί ο Αναστάσιος Κανελλόπουλος, καθηγητής Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Οι ειδικοί, σε μια πρώτη ανάλυση, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως στην εξελικτική διαδικασία υπήρξαν κάποιες περιπτώσεις θηλαστικών ή σπονδυλωτών που αύξησαν ή απώλεσαν κωνία.

Τα κωνία των ζώων. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα πουλιά, οι σαύρες, οι χελώνες και αρκετά ψάρια έχουν τέσσερις τύπους κωνιοφόρων κυττάρων, ενώ τα περισσότερα θηλαστικά έχουν μόνο δύο τύπους. Οι πρόγονοι, όμως, των θηλαστικών είχαν και τους τέσσερις τύπους κωνίων, αλλά στη διάρκεια μιας περιόδου της εξέλιξής τους, όταν ήταν νυκτόβια και επομένως η έγχρωμη όραση δεν έπαιζε κρίσιμο ρόλο στην επιβίωσή τους, τα πρώιμα θηλαστικά έχασαν δύο τύπους κωνιοφόρων κυττάρων.

Επιπλέον, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, ο σκύλος και η γάτα δεν βλέπουν ασπρόμαυρα. Ο σκύλος έχει δύο τύπους κωνίων, ένα που απορροφά το φως στο φάσμα του μπλε - βιολέ και ένα στο φάσμα του κίτρινου. Στον άνθρωπο υπάρχει ένας ακόμη τύπος που απορροφά στο φάσμα του πράσινου. Ετσι λοιπόν ο σκύλος βλέπει χρώματα, αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει το πράσινο και το κόκκινο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλογα και τα βοοειδή, κάτι που σημαίνει πως οι ταύροι δεν βλέπουν το κόκκινο πανί του ταυρομάχου. Γενικά, και ο σκύλος και η γάτα έχουν λιγότερα κωνία από τον άνθρωπο, γι' αυτό και η όρασή τους είναι πιο φτωχή σε χρώματα, είναι όμως πολύ πιο ευαίσθητη το βράδυ. Πηγή: tanea.gr

Συνέχεια»

Παρέμβαση σε υποδοχέα του εγκεφάλου «μπλοκάρει την επιθετικότητα»

Φάρμακα που μπλοκάρουν έναν υποδοχέα του εγκεφάλου μπορούν να αποτρέπουν τις εκρήξεις επιθετικής συμπεριφοράς σε ποντίκια, υποστηρίζουν ερευνητές στις ΗΠΑ και την Ιταλία. Δεδομένου ότι ο ίδιος υποδοχέας υπάρχει και στον άνθρωπο, η μελέτη θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για την επιθετική και αντικοινωνική συμπεριφορά.

«Τα ευρήματα σηματοδοτούν ένα σημαντικό επίτευγμα στις προσπάθειες για ανάπτυξη φαρμάκων κατά της παθολογικής επιθετικότητας, ενός συστατικού πολλών ψυχολογικών διαταραχών, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, ο αυτισμός, η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια» αναφέρουν οι ερευνητές σε ανακοίνωσή τους την Τετάρτη.

Τα ευρήματά τους για το ρόλο του υποδοχέα NMDA δημοσιεύονται στην έγκριτη επιθεώρηση Journal of Neuroscience.

Προηγούμενες έρευνες, συμπεριλαμβανομένων μελετών της ίδιας ερευνητικής ομάδας, είχαν δείξει ότι η παθολογική επιθετικότητα σχετίζεται με μεταλλάξεις που μειώνουν τα επίπεδα του ενζύμου MAO A (αναστολέας της μονοαμινοξειδάσης Α).

Τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ποντίκια που φέρουν τις μεταλλάξεις αυτές αντιδρούν με επιθετικότητα και βίαιες συμπεριφορές όταν εκτεθούν σε στρεσογόνους παράγοντες.

Οι ερευνητές θεωρούν επομένως ότι η παθολογική επιθετικότητα είναι αποτέλεσμα γενετικών αλλά και περιβαλλοντικών παραγόντων: «Τα χαμηλά επίπεδα MAO A είναι η μία από τις δύο βάσεις της προδιάθεσης στην επιθετικότητα. Η δεύτερη βάση είναι η κακομεταχείριση, και ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων φαίνεται θανάσιμος: συστηματικά έχει ως αποτέλεσμα την εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών» αναφέρει ο Μάρκο Μπορτολάτο του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Μέχρι σήμερα, όμως, παρέμενε άγνωστο πώς τα χαμηλά επίπεδα ΜΑΟ Α οδηγούν τελικά στην επιθετικότητα. Αναζητώντας μια απάντηση, οι ερευνητές εργάστηκαν με ποντίκια από τα οποία απουσίαζε το εν λόγω ένζυμο. Φρόντισαν μάλιστα να υποβάλλουν τα πειραματόζωα σε στρεσογόνα ερεθίσματα, προκειμένου να αναπαράξουν το συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων που συνδέονται με τη βία.

Το πείραμα αποκάλυψε ότι, στα ποντίκια που φέρουν μεταλλάξεις στο γονίδιο του MAO A, οι εξάρσεις επιθετικότητας συνδέονται με την ενεργοποίηση μιας ποικιλίας του υποδοχέα NDMA στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου.

Όταν οι ερευνητές μπλόκαραν τον υποδοχέα, «η υπερβολική επιθετικότητα εξαφανίστηκε εντελώς».

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι, εφόσον τα ευρήματα ισχύουν και στον άνθρωπο, η συγκεκριμένη ποικιλία του υποδοχέα NMDA θα μπορούσε να αποτελέσει το στόχο για φάρμακα κατά της επιθετικότητας.

Ο Δρ Μπορτολάτο επισημαίνει ωστόσο ότι τα φάρμακα αυτά θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές παρενέργειες, δεδομένου ότι ο ίδιος υποδοχέας φαίνεται να έχει και μια άλλη λειτουργία: μας βοηθά να βγάζουμε νόημα όταν δεχόμαστε από το περιβάλλον πολλαπλές, παράλληλες ροές αισθητικών πληροφοριών. Πηγή: in.gr

Συνέχεια»

Η ντομάτα έχει περισσότερα γονίδια από τον άνθρωπο

Περίπου 10.000 γονίδια περισσότερα από τον άνθρωπο έχει η ντομάτα, της οποίας το γονιδίωμα αποκωδικοποιήθηκε έπειτα από εννέα χρόνια επιστημονικής έρευνας που διεξήχθη παράλληλα σε 14 χώρες. Και ενώ οι ειδικοί περίμεναν να ανακαλύψουν γρήγορα τα μυστικά της γεύσης, της οσμής αλλά και των ιδιοτήτων της, η ντομάτα εμφανίστηκε με 31.760 γονίδια!

Μάλιστα, δεν ανέλυσαν μόνο μία ποικιλία ντομάτας, αλλά δύο, αυτή της καλλιεργούμενης ποικιλίας Heinz 1706 που χρησιμοποιείται στην κέτσαπ, καθώς και μιας άγριας.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως με την αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος θα καταφέρουν να δημιουργήσουν νέου τύπου ντομάτες. Τα νέα χαρακτηριστικά που θα αναζητήσουν στις γενετικές ρίζες του λαχανικού θα σχετίζονται με τη γεύση, την οσμή αλλά και την ανθεκτικότητα του φυτού.

Ετσι, οι ειδικοί εκτιμούν πως με την ανάγνωση του γονιδιώματος θα επιτύχουν νέες συμβατικές τεχνικές διασταύρωσης και αναπαραγωγής, από όπου θα προκύψουν νέες ποικιλίες ντομάτας. Παράλληλα, θα μειώσουν σημαντικά την ανάγκη για παρασιτοκτόνα.
Από το 2003 που είχε ξεκινήσει η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος της ντομάτας έως το 2008, τα δεδομένα που προέκυπταν δεν είχαν συνοχή. Ετσι η ερευνητική ομάδα εκμεταλλεύτηκε τη νέα τεχνολογία αποκωδικοποίησης με υπερσύγχρονους υπολογιστές και προγράμματα, ώστε να επιταχύνει το έργο της ανάγνωσης.

«Τώρα που γνωρίζουμε αναλυτικά τη λειτουργία του κάθε γονιδίου της ντομάτας, ελπίζουμε να καταφέρουμε να στοχεύουμε στα γονίδια που ελέγχουν τη διάρκεια ζωής του προϊόντος, αφήνοντας ανέπαφα τα γονίδια που προκαλούν τη γεύση. Υπολογίζουμε ότι σε τρία με πέντε χρόνια θα έχουμε ντομάτες με μεγάλη διάρκεια ζωής, οι οποίες θα αποκτούν πολύ σκούρο κόκκινο χρώμα, θα είναι γεμάτες ωφέλιμα συστατικά και πιο γευστικές», εξηγεί ο καθηγητής Γκράχαμ Σέιμουρ από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ.

«Δηλητηριώδης», «αφροδισιακή» και αντικαρκινική

Η ντομάτα δεν ήταν πάντα το αυτονόητο συστατικό στο ελληνικό τραπέζι. Ηρθε στη χώρα μας μαζί με την πατάτα στις αρχές του 19ου αιώνα αφού προηγουμένως είχε δοθεί αγώνας για να κυριαρχήσει στις ευρωπαϊκές κουζίνες.

Αρχικά ο κατακόκκινος καρπός που είχαν φέρει οι Ισπανοί από το Μεξικό είχε θεωρηθεί δηλητηριώδης. Γι' αυτό και δεν υπάρχει καμιά γραπτή αναφορά σε συνταγή με ντομάτα μέχρι το 1692 - τότε κυκλοφορεί στην Νάπολι το μαγειρικό βιβλίο του Αντόνιο Λατίνι, το οποίο περιέχει τη συνταγή για «σάλτσα ντομάτα σε ισπανικό στυλ».

Σύμφωνα με αυτή τη συνταγή, ψιλοκόβεις την αποφλοιωμένη ντομάτα και προσθέτεις ψιλοκομμένο κρεμμύδι, σκόρδο, μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι και λάδι - περίπου δηλαδή όπως φτιάχνουμε μια κλασική σάλτσα ντομάτας. Τι μεσολάβησε και άρχισε σιγά σιγά να χάνεται ο φόβος για το δηλητήριο και να μπαίνει η ντομάτα στις κατσαρόλες; Της απέδωσαν αφροδισιακές ιδιότητες!

Το όνομα της προήλθε από την παραφθορά των λέξεων tomatl (μεγάλο φρούτο) και xitomatl (ντομάτα) των Αζτέκων. Και όσο κι αν αντιμετωπίστηκε στην αρχή με δυσπιστία, σήμερα υπάρχουν σ' όλο τον κόσμο χιλιάδες συνταγές με βασικό συστατικό την ντομάτα.

Οσο για την ελληνική κουζίνα, την ενέταξε με τόσο μεγάλη επιτυχία στις συνταγές της ώστε να θεωρούμε ότι το φρούτο αυτό (διότι περί φρούτου πρόκειται) υπήρχε από πάντα στα χωράφια μας, καθώς το συναντάς σχεδόν σε όλες τις παραδοσιακές συνταγές: Από την χωριάτικη σαλάτα και την στραπατσάδα μέχρι τα γεμιστά, τον κρητικό ντάκο και τους ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης.

Η μεγάλη της περιεκτικότητα στο αντιοξειδωτικό λυκοπένιο, το οποίο της δίνει και το κατακόκκινο χρώμα, την κάνει πολύτιμη για τον άνθρωπο, αφού έχει θεωρηθεί από τους πιο σημαντικούς συμμάχους μας στην μάχη κατά του καρκίνου. Είναι μάλιστα από τα λίγα τρόφιμα που όσο πιο πολύ μαγειρεύονται τόσο πιο υγιεινά θεωρούνται! Πηγή: tanea.gr

Συνέχεια»

Ερωδιός της τροπικής Αφρικής εθεάθη στο Μεσολόγγι

Ένας μαυροτσικνιάς (Egretta ardesiaca), είδος ερωδιού που ζει αποκλειστικά στην υποσαχάρια Αφρική, εθεάθη για πρώτη φορά στην ηπειρωτική Ευρώπη και συγκεκριμένα στην περιοχή Βαλτί, βόρεια των εκβολών του Αχελώου, στο Εθνικό Πάρκο των υγροτόπων Μεσολογγίου-Αιτωλικού.

Στις 3 Ιουνίου, δύο μέλη της Ορνιθολογικής Εταιρείας, ο Νίκος Μπούκας και ο Θόδωρος Κομηνός, παρατήρησαν έναν μαύρο ερωδιό μαζί με λευκοτσικνιάδες (Egretta garzetta). Αρχικά νόμισαν ότι επρόκειτο για θαλασσοτσικνιά (Egretta gularis), έναν σκούρο ερωδιό του οποίου η εξάπλωση φτάνει έως την Αίγυπτο και έχει εμφανιστεί αρκετές φορές στη Νότια Ευρώπη.

Η αποκάλυψη έγινε όταν το πτηνό άρχισε να τρέφεται. Τα μέλη της οργάνωσης παρατήρησαν ότι αντί για το φυσιολογικό «περπάτημα και κάρφωμα» των κοινών ερωδιών, αυτός, με μια απότομη κίνηση, έφερνε τις φτερούγες του μπροστά, καλύπτοντας κεφάλι και λαιμό. Από μακριά, έμοιαζε με ολοστρόγγυλη μαύρη ομπρέλα πάνω από την επιφάνεια του νερού. Αυτό κρατούσε λίγα δευτερόλεπτα και μετά έπαιρνε και πάλι τη φυσιολογική του στάση, περπατούσε λίγα μέτρα και ξανά τα ίδια.

Το νέο μεταδόθηκε σαν αστραπή στους παρατηρητές πουλιών και ήδη πολλοί έχουν καταφθάσει στην περιοχή από όλη την Ελλάδα αλλά και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο μαυροτσικνιάς φαίνεται να έχει εγκατασταθεί σε μια αποικία λευκοτσικνιάδων.

«Πάντα υπάρχει ιδιαίτερη χαρά όταν βλέπουμε νέα είδη πουλιών στην Ελλάδα. Φέτος έχουμε ήδη δύο: έναν σκουφοπετρόκλη (Oenanthe monacha) στο Νέστο τον περασμένο Μάιο, είδος που το περιμέναμε αφού απαντά τυχαία σε γειτονικές μας χώρες, και τώρα ο μαυροτσικινιάς, μια οπωσδήποτε εντυπωσιακή καταγραφή που κανείς δε φανταζόταν», λέει ο γραμματέας της Επιτροπής Αξιολόγησης Ορνιθολογικών Παρατηρήσεων (ΕΑΟΠ) Νίκος Προμπονάς.

Από την πλευρά του, ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, επίσης μέλος της EAOP, επιχειρεί να δώσει μια εξήγηση για το πώς βρέθηκε ο μαυροτσικνιάς στην Ελλάδα: «Πιθανώς τον περασμένο χειμώνα ο μαυροτσικνιάς να συνάντησε μια ομάδα λευκοτσικνιάδων που διαχείμαζαν στην Αφρική και τους ακολούθησε όταν αυτοί επέστρεψαν στην Ευρώπη. Σε αυτή την επιλογή ίσως να συντέλεσαν και τοπικές αρνητικές περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως ξηρασία».

»Στην πραγματικότητα, όμως, ποιος ξέρει τι έγινε;»
Πηγή: in.gr

Συνέχεια»

Εναλλακτικοί τρόποι για δροσιά

Όσο οι κλιματικές αλλαγές επιδεινώνονται και η θερμοκρασία του πλανήτη ανεβαίνει τόσο πιο αναγκαία γίνεται η εξασφάλιση περισσότερης δροσιάς τους καλοκαιρινούς μήνες. Ωστόσο, η υπερβολική χρήση κλιματιστικών μολύνει το περιβάλλον, εκτινάσσει την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και φουσκώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Αυτό το καλοκαίρι μπορείτε να δροσίσετε το χώρο σας με έναν κάπως διαφορετικό τρόπο. Όχι, δεν θα χρειαστεί να απαρνηθείτε τον κλιματισμό, αλλά να περιορίσετε τη χρήση του, βάζοντας στο λεξιλόγιο και στις καθημερινές συνήθειές σας την έννοια του "φυσικού παθητικού δροσισμού". Με αυτό τον τρόπο, θα κερδίσετε χρήματα ενώ παράλληλα προστατεύετε το περιβάλλον.

Αλλάξτε χρώμα

Όταν η ακτινοβολία πέφτει πάνω σε μια επιφάνεια, τότε είτε απορροφάται, είτε ανακλάται, είτε συμβαίνουν και τα δύο. Βάψτε το εξωτερικό μέρος του σπιτιού σε μη απορροφητικά (ανοιχτά) χρώματα και ειδικά υλικά (συμβουλευτείτε εναν πολιτικό μηχανικό).

Οι μουντοί, σκουρόχρωμοι εξωτερικοί τοίχοι απορροφούν το 70-90% της προσπίπτουσας ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα να αυξάνουν τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του σπιτιού.

Επιλέξτε, λοιπόν, για το εξωτερικό κέλυφος του σπιτιού απορροφητικά υλικά. Θα ανακλούν ένα μεγάλο ποσοστό της ηλιακής ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα να εισέρχεται στο σπίτι λιγότερη θερμότητα.

Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα, η επιλογή των κατάλληλων "ψυχρών" ανακλαστικών επιχρισμάτων ή καλύψεων μπορεί να μειώσει τη θερμοκρασία μιας λευκής επιφάνειας από μπετόν έως και κατά 4°C κατά τη διάρκεια μιας ζεστής καλοκαιρινής ημέρας και έως και κατά 2°C κατά τη διάρκεια μιας ζεστής καλοκαιρινής νύχτας.

Ένας κήπος στην ταράτσα

Και όμως είναι εύκολο να γίνει! Μπορείτε π.χ. να φυτέψετε θάμνους και δέντρα σε μεγάλες γλάστρες ή να απευθυνθείτε σε ένα εξειδικευμένο κηποτεχνικό γραφείο για να φτιάξετε έναν πραγματικό κήπο. Αυτί γίνεται εφόσον η ταράτσα στρωθεί με τις κατάλληλες μονώσεις και καλυφθεί με χώμα, στο οποίο θα φυτέψετε τα είδη που σας αρέσουν.

Μπορείτε επίσης να διαμορφώσετε το χώρο σαν συνέχεια του φυσικού περιβάλλοντος, δηλαδή να επιλέξετε αυτοφυή είδη της περιοχής σας, τα οποία δεν απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα. Το κόστος της διαμόρφωσης ενός κήπου από εξειδικευμένο γραφείο ξεκινά από τα 60 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.

Δημιουργήστε σκιά

Είναι σημαντικό να υπάρχουν καταφύγια δροσιάς στο χώρο όπου περνάτε πολλές ώρες της ημέρας. Ιδού τι μπορείτε να κάνετε:

- Μεριμνήστε για την εξωτερική σκίαση του σπιτιού με τέντες, ξύλινα στέγαστρα και πέργκολες. Εναλλακτικά, τοποθετήστε έξω από την μπαλκονόπορτα μια ομπρέλα θαλάσσης (από 20 ευρώ).

- Εξοπλίστε τα παράθυρα με ρόλερ και blinds (το ύφασμα πωλείται με το μέτρο σε καταστήματα με είδη οικιακού εξοπλισμού, σε κάποιες περιπτώσεις με το μηχανισμό, και η τιμή του ξεκινά από 35 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο).

- Κλείνετε τις κουρτίνες τις ώρες έντονης ηλιοφάνειας. Έτσι, πετυχαίνετε δύο πράγματα: 1. Η ηλιακή ακτινοβολία δεν εισέρχεται στο χώρο. 2. Το στρώμα αέρα ανάμεσα στις κουρτίνες και το παράθυρο λειτουργεί ως θερμομονωτικό.

Βρείτε τη δροσιά

- Αξιοποιήστε την εξάτμιση του νερού, για να αυξήσετε το ποσοστό υγρασίας στον αέρα. Γεμίστε μερικές γυάλες με νερό και τοποθετήστε τις κοντά στα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες.

Για να τις ομορφύνετε, γεμίστε τις με φυτά που αναπτύσσονται στο νερό (π.χ. κύπερος, μπαμπού, τηλέγραφος). Φροντίστε να αναπληρώνετε το νερό που εξατμίζεται.

- Αερίζετε το σπίτι νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ. Ανοίξτε το παράθυρο της κουζίνας και του καθιστικού και, αφού στερεώσετε τις πόρτες για να μη "χτυπούν", αφήστε να σχηματιστεί ρεύμα.

Κλείστε τα παράθυρα το μεσημέρι

Είναι η ιδανική λύση για τις ώρες που σημειώνονται οι υψηλότερες εξωτερικές θερμοκρασίες. Μη νομίζετε ότι, αν τα αφήσετε ανοιχτά, θα σχηματιστεί ρεύμα.

Το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να διοχετεύσετε θερμό αέρα στο χώρο. Έτσι, η εσωτερική θερμοκρασία θα φτάσει τα επίπεδα της εξωτερικής.

Περιορίστε τις πηγές θερμότητας

Για το 1/3 περίπου της θερμότητας που παράγεται σε ένα μέσο σπίτι, υπεύθυνες είναι οι ηλεκτρικές συσκευές. Γι' αυτό, λοιπόν:

- Κλείστε τα φώτα με την πρώτη ευκαιρία. Ένας κοινός λαμπτήρας πυράκτωσης μετατρέπει το 80% της ενέργειας που καταναλώνει σε θερμότητα, η οποία διοχετεύεται στο χώρο.

Το καλοκαίρι αξιοποιήστε το φυσικό φωτισμό όσο περισσότερο μπορείτε. Ανοίγετε τα παράθυρα για να μπαίνει φως.

- Απομακρύνετε τους καθρέφτες που βρίσκονται απέναντι από τα παράθυρα. Αντανακλούν τη θερμότητα στο εσωτερικό του σπιτιού.

Εναλλακτικοί τρόποι ενεργητικού "δροσισμού"

1. Ανεμιστήρες οροφής: Είναι ιδανικοί, αν το σπίτι σας είναι ψηλοτάβανο. Αν και δεν ψυχραίνουν τον αέρα, όπως τα κλιματιστικά, δημιουργούν ένα δροσερό ρεύμα, που κάνει ευχάριστη την ατμόσφαιρα ακόμη και όταν ο υδράργυρος βρίσκεται στα ύψη.

Για καλύτερα αποτελέσματα, στερεώστε τους σε απόσταση 2,5-3 μ. από το δάπεδο και 25-30 εκ. από το ταβάνι. Θα τους βρείτε σε καταστήματα με φωτιστικά είδη (κατά μέσο όρο κοστίζουν 250 ευρώ).

2. Γεωθερμικά συστήματα: Αυτή η τεχνολογία βασίζεται στο ότι λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους η θερμοκρασία παραμένει σταθερή (στους 12°C).

3. Ενδοδαπέδια συστήματα: Τα γνωστά συστήματα θέρμανσης μπορούν να καλύψουν -με τον κατάλληλο σχεδιασμό- και τις ανάγκες μας για δροσιά. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Ταξίδι στο χρόνο στις ανασκαφές του μετρό Θεσσαλονίκης

Εξερευνώντας τον υπόγειο κόσμο του μετρό, κάτω από τον Σταθμό «Αγίας Σοφίας». Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, την εποχή από τα μέσα του 3ου μέχρι και τις αρχές του 7ου αιώνα, θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν όσοι Θεσσαλονικείς "τολμήσουν" να εξερευνήσουν τον υπόγειο κόσμο του μετρό Θεσσαλονίκης κάτω από το Σταθμό Αγίας Σοφίας.

Η Αττικό Μετρό ΑΕ σε συνεργασία με την 9η και την 6η εφορεία αρχαιοτήτων ανοίγουν πάλι, τη Δευτέρα 25 Ιουνίου από τις 6 το απόγευμα έως και τις 9 το βράδυ, το σταθμό Αγίας Σοφίας, με σκοπό να δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες να ξεναγηθούν στα ευρήματα που υπάρχουν, πριν…. αυτά μεταφερθούν στις αίθουσες κάποιου μουσείου.

Όπως τόνισε ο αρχαιολόγος της 9ης εφορείας αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης, ο Σταθμός Αγίας Σοφίας (Βόρειο τμήμα διαστάσεων 82,50μ. x 20μ.) χωροθετείται νοτίως της Πλατείας Μακεδονομάχων, επί της σημερινής οδού Εγνατίας, στη συμβολή της στα ανατολικά με την οδό Αγίας Σοφίας και στα δυτικά προ της οδού Μπακατσέλου.

Τα μέχρι τώρα αποκαλυφθέντα ευρήματα, όπως επισήμανε, προσφέρουν μια διαχρονική εικόνα για την τοπογραφία τής εντός των τειχών περιοχής της πόλης. Αποκαλύφθηκε μνημειακό σύνολο της ύστερης αρχαιότητας που καλύπτει μια μακρά περίοδο χρήσης, μετά τα μέσα του 3ου αι. και έως τα τέλη του 6ου αι.- αρχές 7ου αι.

Στο σύνολο αυτό, όπως εξήγησε, ανήκει τμήμα της κεντρικής οδικής αρτηρίας της πόλης (σε μήκος τουλάχιστον 72,80μ), στρωμένη με μαρμάρινες πλάκες και οριοθετημένη από μαρμάρινα κράσπεδα, η οποία λίγο πριν τη συμβολή της με την κάθετη οδό στο ύψος της σημερινής Αγίας Σοφίας διευρύνεται, διαμορφώνοντας πλατεία με κρηναίο οικοδόμημα. Τη μνημειακή εικόνα του δρόμου συμπληρώνει κιονοστοιχία, πίσω από τους κίονες της οποίας πρόβαλαν κτήρια της νότιας οικοδομικής γραμμής, ερείπια των οποίων βρέθηκαν συνθλιμμένα κάτω από την κεντρική πασσαλόπηξη του τεχνικού έργου.

Ορατός σήμερα είναι ισχυρός στυλοβάτης, που σώζει κατά χώραν επτά βάσεις κιόνων του 4ου και 6ου αι., οριοθετεί τον οδικό άξονα στα νότια και τον χαρακτηρίζει ως via colonnata. Σύμπλεγμα κτιστών αγωγών κατέληγε στον μεγάλο καμαροσκεπή συλλεκτήριο οχετό που διέρχεται κάθετα στο ύψος της σημερινής οδού Πλάτωνος, ενώ πήλινοι και μολύβδινοι αγωγοί ύδρευσης, που συνδέονται με φρεάτια καθαρισμού, ανασυνθέτουν τη λειτουργία και τις μεταβολές στη χρήση του αποχετευτικού και υδροδοτικού δικτύου της πόλης των χρόνων της ύστερης αρχαιότητας.

Όλα αυτά θα μπορέσουν να τα δουν οι επισκέπτες σε γκρουπάκια 15 ατόμων και με την ξενάγηση να διαρκεί περί τα 15 λεπτά. Η είσοδος των επισκεπτών θα γίνεται από την είσοδο του εργοταξίου που βρίσκεται επί της οδού Αγίας Σοφίας, στο ύψος και απέναντι από τον Ιερό Ναό Αχειροποίητου. Οσοι τελικά προσέλθουν στην ξενάγηση θα πρέπει να φορούν κατάλληλα ασφαλή υποδήματα και θα τους χορηγηθούν και τα απαιτούμενα μέσα ατομικής προστασίας (κράνος). Υπενθυμίζεται ότι σε αντίστοιχη πρωτοβουλία που ανέλαβαν οι συγκεκριμένοι φορείς το Σάββατο 16 Ιουνίου, η επισκεψιμότητα υπερέβη τα 100 άτομα. Πηγή: kathimerini.gr

Συνέχεια»

Ο δεύτερος θερμότερος μήνας στη Γη ήταν ο φετινός Μάιος

Ο δεύτερος πιο θερμός μήνας μέχρι σήμερα στην Γη ήταν ο φετινός Μάιος, όπως ανακοίνωσε η Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ. Η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία τον Μάιο του 2012, σε ξηρά και ωκεανούς, ήταν η δεύτερη υψηλότερη από το 1880, όταν άρχισαν να τηρούνται τα σχετικά μετεωρολογικά αρχεία.

Οι περισσότερες περιοχές της Γης γνώρισαν μηνιαίες θερμοκρασίες αρκετά υψηλότερες από τον διαχρονικό μέσο όρο, κάτι που αφορούσε το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής, την Ασία, τη βόρεια Αφρική κ.α. Μόνο η Αυστραλία, η Αλάσκα και κάποια μέρη της Β. Αμερικής ήταν σημαντικά πιο κρύα από το μέσο όρο.

Η συνδυασμένη επιφανειακή μέση παγκόσμια θερμοκρασία στη ξηρά και τη θάλασσα τον Μάιο φέτος ήταν 15,46 βαθμούς Κελσίου, κατά 0,66 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα. Ο τελευταίος Μάιος που η παγκόσμια θερμοκρασία βρισκόταν κάτω από τον διαχρονικό μέσο όρο, ήταν το 1976.

Ειδικότερα στην ξηρά, η θερμοκρασία ήταν 1,21 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο (11,1 βαθμοί Κελσίου) του 20ού αιώνα. Αντίστοιχα, στις θάλασσες η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ήταν κατά 0,45 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα (16,3 βαθμοί Κελσίου).

Όσον αφορά την έκταση των πάγων τον Μάιο, στο μεν βόρειο ημισφαίριο οι αρκτικοί πάγοι ήσαν 3,5% λιγότεροι από τον μέσο όρο, στο δε νότιο ημισφαίριο οι πάγοι της Ανταρκτικής ήσαν 2,4% πάνω από τον μέσο όρο.

Τέλος, στο πεντάμηνο Ιανουαρίου - Μαΐου 2012 η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στη στεριά και τη θάλασσα ήταν 13,6 βαθμοί Κελσίου, μισό βαθμό πάνω από το μέσο όρο του 20ού αιώνα. Ειδικότερα, στην ξηρά η μέση θερμοκρασία του πρώτου πενταμήνου του φετινού έτους ήταν 0,85 βαθμούς και στους ωκεανούς 0,37 βαθμούς πάνω από τους αντίστοιχους μέσους όρους του προηγούμενου αιώνα. Πηγή: tvxs.gr

Συνέχεια»

Ασφαλής η Γη από αστεροειδή που θα την χτυπούσε το 2040

Οι επιστήμονες της NASA με μεγάλη βεβαιότητα ανακοίνωσαν, ότι ο αστεροειδής 2011 AG5, που αναμένεται να πλησιάσει τον πλανήτη μας σε 28 χρόνια από σήμερα, θα περάσει δίπλα από τη Γη, χωρίς να ακουμπήσει.

Πρόκειται για τις τελευταίες προβλέψεις της ομάδας επιστημόνων από όλον τον κόσμο, που συγκεντρώθηκαν και μελέτησαν τα τελευταία ευρήματα γύρω από την πορεία του 2011 AG5.

Ο αστεροειδής εντοπίστηκε από τους αστρονόμους της NASA τον Ιανουάριο του 2011 και όχι νωρίτερα, καθώς βρίσκεται πέρα από την τροχιά του πλανήτη Άρη και κατά τη διάρκεια της ημέρας στην άλλη μεριά του Ήλιου.

Μάλιστα, προτού καταφέρουν να τον εντοπίσουν, για πέντε μήνες λάμβαναν σήμα για την ύπαρξή του στα ραντάρ τους.

Σήμερα πάντως, οι επιστήμονες της NASA δηλώνουν βέβαιοι πως δεν θα επέλθει σύγκρουση του 2011 AG5 με τον πλανήτη μας, ωστόσο, θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την πορεία του.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, εάν ένας αστεροειδής στο μέγεθος του 2011 AG5 "χτυπούσε" τη Γη, θα προκαλούσε ολική καταστροφή σε έκταση ούτε λίγο ούτε πολύ σε περιοχή έκτασης 160.934,4 μέτρων. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Ευρωπαϊκό το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στον κόσμο

Η κατασκευή του μεγαλύτερου οπτικού και υπερύθρου τηλεσκοπίου στον κόσμο εγκρίθηκε από τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν πάρει τη σχετική πρωτοβουλία, η οποία έχει προϋπολογισμό 1,1 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (E-ELT), που θα έχει διάμετρο σχεδόν 40 μέτρων και θα κατασκευασθεί στην κορυφή ενός βουνού στη Χιλή, όπου βρίσκεται ήδη το Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο (ESO).

Το τηλεσκόπιο προγραμματίζεται να είναι έτοιμο έως το 2022 και θα αποτελέσει μία από τις σημαντικότερες αστρονομικές εγκαταστάσεις του 21ου αιώνα, με εντυπωσιακές δυνατότητες παρατήρησης στους ουρανούς.

Οι περισσότερες από τις 14 χώρες- μέλη του οργανισμού που έχει κατασκευάσει και λειτουργεί το ESO, οι οποίες συνεδρίασαν στη Γερμανία, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Reuters, αποφάσισαν ήδη να προχωρήσουν στη δημιουργία του νέου γιγάντιου τηλεσκοπίου, αν και ακόμα -εν μέσω και της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης- δεν έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν όλη την αναγκαία χρηματοδότηση.

Κάτι τέτοιο πάντως μπορεί να συμβεί έως την επόμενη συνεδρίαση τον Δεκέμβριο, οπότε αναμένεται να έχει προστεθεί και η Βραζιλία ως το 15ο μέλος του ΕSO, γεγονός που θα μοιράσει το υψηλό κόστος σε περισσότερα μέρη.

Το E-ELT θα έχει διάμετρο υπερτετραπλάσια σε σχέση με τα σημερινά μεγαλύτερα οπτικά τηλεσκόπια που έχουν διάμετρο οκτώ έως δέκα μέτρων (αν και οι αντένες των ραδιοτηλεσκόπιων είναι ακόμα μεγαλύτερες). Η ευαισθησία και η ανάλυση των εικόνων του θα είναι τέτοια που θα μπορεί να «βλέπει» απευθείας βραχώδεις πλανήτες πολύ πέρα από το ηλιακό μας σύστημα (οι εικόνες του θα έχουν 16 φορές μεγαλύτερες λεπτομέρειες σε σχέση με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ»).

Θα συμβάλει ακόμα στην καλύτερη μελέτη των μαύρων οπών, του σχηματισμού των γαλαξιών, της σκοτεινής ύλης και της ακόμα πιο μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας.

Το τηλεσκόπιο -η εγκατάσταση του οποίου θα έχει το μέγεθος ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου- θα τοποθετηθεί σε ύψος 3.000 μέτρων στο όρος Αρμαζόνες, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από το όρος Παρανάλ όπου σήμερα βρίσκεται το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου, το οποίο στην πραγματικότητα είναι μία διάταξη τεσσάρων συνδεδεμένων τηλεσκοπίων με διάμετρο 8,2 μέτρων το καθένα.

Αυτά τα όρη της Χιλής θεωρούνται ιδανικά για αστρονομικές παρατηρήσεις, επειδή τουλάχιστον επί 320 νύχτες το χρόνο, ο ουρανός δεν έχει σύννεφα. Αυτό οφείλεται στη μακρόχρονη ξηρασία της γειτονικής ερήμου Ατακάμα της Χιλής, με συνέπεια να μην ανεβαίνουν υδρατμοί στην ατμόσφαιρα. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Φωτογράφε έχεις ταλέντο ή μήπως καλή τεχνική;

Συχνά ακούμε τη φράση ότι κάποιος έχει ταλέντο στη φωτογραφία. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Είναι επίκτητη ή έμφυτη ικανότητα;

Η Nikon συνεργάστηκε με τον Eyetracker, έναν από τους κορυφαίους ευρωπαϊκούς οργανισμούς έρευνας για την παρακολούθηση της αντίδρασης του ματιού, προκειμένου να αναλύσει τη ματιά διαφορετικών τύπων επαγγελματιών φωτογράφων κατά το στήσιμο και τη λήψη μιας φωτογραφίας. Αυτά τα αποτελέσματα τέθηκαν σε σύγκριση με τον τρόπο με τον οποίο ένας ερασιτέχνης έκανε την ίδια λήψη.

Οι επαγγελματίες που απασχολήθηκαν στην έρευνα είναι ειδικοί στον τομέα τους. Ο Andreas Schmidt είναι ένας Γερμανός φωτογράφος με ειδικότητα στην αρχιτεκτονική και την ταξιδιωτική φωτογραφία. Έχει δημοσιεύσει δύο φωτογραφικά λευκώματα – το πρώτο για το Λας Βέγκας που αποτελεί έναν από τους πιο παραδοσιακούς ταξιδιωτικούς προορισμούς και το δεύτερο για το χρηματοοικονομικό κέντρο του Λονδίνου, το City.

Ο Laurent Baheux είναι φωτογράφος από τη Γαλλία που ειδικεύεται στη φύση και τα ζώα και έχει ζήσει οχτώ χρόνια στην Αφρική φωτογραφίζοντας την άγρια φύση. Τέλος, ο Duncan Soar είναι Βρετανός φωτογράφος ειδικός στη φωτογράφιση εκδηλώσεων και φωτογραφίζει τακτικά εκδηλώσεις απονομής βραβείων, εταιρικές εκδηλώσεις και ιδιωτικές δεξιώσεις. Ο Will Painter, ο ερασιτέχνης φωτογράφος μας, έχει πραγματικό πάθος για τη φωτογραφία, αλλά δεν έχει λάβει ποτέ επίσημη εκπαίδευση. Όπως συμβαίνει με πολλούς ερασιτέχνες, η εμπειρία και οι τεχνικές του βασίζονται στις δοκιμές και τα σφάλματα.

Οι ταξιδιωτικές φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε ένα πολυπληθές τουριστικό θέρετρο, ο φωτογράφος άγριας φύσης επισκέφτηκε ένα δάσος και η φωτογράφιση εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε σε ένα δημοφιλές μπαρ. Όλοι οι επαγγελματίες φωτογράφοι τράβηξαν τις φωτογραφίες τους παράλληλα με τον ερασιτέχνη, υπό τις ίδιες συνθήκες και με την ίδια φωτογραφική μηχανή.

Η φωτογραφική μηχανή D3200 της Nikon είναι μια εύχρηστη μηχανή D-SLR για αρχάριους, η οποία διαθέτει Λειτουργία οδηγού τελευταίας γενιάς με video Full HD για λήψη όμορφων φωτογραφιών υψηλής ποιότητας και video κινηματογραφικής ποιότητας. Διαθέτει το απίστευτα υψηλό πλήθος των 24,2 megapixel και έχει σχεδιαστεί για τους αρχάριους στη φωτογράφιση με μηχανές D-SLR.

Αναλύσαμε τις μεθόδους με τις οποίες οι επαγγελματίες και ο ερασιτέχνης φωτογράφος τράβηξαν τις φωτογραφίες τους σε κάθε περίπτωση, με σκοπό να εντοπίσουμε τις βασικές διαφορές μεταξύ τους και να παράσχουμε κάποιες ενδιαφέρουσες γνώσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται το ταλέντο στη φωτογραφία.

Παρακάτω παρουσιάζουμε τα συμπεράσματά μας.

Αφιερώστε χρόνο: οι επαγγελματίες αφιερώνουν τρεις φορές περισσότερο χρόνο σε σχέση με έναν ερασιτέχνη

Οι επαγγελματίες φωτογράφοι αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο για να τραβήξουν μια καλή φωτογραφία. Όταν τους αφήσαμε να τριγυρίσουν στο χώρο και να βρουν την καλύτερη γωνία, οι επαγγελματίες χρειάστηκαν περίπου από 10 λεπτά έως 10,45 λεπτά, για να εντοπίσουν την εικόνα που πίστευαν ότι καταγράφει καλύτερα τη σκηνή, χρειάστηκαν δηλαδή κατά μέσο όρο 10,22 λεπτά και στις τρεις περιπτώσεις. Αυτός ο χρόνος ήταν τρεις φορές μεγαλύτερος από το μέσο χρόνο των 2,43 λεπτών που χρειάστηκε ο ερασιτέχνης στις τρεις λήψεις, για να βρει την καλύτερη εικόνα. Ο μεγαλύτερος χρόνος που χρειάστηκε ήταν 3,30 λεπτά.

Παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα που καταγράψαμε σχετικά με το χρόνο που χρειάστηκαν οι φωτογράφοι μας για την πραγματοποίηση της λήψης, αφού είχαν βρει την καταλληλότερη γωνία. Οι επαγγελματίες χρειάστηκαν κατά μέσο όρο 15 δευτερόλεπτα περισσότερα σε σύγκριση με τον ερασιτέχνη για τον εντοπισμό και τη λήψη των πιο συναρπαστικών στοιχείων της σκηνής. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για τη φωτογράφιση της εκδήλωσης.

«Το κλειδί για την επιτυχημένη φωτογράφιση εκδηλώσεων είναι να εξασφαλίσεις ότι οι άνθρωποι που περιλαμβάνονται στις λήψεις σου είναι ενδιαφέροντες και ζωντανεύουν τη φωτογραφία σου. Αν και η εύρεση μιας καλής σύνθεσης μπορεί να είναι πανεύκολη, μπορεί να χρειαστείς κάποιο χρόνο για να αποτυπώσεις μια εκφραστική στιγμή του θέματός σου, όπως για παράδειγμα, τη στιγμή που γελάει. Συνήθως, πρέπει να περιμένω λίγη ώρα για να αποτυπώσω αυτήν τη στιγμή» εξηγεί ο Duncan Soar.

Ο Duncan χρειάστηκε κατά μέσο όρο 22 δευτερόλεπτα περισσότερα σε κάθε στήσιμο σε σύγκριση με τον ερασιτέχνη φωτογράφο και 3,20 λεπτά στο σύνολο για να τραβήξει την τελική φωτογραφία του.

Τραβήξτε περισσότερες φωτογραφίες: οι επαγγελματίες εξετάζουν πολύ περισσότερο τις διαφορετικές λήψεις μιας σκηνής

Είναι πολύ εύκολο να επικεντρωθείτε σε ένα τμήμα της σκηνής σας που πιστεύετε ότι θα σας δώσει την καλύτερη λήψη και να χάσετε τις άλλες εξαιρετικές ευκαιρίες φωτογράφισης. Και στις τρεις σκηνές, οι επαγγελματίες εξέταζαν συνεχώς περισσότερες διαφορετικές δυνατές λήψεις σε σχέση με τον ερασιτέχνη, ο οποίος εξέταζε οχτώ πιθανές λήψεις σε σύγκριση με τις 29 λήψεις των επαγγελματιών. Δηλαδή, οι επαγγελματίες είχαν τουλάχιστον τρεισήμισι ευκαιρίες περισσότερες, για να τραβήξουν μια εξαιρετική φωτογραφία σε μία σκηνή.

Αυτό ήταν πιο αισθητό στην ταξιδιωτική φωτογράφιση, κατά την οποία ο ερασιτέχνης εξέτασε μόνο δύο διαφορετικά στησίματα, ενώ ο επαγγελματίας εξέτασε 12 στησίματα. Επίσης, οι επαγγελματίες μελετούσαν πολύ τη σκηνή και έδιναν σε όλα τα στοιχεία την απαιτούμενη προσοχή. Προτού αποφασίσει ποια θα είναι η καλύτερη λήψη, ο ερασιτέχνης τριγύρισε το βλέμμα του στη σκηνή, χωρίς να μελετήσει προσεκτικά τις διαφορετικές επιλογές ή να αφιερώσει χρόνο, για να εξετάσει τις διάφορες γωνίες.

Κοιτάξτε πάνω, κάτω, πίσω, στο βάθος

Μία από τις πιο αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ του ερασιτέχνη και του επαγγελματία ήταν τα σημεία στα οποία κοιτούσαν, προκειμένου να στήσουν το κάδρο τους. Οι επαγγελματίες εξέταζαν κάθε πιθανή γωνία, για παράδειγμα, ο φωτογράφος ταξιδιωτικής φωτογραφίας πήγε πίσω από κάποιες καμπίνες παραλίας κατά το στήσιμό του για να διαπιστώσει εάν υπήρχε κάτι ενδιαφέρον, ενώ ο φωτογράφος άγριας φύσης ξέφυγε από τα συνήθη μονοπάτια για να βρεθεί στο φυσικό τοπίο και να αναζητήσει μια πιο αποκαλυπτική εικόνα του περιβάλλοντος. Ο φωτογράφος εκδηλώσεων αφιέρωσε χρόνο ακόμα και κοιτώντας το ταβάνι του χώρου, το οποίο είχε μια καμπύλη που πίστευε ότι θα μπορούσε να πλαισιώσει καλά τη λήψη.

Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, να συνεχίσετε να κοιτάζετε τη σκηνή. Είναι πολύ εύκολο να δείτε αμέσως δύο διαφορετικά σημεία στα οποία θέλετε να εστιάσετε και να αγνοήσετε όλα τα υπόλοιπα. Ενώ τριγυρίζετε σε διάφορα σημεία, κρατήστε το κεφάλι σας ψηλά και κοιτάξτε γύρω – μην σπαταλάτε αυτόν το χρόνο για να εξετάσετε στοιχεία που έχετε ήδη τραβήξει. Κατά τη διάρκεια της λήψης, οι επαγγελματίες τριγύριζαν στο χώρο πολύ περισσότερο εξετάζοντας τη σκηνή και ψάχνοντας τα στοιχεία που θα συνέθεταν μια εντυπωσιακή φωτογραφία, ενώ ο ερασιτέχνης απλά κοιτούσε προς την κατεύθυνση προς την οποία περπατούσε ή κοιτούσε απευθείας στο θέμα το οποίο είχε αποφασίσει ότι θα αποτελούσε την επόμενη λήψη του.

Ο Andreas Schmidt σχολιάζει: «Εάν κοιτάξετε πραγματικά τη σκηνή και την εξετάσετε από όλες τις γωνίες, ενδέχεται να ανακαλύψετε ένα στήσιμο που θα δώσει μια ενδιαφέρουσα προοπτική σε ένα σημείο που φωτογραφίζετε. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, όταν προσπαθείτε να αποτυπώσετε καθημερινές σκηνές, επειδή έτσι θα επιτύχετε πιο αυθεντικές λήψεις».

Όσο λιγότερα τόσο καλύτερα

Όλες οι τελικές φωτογραφίες των επαγγελματιών εστίαζαν σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της σκηνής που προσπαθούσαν να καταγράψουν, ενώ ο ερασιτέχνης ανάλωσε το χρόνο του προσπαθώντας να χωρέσει όλα τα στοιχεία και να απεικονίσει ολόκληρη τη σκηνή. Οι επαγγελματίες αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο στον εντοπισμό της πιο ενδιαφέρουσας πτυχής και στην εύρεση της καλύτερης γωνίας από την οποία θα την τραβούσαν.

Αρκεστείτε σε αυτά που έχετε

Οι επαγγελματίες προσαρμόστηκαν πολύ γρήγορα στις συνθήκες κάθε σεναρίου και τις χρησιμοποίησαν προς όφελός τους. Ο φωτογράφος ταξιδιωτικής φωτογραφίας αντιπαρέβαλε τις φωτεινές καμπίνες παραλίας με τις μουντές καιρικές συνθήκες και μελέτησε το συνδυασμό των φυσικών στοιχείων με τις ανθρώπινες κατασκευές. Επίσης, εξέτασε διάφορα στησίματα, τα οποία περιλάμβαναν ομπρέλες, επειδή πρόσθεταν ένα ενδιαφέρον σχήμα σε μια ούτως ή άλλως απλή εικόνα.

Ο Laurent Baheux σχολιάζει: «Οπουδήποτε κι αν φωτογραφίζει κανείς, πρέπει να μελετήσει όλο τον περιβάλλοντα χώρο εξετάζοντας όχι μόνο το θέμα της φωτογραφίας του αλλά και τα στοιχεία που το επηρεάζουν, όπως το φυσικό φως. Επειδή φωτογραφίζω συνεχώς σε εξωτερικούς χώρους, μου αρέσει να αναζητώ το φως που λαμπυρίζει μέσα από τα δέντρα, καθώς δημιουργεί ένα εντυπωσιακό εφέ, καθώς πέφτει πάνω στις λίμνες και τα φύλλα».

Ο ερασιτέχνης μας, Will Painter, σχολιάζει σχετικά με το πείραμα: «Ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη το γεγονός ότι ο τρόπος που έκανα το στήσιμο ήταν τόσο διαφορετικός από αυτόν ενός επαγγελματία. Η επιστημονική προσέγγιση με βοήθησε πραγματικά να κατανοήσω τι έκανα και πώς θα μπορούσα να βελτιωθώ – απλές συμβουλές, όπως το να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στις λήψεις μου και να εξετάζω ολόκληρο το σενάριο που βρίσκεται μπροστά μου, θα συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωσή μου».

Παρακάτω παρουσιάζονται ορισμένες συμβουλές που συνάγονται από το πείραμά μας, ώστε την επόμενη φορά που θα τραβήξετε φωτογραφίες, να δοκιμάσετε και να αναπτύξετε το ταλέντο σας στη φωτογραφία.

Συμβουλές του Andreas Schmidt για την ταξιδιωτική φωτογράφιση

Η ενσωμάτωση ανθρώπων στις λήψεις σας προσθέτει μια ενδιαφέρουσα πτυχή στη φωτογραφία, ωστόσο αν τραβάτε εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά θέματα, ρυθμίστε την ταχύτητα κλείστρου σε 1/8 ή 1/15 του δευτερολέπτου – αυτό θα δώσει ένα ελαφρά θαμπό εφέ στους ανθρώπους που κινούνται. Συνιστώ να χρησιμοποιείτε ένα τρίποδο για αυτήν την τεχνική.

Η αντιπαραβολή των ανθρώπινων κατασκευών με τα φυσικά στοιχεία κάνει τη σύνθεση των λήψεών σας πιο ενδιαφέρουσα.

Δοκιμάστε διαφορετικές γωνίες –μπορούν να κάνουν τα πράγματα να φαίνονται πιο αόριστα και ασυνήθιστα– για παράδειγμα, δοκιμάστε να τραβήξετε φωτογραφίες από το δάπεδο κοιτάζοντας το θέμα σας προς τα επάνω.

Η φωτογραφική μηχανή Nikon D3200 μπορεί να διευρύνει τη δημιουργικότητά σας χάρη στη λειτουργία ειδικών εφέ, που εκτείνεται από το εφέ μινιατούρας μέχρι το εφέ επιλεκτικού χρώματος. Με τα εφέ φίλτρου –για την προσθήκη ζεστών ή απαλών φίλτρων– θα δώσετε ένα προσωπικό ύφος στην τελική φωτογραφία.

Συμβουλές του Laurent Baheux για τη φωτογράφιση άγριας φύσης
Ο χρόνος για τη λήψη της τέλειας φωτογραφίας ενδέχεται να μην είναι αρκετός, ειδικά εάν η λήψη σας περιλαμβάνει άγρια ζώα.

Δεν έχει πάντα σημασία να συμπεριλάβετε τα πάντα στη λήψη σας – εστιάστε σε ένα μικρό σημείο, όπως ένα δέντρο ή το νερό και μετατρέψτε το σε σημείο εστίασης.
Μην φοβάστε να πλησιάσετε – το να προχωρήσετε μερικά βήματα πιο κοντά μπορεί να κάνει τη διαφορά. Έχω παραμείνει βαθιά μέσα στη βλάστηση για πολλή ώρα, προκειμένου να τραβήξω τη φωτογραφία που ήθελα.

Εκμεταλλευτείτε τις ενσωματωμένες ευφυείς λειτουργίες της φωτογραφικής σας μηχανής. Στην περίπτωση της Nikon D3200, το αυτόματο Σύστημα αναγνώρισης σκηνής θα αναλύσει διεξοδικά τη σκηνή που φωτογραφίζετε και θα προσαρμόσει την εστίαση, την έκθεση και την ισορροπία λευκού για άριστα αποτελέσματα.

Συμβουλές του Duncan Soar για τη φωτογράφιση εκδηλώσεων

Η αποτύπωση των ανθρώπινων εκφράσεων έχει μεγάλη σημασία – παραμείνετε εκεί, περιμένετε και σκεφτείτε τι θα παρακινήσει το θέμα σας να γελάσει ή να χαμογελάσει.
Τραβήξτε πολλές φωτογραφίες, καθώς δεν θα μπορείτε να ελέγξετε το θέμα σας, όταν πρόκειται για άνθρωπο.

Για να δώσετε βάθος στις λήψεις σας, μην επικεντρώνετε την προσοχή σας σε μία μόνο ομάδα ανθρώπων, σκεφτείτε τη θέση τους σε σχέση με άλλες ομάδες στη λήψη.
Μην φοβάστε να μετακινήσετε τους ανθρώπους, ώστε να επιτύχετε την επιθυμητή σύνθεση.
Μόλις εντοπίσετε το θέμα σας, δοκιμάστε να τραβήξετε φωτογραφίες από όλες τις προοπτικές – πειραματιστείτε ακόμα και με την εικόνα 360 μοιρών του θέματός σας, έτσι ώστε να βεβαιωθείτε ότι κάνετε λήψη από τη σωστή γωνία.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Nikon D3200

Η φωτογραφική μηχανή D3200 της Nikon είναι μια εύχρηστη μηχανή D-SLR για αρχάριους, η οποία διαθέτει δυνατότητα εγγραφής video Full HD για λήψη όμορφων φωτογραφιών υψηλής ποιότητας και video κινηματογραφικού επιπέδου. Διαθέτει το απίστευτα υψηλό πλήθος των 24,2 megapixel. Αυτή η φωτογραφική μηχανή έχει σχεδιαστεί για τους νεοφερμένους στη φωτογράφιση με μηχανές D-SLR και χάρη στη Λειτουργία οδηγού τελευταίας γενιάς, σας καθοδηγεί βήμα-βήμα στη διαδικασία της φωτογράφισης με σαφείς οδηγίες και εικόνες. Η Nikon D3200 αποτελεί την ιδανική φωτογραφική μηχανή για εκείνους που επιθυμούν να απαθανατίζουν εύκολα εντυπωσιακές εικόνες των σημαντικών στιγμών και των αγαπημένων τους προσώπων, όπως είναι η οικογένειά τους ή τα συναρπαστικά ταξίδια που κάνουν. Πηγή: techit.gr

Συνέχεια»