Το «μωσαϊκό» του Ήλιου

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό κολάζ του Ηλιου που αποτελεί σύνθεση διαφόρων εικόνων του μητρικού μας άστρου τις οποίες έχει καταγράψει το διαστημικό παρατηρητήριο SDO. Κάθε εικόνα αποτυπώνει και μια διαφορετική περιοχή, δραστηριότητα και φαινόμενο στον Ηλιο σε διαφορετικά μήκη κύματος. Η μελέτη των φαινομένων στα διαφορετικά μήκη κύματος αποκαλύπτει στους επιστήμονες την κίνηση των σωματιδίων και της θερμότητας μέσα στην ατμόσφαιρα του Ήλιου.

Οι παρατηρήσεις

Η μονάδα μέτρησης σε ό,τι αφορά τα μήκη κύματος είναι το Ανγκστρομ (Angstrom) και το SDO κάνει παρατηρήσεις σε δέκα μήκη κύματος τόσο στην επιφάνεια όσο και στα διάφορα στρώματα της ατμόσφαιρας του Ηλίου. Κάνει επίσης παρατηρήσεις στις περιοχές του Ηλιου που έχουν έντονη μαγνητική δραστηριότητα.

Οι περιοχές στο κολάζ όπου το ηλιακό φως έχει κιτρινοπράσινη απόχρωση ανήκουν στην επιφάνεια του άστρου όπου αναπτύσσονται θερμοκρασίες 5.700 βαθμών Κελσίου. Οι περιοχές με έντονο υπεριώδες φως αποτελούνται από ύλη η θερμοκρασία της οποίας ξεπερνά τους έξι εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου! Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Eνδείξεις για ηλιακό σύστημα στη γειτονιά μας

Το αστρικό σμήνος των Υάδων είναι το κοντινότερο αστρικό σμήνος στη Γη. Το σμήνος που βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πήρε το όνομα του από τις Υάδες, τις αδελφές των Νυμφών, οι οποίες σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν αυτές που έφερναν τη βροχή.

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ εντόπισαν ενδείξεις της ύπαρξης πλανητών γύρω από ένα από τα άστρα του σμήνους. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για το κοντινότερο σε εμάς ηλιακό σύστημα που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Η σκόνη

Οι Υάδες βρίσκονται πολλά χρόνια στο στόχαστρο των επιστημόνων που αναζητούν την ύπαρξη πλανητών στα άστρα του σμήνους. Αστρονόμοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες (UCLA) παρατήρησαν έναν λευκό νάνο του σμήνους χρησιμοποιώντας εκτός των άλλων οργάνων και το εξαιρετικά ευαίσθητο φασματόμετρο που βρίσκεται στο Αστεροσκοπείο Keck στη Χαβάη.

Διαπίστωσαν ότι η ατμόσφαιρα του άστρου έχει «μολυνθεί» από την ύλη αστεροειδών (σκόνη) οι οποίοι κάποια στιγμή τέθηκαν σε τροχιά γύρω από αυτό και τελικά κονιορτοποιήθηκαν. Βασικό εύρημά τους ήταν η παρουσία ασβεστίου, στοιχείο που κανονικά δεν υπάρχει στην ατμόσφαιρα ενός λευκού νάνου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η παρουσία ύλης των αστεροειδών στο άστρο υποδεικνύει και την παρουσία ενός ή και περισσότερων πλανητών γύρω από αυτό. Οπως αναφέρουν, η πιο πιθανή εξήγηση για την παρουσία των αστεροειδών στο άστρο είναι η ύπαρξη ενός ή και περισσότερων πλανητών που κινούνται γύρω του.

Η βαρυτική έλξη ενός πλανήτη μπορεί να εκτρέψει την τροχιά ενός αστεροειδή και να τον οδηγήσει στο μητρικό άστρο του πλανήτη. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικής Τηλεσκοπικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη επιβεβαίωσαν ότι η σκόνη που υπάρχει στον λευκό νάνο προέρχεται από αστεροειδείς και όχι από κάποια άλλη πηγή ενισχύοντας έτσι τις υποψίες για την ύπαρξη ενός ηλιακού συστήματος στις Υάδες. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Έρευνα στη Σιβηρία για τα γονίδια που ήρθαν από το κρύο

Οι αυτόχθονες φυλές που ζουν στη Σιβηρία εδώ και χιλιάδες χρόνια φέρουν γονίδια που έχουν εξελιχθεί να διευκολύνουν τη ζωή στην παγωνιά, αποκαλύπτει μελέτη που εξέτασε δεκάδες δείγματα DNA. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ανέλυσαν 200 δείγματα βιολογικού υλικού που κάλυψαν τις δέκα βασικές φυλές αυτοχθόνων στη Σιβηρία, από τους Εσκιμώους μέχρι τους λιγότερο γνωστούς Τέλεουτ.

Χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές που εντοπίζουν ενδείξεις της φυσικής επιλογής σε δράση, η Αλέξια Γκαρντόνα και οι συνεργάτες της αναγνώρισαν τρία γονίδια που φαίνεται ότι έχουν ευνοηθεί από την εξέλιξη.

Και τα τρία γονίδια εμπλέκονται σε φυσιολογικές αντιδράσεις που σχετίζονται με τη θερμορρύθμιση: το πρώτο, με την ονομασία UPC1, παίζει ρόλο στην παραγωγή θερμότητας απευθείας από τα λιποκύτταρα· το δεύτερο, το PRKG1, σχετίζεται με τη σύσπαση των λείων μυών, οι οποίοι υπάρχουν μεταξύ άλλων στα αιμοφόρα αγγεία και συστέλλονται για να περιορίσουν την απώλεια θερμότητας· και το τρίτο, με την ονομασία ENPP7, συνδέεται με το μεταβολισμό των λιπών της τροφής, και ιδιαίτερα των λιπαρών του κρέατος και του γάλακτος, των βασικών τροφίμων στη Σιβηρία.

Η μελέτη παρουσιάστηκε στο συνέδριο Unravelling Human Origins που πραγματοποιήθηκε στο Κέμπριτζ,

Όπως αναφέρει ο ανταποκριτής του περιοδικού Science στη συνάντηση, τα αποτελέσματα βρίσκονται σε συμφωνία με μια προηγούμενη, μικρότερη γενετική μελέτη στη Σιβηρία, η οποία εντόπιζε ενδείξεις εξέλιξης στα γονίδια UPC1 και UPC2. Όπως το UPC1 που εντοπίστηκε και στη νέα έρευνα το UPC2 παίζει ρόλο στη θερμογένεση από το σωματικό λίπος.

Οι ερευνητές επισήμαναν επίσης στην παρουσίασή τους ότι οι αυτόχθονες της Αμερικής πιστεύεται ότι κατάγονται από πληθυσμούς της Σιβηρίας, οπότε είναι πιθανό τα γονίδια του κρύου να βοήθησαν και τους Ινδιάνους στο κρύο της Βορείου Αμερικής. Πηγή: in.gr

Συνέχεια»

Επίθεση στα σύννεφα «σώζει» τον πλανήτη

Οι θύσανοι, τα όμορφα αιθέρια σύννεφα που απλώνονται συχνά σαν γραμμές ψηλά στον ουρανό, έχουν κατηγορηθεί εδώ και καιρό ως «βοηθοί» της κλιματικής αλλαγής. Τώρα μια ομάδα ειδικών υποστηρίζει ότι θα μπορούσαμε να αντισταθμίσουμε όλη την άνοδο που έχει παρατηρηθεί στη θερμοκρασία του πλανήτη τις τελευταίες δεκαετίες μόνο και μόνο αν τους καταστρέψουμε, και μάλιστα όχι ολοσχερώς.

Η ιδέα είχε προταθεί για πρώτη φορά το 2009 από τον Ντέιβιντ Μίτσελ του Ινστιτούτου Desert Research στο Ρίνο της Νεβάδα. Οι θύσανοι, οι οποίοι αποτελούνται από παγοκρυστάλλους, αν και αραιοί παγιδεύουν αρκετά μεγάλες ποσότητες θερμότητας με αποτέλεσμα να εντείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Για τον λόγο αυτόν ο ειδικός είχε προτείνει, ως γεωμηχανική λύση, να καταστρέψουμε ένα μέρος από αυτούς.

«Σπορά» με βισμούθιο

Τώρα μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Γέιλ με επικεφαλής τον Τρούντε Στόρελβμο αποφάσισε να εξετάσει το κατά πόσον η ιδέα αυτή είναι εφαρμόσιμη και αποτελεσματική χρησιμοποιώντας ένα κλιματικό μοντέλο. Στο μοντέλο τους οι ερευνητές «έσπειραν» την τροπόσφαιρα – το στρώμα της ατμόσφαιρας όπου σχηματίζονται οι θύσανοι – με τριιώδιο του βισμουθίου.

Είδαν ότι οι παγοκρύσταλλοι άρχισαν να αναπτύσσονται γύρω από τον «σπόρο» του τριιωδίου του βισμουθίου με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν και να πέφτουν προς τα κάτω. Χωρίς το βισμούθιο, οι παγοκρύσταλλοι έμεναν μικροί με αποτέλεσμα σιγά σιγά να συγκεντρώνονται και να σχηματίζουν θυσάνους. Με βισμούθιο σε πλανητικό επίπεδο η μείωση των θυσάνων είχε θεαματικό αποτέλεσμα, αντισταθμίζοντας την άνοδο των 0,8 βαθμών Κελσίου που παρουσιάζει η θερμοκρασία της Γης.

Όπως τόνισε ωστόσο ο κ. Στόρελβμο στο περιοδικό «New Scientist» η δοσολογία φάνηκε να παίζει καθοριστικό ρόλο: αν η ποσότητα του τριιωδίου του βισμουθίου ήταν περισσότερη από όσο έπρεπε, οι παγοκρύσταλλοι γίνονταν και πάλι πιο μικροί, με αποτέλεσμα να σχηματίζουν περισσότερα νέφη. «Αν κάνεις λάθος στις συγκεντρώσεις μπορεί να έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα» τόνισε.

Επικίνδυνα παιχνίδια

Οι προτάσεις του είδους προς το παρόν κινούνται μόνο σε θεωρητικό επίπεδο – αν και κατά καιρούς παρατηρούνται κάποια «κύματα» κινητικότητας για την προώθησή τους. Η υλοποίηση της ιδέας του κ. Μίτσελ θα απαιτήσει, όπως ο ίδιος εκτιμά, γύρω στα 19 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, παρά το ελκυστικό κόστος της όμως οι περισσότερες κυβερνήσεις εμφανίζονται ακόμη διστακτικές στην υιοθέτηση λύσεων γεωμηχανικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Ο λόγος είναι ότι κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει ποιες θα είναι οι συνέπειές τους και τι αλληλεπιδράσεις θα πυροδοτήσουν στο ευαίσθητο σύστημα του πλανήτη. Ο βομβαρδισμός της ατμόσφαιρας με βισμούθιο και η μείωση των θυσάνων θα μπορούσε ενδεχομένως να διαταράξει π.χ. τους αεροχειμάρρους ή να έχει κάποια άλλη απρόβλεπτη «παρενέργεια».

Όπως το έθεσε ο Τιμ Λέντον του Πανεπιστημίου του Εξετερ στο «New Scientist», οι γνώσεις μας αυτή τη στιγμή δεν μας επιτρέπουν ριψοκίνδυνες κινήσεις. «Γνωρίζουμε το σύστημα αρκετά καλά ώστε να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι κινούμαστε με ασφάλεια;» υπογράμμισε. «Καλύτερα είναι να μην αγγίζουμε τέτοια πράγματα ώσπου να ξέρουμε». Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Μικρόβια ψηλά στην ατμόσφαιρα ίσως επηρεάζουν το κλίμα

Σε μια από τις πρώτες μελέτες του είδους της, δύο Έλληνες ερευνητές στις ΗΠΑ ανέλυσαν δείγματα αέρα που συνέλεξε η NASA και εντόπισαν σημαντικές μικροβιακές κοινότητες στην τροπόσφαιρα. Παραμένει ασαφές αν τα βακτήρια απλώς παρασύρθηκαν σε αυτό το ύψος ή περνούν εκεί τη ζωή τους, ωστόσο οι ερευνητές υποψιάζονται ότι αυτά τα αέρινα οικοσυστήματα επηρεάζουν τις βροχοπτώσεις και τις χιονοπτώσεις.

«Δεν περιμέναμε να βρούμε τόσους μικροοργανισμούς στην τροπόσφαιρα, η οποία θεωρείται δύσκολο περιβάλλον για τη ζωή» αναφέρει ο Κώστας Κωνσταντινίδης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια. «Μια από τις επόμενες μεγάλες προκλήσεις θα είναι να εξετάσουμε το ρόλο αυτών των οργανισμών» επισημαίνει.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS.

Σε αντίθεση με άλλες μικροβιολογικές μελέτες, στις οποίες οι ερευνητές καλλιεργούν τα μικρόβια στο εργαστήριο προκειμένου να τα ταυτοποιήσουν, η νέα μελέτη προσδιόρισε την αφθονία και τη βιοποικιλότητα απλά αναλύοντας το γενετικό υλικό στα δείγματα.

Ο Δρ Κωνσταντινίδης και ο συνεργάτης του Αθανάσιος Νένες στη Τζόρτζια ανέλυσαν δείγματα αέρα που συνέλεξε αεροπλάνο της NASA το 2010 στη διάρκεια αποστολών για τη μελέτη αέριων μαζών που σχετίζονται με τους κυκλώνες. Τα δείγματα προέρχονταν από τη μέση και ανώτερη τροπόσφαιρα (το στρώμα της ατμόσφαιρας όπου εκδηλώνονται τα μετεωρολογικά φαινόμενα) σε ύψος 6 έως 10 χιλιομέτρων.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν ότι στις περιοχές πάνω από τους ωκεανούς είναι συχνότερα τα θαλάσσια βακτήρια, ενώ πάνω από τη στεριά είναι συχνότερα τα βακτήρια του εδάφους. Ορισμένες ομάδες βακτηρίων ήταν ωστόσο παρούσες στα περισσότερα δείγματα, ενώ δεν έλειψαν ακόμα και κολοβακτηρίδια που προέρχονται από το ανθρώπινο πεπτικό σύστημα.

Συνολικά, το 20% του συνόλου των αιωρούμενων σωματιδίων στα δείγματα αντιστοιχούσαν σε βιώσιμα κύτταρα μικροβίων, αναφέρουν οι ερευνητές.

Εικάζουν μάλιστα ότι οι μικροοργανισμοί μπορούν να λειτουργούν ως πυρήνες πάνω στους οποίους συγκεντρώνονται μόρια νερού και σταδιακά σχηματίζουν σύννεφα, σταγόνες βροχής ή χιονονιφάδες.

«Ελλείψει σκόνης ή άλλων υλικών που μπορούν να προσφέρουν πυρήνες για το σχηματισμό πάγου, ένας μικρός αριθμός αυτών των μικροοργανισμών θα μπορούσε να διευκολύνει το σχηματισμό πάγου σε αυτά τα υψόμετρα» σχολιάζει ο Δρ Νένες.

Άγνωστο παραμένει επίσης το κατά πόσο αυτά τα αιωρούμενα βακτήρια παραμένουν μεταβολικά ενεργά στην τροπόσφαιρα. Το ερώτημα είναι δύσκολο να απαντηθεί, ωστόσο οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ορισμένα από τα βακτήρια που βρέθηκαν στα δείγματα μπορούν να μεταβολίζουν οργανικές ενώσεις που αφθονούν στην ατμόσφαιρα, όπως το οξαλικό οξύ. Πηγή: in.gr

Συνέχεια»

Γεωτρύπανα σε δεύτερη θαμμένη λίμνη στην Ανταρκτική

Μόλις δύο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση των Ρώσων ότι έχουν στα χέρια τους τα πρώτα δείγματα της λίμνης Βοστόκ στην Ανταρκτική, ενός όγκου γλυκού νερού που παραμένει απομονωμένος κάτω από χιλιόμετρα πάγου, αμερικανική αποστολή κατάφερε να φτάσει στο νερό μιας δεύτερης θαμμένης λίμνης, της Λίμνης Ουίλανς στη Δυτική Ανταρκτική.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής Wissard, με επικεφαλής τον Τζον Πρίσκου του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Μοντάνα, προετοιμάζονταν για το φιλόδοξο εγχείρημα για μια δεκαετία, με την ελπίδα να ανακαλύψουν νέα στοιχεία για τον υδρολογικό κύκλο της Ανταρκτικής, αλλά και να αναζητήσουν μορφές ζωής που παραμένουν απομονωμένες από τον υπόλοιπο κόσμο εδώ και εκατομμύρια χρόνια.

Νερό κάτω από τον πάγο

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες οι γεωλόγοι έχουν ανακαλύψει στη λευκή ήπειρο γύρω στις 370 θαμμένες λίμνες, από τις οποίες οι περισσότερες πιστεύεται ότι επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω ενός δικτύου υπόγειων ποταμών.

Η Λίμνη Ουίλανς είναι στην πραγματικότητα ένα πυκνό δίκτυο από κανάλια με έκταση γύρω στα 60 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δορυφορικές μετρήσεις της ανύψωσης και της υποχώρησης του υπερκείμενου πάγου υποδεικνύουν ότι η λίμνη ανανεώνεται και περιοδικά μπορεί να αδειάζει εντελώς.

Η αμερικανική αποστολή αναχώρησε τον Δεκέμβριο από τη μόνιμη αμερικανική βάση του ΜακΜούρντο και χρειάστηκε να διανύσει εκατοντάδες δύσκολα χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουν στη λίμνη στις 14 Ιανουαρίου.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας τοπική ώρα, το γεωτρύπανο θερμού νερού που χρησιμοποιούσαν -τα συμβατικά γεωτρύπανα θα μόλυναν τα νερά με υγρά γεώτρησης- έφτασαν στην επιφάνεια της λίμνης, 800 μέτρα κάτω από τον πάγο,

Τεχνικός άθλος

Ήταν στην πραγματικότητα ένας τεχνικός άθλος, δεδομένου ότι η βρετανική αποστολή στην Ανταρκτική απέτυχε το Δεκέμβριο να φτάσει στα νερά μιας άλλης απομονωμένης λίμνης, με την ονομασία Λίμνη Έλσγουερθ.

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 10 Ιανουαρίου, η ομάδα του Ρωσικού Ινστιτούτου Έρευνας Αρκτικής και Ανταρκτικής ανακοίνωσε ότι ανέσυρε τα πρώτα καθαρά δείγματα από τη Λίμνη Βοστόκ, τη μεγαλύτερη και πιο απομονωμένη από τις θαμμένες λίμνες της Ανταρκτικής.

Τα δεδομένα που θα προκύψουν τώρα από τις γεωτρήσεις αναμένεται να προσφέρουν νέα στοιχεία για το πώς η κίνηση των υπόγειων υδάτων επηρεάζει την κίνηση και τη σταθερότητα των υπερκείμενων παγετώνων.

Τα αποτελέσματα όμως ενδιαφέρουν και τους αστροβιολόγους, αφού ανακάλυψη ζωντανών οργανισμών που επιβιώνουν απομονωμένοι κάτω από τους πάγους για χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια θα αναπτέρωνε τις ελπίδες για την ανακάλυψη ζωής σε άλλα παγωμένα μέρη του Ηλιακού Συστήματος.

Ανάλογα περιβάλλοντα ίσως υπάρχουν στους υπόγειους ωκεανούς που πιστεύεται ότι κρύβονται σε δορυφόρους του Δία όπως η Ευρώπη, και σε φεγγάρια του Κρόνου όπως ο Εγκέλαδος. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Πώς οι αριθμοί θα σου δείξουν ενδιαφέροντα στοιχεία του Facebook λογαριασμού σου

Οι αριθμοί είναι πολύτιμοι όταν ξέρεις να τους διαβάζεις σωστά και προσφέρουν αρκετά ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Παλαιότερα, σας είχαμε αναφέρει ένα εργαλείο, το Wolfram Alpha, με το οποίο μπορείτε να δείτε εκπληκτικά στατιστικά του Facebook λογαριασμού σας. Το εργαλείο αυτό υπέστη αναβάθμιση, έγινε ακόμη πιο ενδιαφέρον και πάμε να δούμε μαζί πώς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε δωρεάν.

Αρχικά θα χρειαστεί να μεταφερθείτε στο Wolfram Alpha και να κάνετε κλικ στην επιλογή «Analyze my Facebook Data». Θα σας ζητηθεί να δώσετε πρόσβαση στην εφαρμογή για να μπορέσει να αναλύσει το προφίλ σας. Μη φοβηθείτε να το κάνετε, η διαδικασία είναι όμοια όπως κάθε εφαρμογή του Facebook. Στη συνέχεια θα χρειαστεί να περιμένετε λίγο χρόνο έως ότου τελειώσει η ανάλυση.

Οι αλγόριθμοι του Wolfram Alpha θα εμφανίσουν διάφορα γραφήματα σχετικά με εσάς, αλλά και με τους Facebook φίλους σας. Μπορείτε να δείτε στατιστικά όπως:

- τον αριθμό των δημοσιεύσεων σας ανά μήνα
- το είδος των δημοσιεύσεων σας
- τη συχνότητα των δημοσιεύσεων σας
- τη συνολική αλληλεπίδραση των άλλων χρηστών με τις δημοσιεύσεις σας
- τις πιο συνηθισμένες λέξεις σε μία δημοσίευση σας
- τη δημοσίευση σας με τα περισσότερα Likes ή σχόλια
- τους χρήστες με τα περισσότερα σχόλια ή κοινοποιήσεις σε δημοσιεύσεις σας

και πολλά ακόμη παρόμοια στατιστικά με τα παραπάνω. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια ίσως πιο ενδιαφέρονται και πιο διασκεδαστικά από τα προηγούμενα. Στατιστικά που ίσως όταν δούμε το Graph Search θα είναι πιο εύκολα προσβάσιμα απ’ότι τώρα.

Μερικά είναι τα εξής:

- Οι φίλοι με τη μικρότερη και τη μεγαλύτερη ηλικία
- Η οικογενειακή κατάσταση των φίλων μας
- Οι τοποθεσίες των φίλων μας πάνω στο χάρτη
- Οι περισσότεροι φίλοι με το ίδιο όνομα ή επώνυμο
- Οι φίλοι με τους περισσότερους φίλους ή κοινούς φίλους με εμάς
- Το δίκτυο των φίλων μας (πάνω σε γράφημα κατατάσσονται οι φίλοι μας σε ομάδες, πολύ ενδιαφέρον!)
- Φίλοι με τα περισσότερα Likes, σχόλια προς εμάς

Δυστυχώς, το Wolfram Alpha δεν προσφέρεται στην ελληνική γλώσσα. Μην το παρατήσετε εύκολα, μελετήστε το προσεκτικά και θα δείτε πολύ χρήσιμα στατιστικά. Μην ξεχνάτε πως οι αριθμοί μπορούν και μιλούν…

Συνέχεια»

Το Facebook ζητάει την αστυνομική ταυτότητα των χρηστών για να επιβεβαιώσει τα στοιχεία του λογαριασμού τους!

To Instagram και το Facebook σε μία προσπάθεια να ταυτοποιήσουν τους εγγεγραμμένους χρήστες τους, τους ζητάνε να στείλουν μία φωτογραφία από την ταυτότητά τους.

Με αυτό τον τρόπο, οι δύο δημοφιλείς υπηρεσίες θέλουν να εντοπίσουν τους χρήστες που παραβιάζουν τους όρους χρήσης μιας και οι όροι αυτοί του Facebook προβλέπουν πως οι χρήστες πρέπει να χρησιμοποιούν<…>

τα πραγματικά τους στοιχεία και δεν επιτρέπεται να δημιουργήσουν χωρίς άδεια κάποιον λογαριασμό για κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό τους.

Οι χρήστες που μέχρι στιγμής τους έχει ζητήσει το Facebook την ταυτοποίηση των στοιχείων τους θα πρέπει σύμφωνα με το δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο να στείλουν μία φωτογραφία της ταυτότητάς τους στην οποία θα πρέπει να φαίνεται μόνο το όνομα και η ημερομηνία γέννησής τους και φυσικά η φωτογραφία τους, ενώ όλα τα άλλα στοιχεία μπορεί να είναι καλυμμένα.

Το Instagram από την άλλη μπορεί να έχει λίγο πιο χαλαρούς “όρους” μιας και οι χρήστες του μπορούν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε όνομα ή ψευδώνυμο επιθυμούν όμως οι λογαριασμοί των χρηστών που θέλουν ταυτοποίηση έχουν κλειδωθεί και πρέπει να συνδεθούν στην υπηρεσία από έναν υπολογιστή για να κάνουν τη διαδικασία και να μπορέσουν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν την υπηρεσία. Πηγή: secnews.gr

Συνέχεια»

Σημαντικό update στην iOS app του Facebook

Κι ενώ όλοι ασχολούνται με τη νέα υπηρεσία διαμοιρασμού σύντομων videos που ξεκίνησε το twitter με τo Vine, το Facebook φαίνεται ότι έχει άμεση απάντηση, ενημερώνοντας την iOS εφαρμογή του.

Έτσι, πλέον οι χρήστες της θα έχουν τη δυνατότητα να ηχογραφούν και να μοιράζονται videos μέσα από την εφαρμογή, ενώ, επιπλέον, θα μπορούν να αποστέλλουν στους φίλους τους και φωνητικά μηνύματα (μία δυνατότητα που δόθηκε πρόσφατα και στους χρήστες της Android εφαρμογής του Facebook).

Επιπλέον, σύμφωνα με το Facebook, βελτιώσεις έχουν γίνει και στο tab «Nearby», το οποίο πλησιάζει λίγο περισσότερο στις δυνατότητες του Foursquare, επιτρέποντάς σας να βλέπετε, για παράδειγμα, σε ποια κοντινά σημεία έχουν κάνει check-in οι φίλοι σας, ώστε να σας δώσουν έμπνευση να τα επισκεφθείτε.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον update, το οποίο, τουλάχιστον όσον αφορά το κομμάτι του video recording, περιμένουμε να το δούμε σύντομα και στην Android εφαρμογή του Facebook. Πηγή: digitallife.gr

Συνέχεια»

Κατεβάζει "ρολά" το Windows Live Messenger

Το Windows Live Messenger, πρώην MSN Messenger, πρόκειται να κλείσει στις 15 Μαρτίου του 2013. Η Microsoft αντικαθιστά την εφαρμογή με το Skype και όλα τα Windows Live ID (γνωστά και ως Microsoft accounts) θα μεταβούν στο Skype.

Αν είστε χρήστης του Windows Live Messenger, τα πράγματα θα αλλάξουν και θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή Skype για chatting. Οι παλιές εκδόσεις του Windows Live Messenger και οι υπηρεσίες ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων τρίτων δεν θα λειτουργούν πλέον.

Στις 15 Μαρτίου, δεν θα μπορείτε πια να χρησιμοποιείτε την εφαρμογή Windows Live Messenger για να συνδεθείτε στο Messenger. Εάν επιχειρήσετε να συνδεθείτε, θα σας ζητηθεί να κάνετε λήψη του Skype και να απεγκαταστήσετε το Messenger από τον υπολογιστή σας. Πηγή: secnews.gr

Συνέχεια»

Με αργές ταχύτητες η σύνδεση των Ελλήνων στο διαδίκτυο

Πλήθος ενδιαφερόντων δεδομένων σχετικά με την παγκόσμια πρόσβαση στο ίντερνετ δίνει η τελευταία έκθεση για την «Κατάσταση του Διαδικτύου» που δημοσίευσε η εταιρεία Akamai Technologies και αφορά στο τρίτο τετράμηνο του 2012.Τους τελευταίους μήνες του ΄12 παρατηρήθηκε μια επιβράδυνση στις ταχύτητες σύνδεσης, της τάξης του 7%, που όμως η εταιρεία θεωρεί συγκυριακή, καθώς η μέση παγκόσμια ταχύτητα διαδικτυακής σύνδεσης εμφάνισε «υγιή» άνοδο κατά 11%.

Όσον αφορά στις ταχύτητες πρόσβαση μέσω σταθερής τηλεφωνίας, η χώρα μας εμφανίζεται «αργή» στην Ευρώπη, καθώς η μέση ταχύτητα (average connection speed) διαμορφώνεται στα 4 Mbps και η μέγιστη μέση ταχύτητα (average peak connection speed) στα 21,2 Mbps. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η χώρα μας ήταν η δεύτερη χαμηλότερη στην Ευρώπη μετά την Ιταλία (3,9 Mbps).

Αντίθετα, πιο ελπιδοφόρα φαίνονται τα πράγματα όσον αφορά στις συνδέσεις μέσω κινητής τηλεφωνίας. Στην Ελλάδα, στο τρίτο τρίμηνο του 2012, η μέση ταχύτητα σύνδεσης μέσω κινητών ήταν 4.897 Kbps, ενώ έφθανε μέχρι τα 21.368 Kbps και ήταν μια από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Στην κινητή τηλεφωνία η χώρα μας είχε μέση ταχύτητα διαδικτυακής σύνδεσης περίπου ανάλογη της Γερμανίας και μεγαλύτερη από χώρες όπως η Γαλλία, η Βρετανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ιταλία κ.α.

Τις 10 χώρες με τη μεγαλύτερη μέγιστη ταχύτητα (average peak connection speed) μπορείτε να τις δείτε εδώ. Από την άλλη, όσον αφορά στη μέση ταχύτητα την πρωτιά καταλαμβάνει η Νότια Κορέα με 14,7 Mbps, ενώ ακολουθούν η Ιαπωνία (10,7 Mbps) και το Χονκ-Κονγκ (8,9 Mbps).

Η Ελλάδα εμφανίζεται «αργή» στην Ευρώπη όσον αφορά τη διαδικτυακή σύνδεση μέσω σταθερής τηλεφωνίας, αλλά αρκετά «γρήγορη» στις συνδέσεις μέσω κινητής τηλεφωνίας. Εξάλλου, από τη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία, προέρχεται το 0,2% των συνολικών κυβερνο-επιθέσεων παγκοσμίως (δύο στις χίλιες).

Η έκθεση για την κατάσταση στο διαδίκτυο, περιείχε και ενδιαφέροντα δεδομένα σχετικά με τις κυβερνοεπιθέσεις. Μεγαλύτεροι «πειρατές» αναδεικνύονται οι Κινέζοι, καθώς η χώρα παραμένει η κυριότερη πηγή επιθέσεων διεθνώς με το 33% να προέρχονται από εκεί. Στη δεύτερη θέση ακολουθούν οι ΗΠΑ με 13%, και στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ρωσία. Από τη χώρα μας, ξεκινούν μόλις το 0,2% των παγκόσμιων επιθέσεων. Πηγή: techit.gr

Συνέχεια»

H Philips εγκαταλείπει την αγορά της οικιακής ψυχαγωγίας

Η Philips Electronics ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την αγορά της οικιακής ψυχαγωγίας για να επικεντρωθεί σε άλλους πιο κερδοφόρους τομείς της επιχείρησης της, όπως αυτό των οικιακών συσκευών και της υγείας. Η μετάβαση περιλαμβάνει το ξεπούλημα του τμήματος ήχου και βίντεο στην ιαπωνική εταιρεία Funai Electric στην τιμή των 150 εκατομμυρίων ευρώ.

Η ολοκλήρωση της πώλησης του τμήματος ψυχαγωγίας θα είναι και το τελευταίο στην προσπάθεια αναδιοργάνωσης της εταιρείας μετά και την πώληση του τμήματος τηλεοράσεων τον περασμένο χρόνο. Σύμφωνα με τον CEO, Frans van Houten, η Philips απομακρύνεται από τις εμπορικές συσκευές με μια περισσότερο επαγγελματική κατεύθυνση αν και θα συνεχιστεί η πώληση οικιακών συσκευών, όπως ξυριστικές μηχανές, τοστιέρες, καφετιέρες, κτλπ. Πηγή: techgear.gr

Συνέχεια»

Ειδικό όπλο “κλέβει” το DNA υπόπτων στα 40 μέτρα

Η τεχνολογία και η επιστήμη μπαίνουν στην υπηρεσία της αστυνομικής έρευνας με το νέο “όπλο DNA” το οποίο μαρκάρει υπόπτους εξ αποστάσεως και τους εντοπίζει με ακρίβεια 100%. Όπως μεταδίδει η Huffington Post, το “DNA gun” προορίζεται για τις δυνάμεις ασφαλείας (στρατό και αστυνομία) και εκτοξεύει σφαιρίδια μεγάλου βεληνεκούς στα 30-40 μέτρα.

Τα μαλακά, πράσινα σφαιρίδια αφήνουν ένα συνθετικό σημάδι του DNA το οποίο μαρκάρει τον ύποπτο, και μπορούν να συλλεχθούν σε μεταγενέστερο χρόνο χωρίς να σημειωθεί εμπλοκή.

Τα σφαιρίδια DNA προσαρμόζονται τόσο σε πιστόλι όσο και σε καραμπίνα με μεγάλο βεληνεκές.

Το σύστημα High Velocity DNA Tagging ανέπτυξε η βρετανική εταιρεία Selectamark και παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Νεβάδα των ΗΠΑ. Πηγή: econews.gr

Συνέχεια»

Από την φιλία εξαρτάται η διάρκεια της ερωτικής σχέσης

Η ισχυρή φιλία μεταξύ των ερωτικών συντρόφων - και όχι το σεξ - είναι το μυστικό για μια μακροχρόνια ερωτική σχέση, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες. Όπως ανακάλυψαν, τα ζευγάρια που τιμούν την φιλία μεταξύ τους έχουν πιο αληθινές και πιστές σχέσεις, με περισσότερη αγάπη και μεγαλύτερη ερωτική ικανοποίηση.

Αντιθέτως, όταν η έμφαση δίνεται στην ικανοποίηση ατομικών αναγκών ή επιθυμιών, φθίνουν οι πιθανότητες να αντέξει η σχέση στο χρόνο, όσο καλό κι αν είναι το σεξ.

«Οι ερωτικές σχέσεις είναι, κατά βάση, φιλίες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Λώρα ΒάντερΝτριφτ, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Purdue, στην Ιντιάνα. «Όταν λοιπόν τιμά κάποιος αυτή την πλευρά της σχέσης του, ενισχύει και την ερωτική της, δημιουργώντας ένα ανάχωμα στον δυνητικό χωρισμό.

»Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η φιλία που έχουμε με το ταίρι μας είναι πολύ σημαντική για την ποιότητα της σχέσης μας. Δείχνουν επίσης πως όταν δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο στοιχείο τηςφιλίας απ’ ό,τι σε άλλες παραμέτρους της σχέσης (όπως, λ.χ., το σεξ) δημιουργούμε σχέσεις που είναι πιθανότερο να αντέξουν στον χρόνο».

Η δρ ΒάντερΝτριφτ και οι συνεργάτες της, που δημοσιεύουν τα ευρήματά τους στην «Επιθεώρηση Κοινωνικών & Προσωπικών Σχέσεων» (JSPR), πραγματοποίησαν δύο πειράματα.

Στο πρώτο συμμετείχαν 190 φοιτητές, οι οποίοι είχαν σταθερή σχέση επί τουλάχιστον 18 μήνες. Οι φοιτητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχεδιασμένα να αξιολογήσουν πόσο είχαν επενδύσει στη σχέση τους γενικώς και στις διάφορες παραμέτρους της ξεχωριστά, αλλά και τι ελπίδες έτρεφαν για το μέλλον.

Τέσσερις μήνες αργότερα οι ερευνητές ξαναήρθαν σε επαφή μαζί τους. Κάτι παραπάνω από ένας στους τέσσερις (το 27%) είχαν πλέον χωρίσει από τον/την σύντροφό τους. Οι ερευνητές τους ζήτησαν να απαντήσουν εκ νέου σε κάποια ερωτήματα.

Όσοι εθελοντές είχαν δηλώσει αρχικά πως επενδύουν πολλά στην φιλική πλευρά της σχέσης τους, είχαν περισσότερες πιθανότητες να δηλώσουν που γι’ αυτούς είναι πολύ σημαντική και η δέσμευσή τους στο ταίρι τους, η αγάπη και η σεξουαλική ικανοποίηση από τη σχέση.

Έτειναν επίσης να αναφέρουν αυξήσεις στα τέσσερα αυτά στοιχεία μετά την παρέλευση του τετραμήνου, ενώ είχαν τις λιγότερες πιθανότητες απ’ όλους να έχουν χωρίσει στο μεσοδιάστημα.

Δεύτερο πείραμα

Στο δεύτερο πείραμα συμμετείχαν 184 φοιτητές οι οποίοι βρίσκονταν σε σταθερή σχέση τους τελευταίους 16 μήνες, κατά μέσον όρο.

Από αυτούς ζητήθηκε να βαθμολογήσουν την αξία που προσδίδουν σε πλευρές της σχέσης όπως η συντροφικότητα, το «δέσιμο», η ασφάλεια, το σεξ, η αυτοβελτίωση, οι ατομικές ανάγκες και η ενασχόληση με νέα πράγματα, χρησιμοποιώντας μία κλίμακα από το 1 (αντιστοιχούσε στο «δεν είναι σημαντικό») έως το 9 («εξαιρετικά σημαντικό»).

Όσοι έδωσαν υψηλή βαθμολογία στην συντροφικότητα και στο ψυχικό δέσιμο έτειναν να δώσουν υψηλή βαθμολογία στην δέσμευσή τους στο ταίρι τους και στην σεξουαλική ικανοποίηση.

Όσοι έδωσαν την υψηλότερη βαθμολογία στις ατομικές ανάγκες τους, βαθμολόγησαν με χαμηλότερο βαθμό την δέσμευση και την σεξουαλική ικανοποίηση.

Οι ερευνητές γράφουν στο άρθρο τους ότι οι χαμηλές βαθμολογίες σε ουσιώδεις παραμέτρους της σχέσης, όπως η συντροφικότητα και το ψυχικό δέσιμο, μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικά συναισθήματα, ανασφάλεια και προβλήματα ψυχοσωματικής υγείας.

Προσθέτουν όμως ότι «η φιλία είναι καθοριστικό χαρακτηριστικό της αγάπης» και επισημαίνουν πως η κατανόηση των αιτιών των χωρισμών, μπορεί να βοηθήσει τα ζευγάρια να αποφύγουν αυτή την μοίρα. Πηγή: tanea.gr

Συνέχεια»

Λιγότερο άγχος για τους "ακομπλεξάριστους" ομοφυλόφιλους

Οι ομοφυλόφιλοι που δεν κρύβουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις παρουσιάζουν σημαντικά λιγότερο άγχος σε σχέση με εκείνους που δεν το κάνουν, ανακοίνωσαν ερευνητές του Κέντρου Ερευνών για το Ανθρώπινο Στρες του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ.

Η έρευνα που δημοσιεύθηκε σήμερα στην επιθεώρηση Psychosomatic Medicine, ρίχνει φως "στον θετικό ρόλο που παίζει η αποδοχή του τι είναι κάποιος και η επικοινωνία για την υγεία και την ευημερία των ομοφυλόφιλων", υπογραμμίζει ένας από τους ερευνητές, ο Δρ Νέιθαν Σμιθ Γκραντ.

Ομάδα γιατρών από το νοσοκομείο Λουι-Λαφοντέν μέτρησε το επίπεδο της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, αλλά και περίπου 20 βιολογικούς δείκτες όπως το επίπεδο ινσουλίνης, χοληστερόλης, αρτηριακής πίεσης και αδρεναλίνης.

Συνολικά, τα 87 άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα - 45 ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι και 41 ετεροφυλόφιλοι -υποβλήθηκαν σε εξετάσεις και πολλαπλές μετρήσεις.

Ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους, οι 31 (19 άντρες και 12 γυναίκες) δήλωσαν ότι δεν έκρυβαν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.

"Το γεγονός ότι αποκαλύπτουν την ομοφυλοφιλία τους ίσως να είναι ευεργετικό για την υγεία, γιατί η κοινωνία δείχνει ανοχή και διευκολύνει την διαδικασία δημοσιοποίησης", επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας Ρομπερτ-Πολ Τζάστερ.

Σε ερώτηση για το μικρό δείγμα των ερωτηθέντων, ο ίδιος το χαρακτήρισε "αξιόπιστο".

Οι νευρολογικές έρευνες, εξήγησε, πολλές φορές βασίζονται σε μικρότερα δείγματα, αλλά αναλύονται πολύ προσεκτικά και διεξοδικά, αντίθετα με τις επιδημιολογικές έρευνες που βασίζονται σε μεγαλύτερο δείγμα, αλλά στα ερωτηματολόγιά τους υπάρχουν ελάχιστες διευκρινίσεις για την υγεία των ερωτηθέντων. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Το προφυλακτικό δεν “χαλάει” το σεξ

Η χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή δεν μειώνει την απόλαυση, υποστηρίζει έρευνα που διεξήγε το Τμήμα Εφηρμοσμένης Επιστήμης Υγείας της Σχολής Δημοσίας Υγείας του πανεπιστημίου της Ιντιάνα. Στην έρευνα συμμετείχαν 1600 άτομα, άνδρες και γυναίκες ηλικίας από 18 έως 59 ετών, οι οποίοι έδωσαν στοιχεία για τις σεξουαλικές τους συνήθειες.

Όσον αφορά στη χρήση προφυλακτικού, η έρευνα έδειξε ότι αυτό δεν επηρεάζει τη διατήρηση και την ποιότητα της στύσης, ενώ δεν μειώνει και την απόλαυση των ανδρών, όταν όμως συνδυάζεται με λιπαντικό.

Ειδικότερα, οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν ότι η μη χρήση προφυλακτικού ή λιπαντικού οδηγούσε σε περισσότερες στύσεις σε σύγκριση με τη χρήση προφυλακτικού χωρίς λιπαντικό.

Αντίστοιχο ήταν το αποτέλεσμα και για τις γυναίκες, οι οποίες ωστόσο δεν μπορούσαν να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα σε προφυλακτικό με ή χωρίς λιπαντικό.

Οι ερευνητές το αποδίδουν στην έλλειψη εξοικείωσης των γυναικών με τα προφυλακτικά, καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι οι άνδρες που τα προμηθεύονται.

Η έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Sexual Medicine επεσήμανε τον κίνδυνο των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και τη σημασία του να γνωρίζει κανείς τους λόγους που προτιμά ή αποφεύγει τη χρήση προφυλακτικού. Πηγή: econews.gr

Συνέχεια»

Η όσφρησή μας είναι κβαντική!

Είναι η μύτη μας μια «κβαντομηχανή»; Αυτό το ερώτημα έθετε στον τίτλο του άρθρο που δημοσιεύσαμε στο ΒΗΜΑScience πριν από 2 περίπου χρόνια, ενώ στο υπότιτλο η απάντηση έλεγε «Η δική μας δεν ξέρουμε ακόμη, αλλά πάντως της μύγας είναι!». Το άρθρο, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ αναφερόταν στη συνεργασία του έλληνα νευροβιολόγου δρος Ευθύμιου Σκουλάκη από το Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ» στη Βάρη με τον βιοφυσικό Luca Τurin, που τότε εργαζόταν στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Η συνεργασία είχε στόχο να διερευνήσει το πώς μυρίζουμε. Ναι, σε αντίθεση με την όραση και την ακοή, η όσφρηση παραμένει ακόμη και σήμερα η λιγότερο μελετημένη αίσθηση και οι δύο συνεργάτες επιζητούσαν να ρίξουν φως στα παράδοξα της όσφρησης.

Τα κενά της θεωρίας

Βλέπετε, η επικρατούσα θεωρία για την όσφρηση δεν φαίνεται ικανή να εξηγήσει κάποιες παρατηρήσεις. Η θεωρία αυτή θέλει την ύπαρξη ενός μηχανισμού αντίστοιχου με εκείνου του κλειδιού και της κλειδαριάς: οι ουσίες-κλειδιά φτάνουν και προσδένονται στα μόρια-κλειδαριές που εντοπίζονται στις μύτες των θηλαστικών ή στις κεραίες των εντόμων. Αποτέλεσμα της πρόσδεσης είναι η αλλαγή της στερεοδιάταξης του μορίου-κλειδαριάς γεγονός που πυροδοτεί την αποστολή χημικών σημάτων στον εγκέφαλο ώστε να αντιληφθεί, να καταγράψει την έλευση της ουσίας-κλειδιού.

Η θεώρηση αυτή για τη λειτουργία της όσφρησης δεν έχει προβλεπτική ικανότητα: δεν μπορεί κανείς να υποθέσει πώς θα μυρίζει ένα μόριο μόνο και μόνο από τη στερεοδιάταξή του. Παραδείγματος χάριν, η αντικατάσταση ενός μορίου οξυγόνου της αιθανόλης, η οποία έχει μυρωδιά βότκας, από ένα μόριο θείου δίνει την αιθανοθειόλη η οποία αν και με στερεοδιάταξη πολύ κοντά σε αυτή της αιθανόλης, έχει την ανυπόφορη μυρωδιά των χαλασμένων αβγών. Κι ακόμη, είναι γνωστό ότι υπάρχουν μόρια που έχουν σχεδόν ίδια μυρωδιά αλλά η στερεοδιάταξή τους είναι τελείως διαφορετική (και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελούν κλειδί για την ίδια κλειδαριά).

Οι ταλαντώσεις

Εργαζόμενοι με την Drosophila melanogaster (μύγα του ξυδιού), οι δύο συνεργάτες έδειξαν πριν από δύο χρόνια ότι τα έντομα αντιλαμβάνονται τις οσμές από τις ταλαντώσεις των μορίων τους. Καθώς όμως οι ανθρώπινοι οσφρητικοί υποδοχείς διαφέρουν από εκείνους των εντόμων, οι δύο ερευνητές θέλησαν να διερευνήσουν αν το ίδιο ίσχυε και για εμάς.

Για να το πετύχουν αυτό ζήτησαν τη βοήθεια της Vioryl, της μόνης ελληνικής βιομηχανίας αρωμάτων η οποία διαθέτει μια μεγάλη ερευνητική ομάδα αποτελούμενη κυρίως από χημικούς. Η ομάδα αυτή πήρε ένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα μόρια στην αρωματοποιία, το μασκ (musk) και το τροποποίησε. Για την ακρίβεια, άλλαξε τα μόρια υδρογόνου με μόρια δευτέριου (το δευτέριο είναι ισότοπο του υδρογόνου). Η αλλαγή είχε σαν αποτέλεσμα να μεταβληθούν οι μοριακές ταλαντώσεις του musk, αλλά όχι και η στερεοδιάταξή του.

Σύμφωνα με το άρθρο των ελλήνων ερευνητών το οποίο δημοσιεύεται στην επιθεώρηση PlosOne, η δευτεριωμένη έκδοση του musk μυρίζει διαφορετικά από την κανονική. Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος μπορεί να ξεχωρίσει τη μια από την άλλη.

Είναι λοιπόν η μύτη μας μια κβαντομηχανή; Ο Luca Turin ξέρει ότι παίρνει χρόνο για να αλλάξουν οι παλιές θεωρίες. Αλλά, τα τελευταία ευρήματα ίσως είναι αρκετά για να πούμε ότι υπάρχει και μια κβαντική συνιστώσα στην ανθρώπινη όσφρηση. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Έχετε κατάθλιψη και αϋπνία; Κάντε γιόγκα...

Η γιόγκα μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις στην ήπια κατάθλιψη και την αϋπνία, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν παίρνουν σχετικά φάρμακα, ενώ βελτιώνει τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας και της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) σε ασθενείς που κάνουν τη σχετική φαρμακευτική αγωγή, σύμφωνα με μεγάλη αμερικανική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογικής ψυχιατρικής Μουραλί Ντοραϊσγουάμι της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ντιουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχιατρικής "Frontiers in Psychiatry", έκαναν μια συστηματική αξιολόγηση (μετα-ανάλυση) άνω των 100 δημοσιευμένων επιστημονικών μελετών πάνω στην επίδραση της γιόγκα στις ψυχικές παθήσεις.

Η γιόγκα, μια πανάρχαια ινδική πρακτική, με μια παράδοση έως 5.000 ετών, είναι πολύ δημοφιλής σήμερα σε όλο τον κόσμο (και στην Ελλάδα), απαλλαγμένη πια από το αρχικό θρησκευτικό πλαίσιό της, καθώς ακόμα και συνοικιακά γυμναστήρια προσφέρουν πλέον τα σχετικά μαθήματα εξάσκησης.

Για πολλούς ανθρώπους, ιδίως για όσους έλκονται από τους εναλλακτικούς τρόπους ζωής και θεραπείας, θεωρείται πλέον μια από τις καλύτερες ολιστικές μεθόδους σωματικής και ψυχικής υγείας.

Όμως, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, ακριβώς «επειδή η γιόγκα έχει εξελιχτεί σε ένα τέτοιο πολιτισμικό φαινόμενο, έχει γίνει δύσκολο να διακρίνουν οι γιατροί και οι ασθενείς την αλήθεια από την υπερβολή, όσον αφορά τα οφέλη της».

Με στόχο να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, οι ερευνητές ανέλυσαν τις μέχρι σήμερα σχετικές επιστημονικές μελέτες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όντως η άσκηση της γιόγκα παρέχει οφέλη για σχεδόν όλες τις ψυχικές/νοητικές διαταραχές.

Ο Μουραλί Ντοραϊσγουάμι ανέφερε ότι η σύγχρονη επιστημονική γνώση έρχεται να επιβεβαιώσει την αξία της αρχαίας ινδικής πρακτικής. Όπως είπε, η γιόγκα είναι «πολλά υποσχόμενη» αναφορικά με τις ψυχιατρικές διαταραχές και, όταν εξασκείται από τους ασθενείς, μπορεί όχι μόνο να βοηθήσει στη βελτίωση των συμπτωμάτων τους, αλλά και στην πρόληψή τους.

Η νέα έρευνα δείχνει ότι η γιόγκα μπορεί να επηρεάσει στοιχεία-κλειδιά του ανθρώπινου σώματος, τα οποία παίζουν ζωτικό ρόλο στην ψυχική/νοητική υγεία, δρώντας βιοχημικά με παρόμοιους τρόπους με φάρμακα όπως τα αντικαταθλιπτικά ή η ψυχοθεραπεία.

Για παράδειγμα, μια μελέτη έχει βρει ότι η γιόγκα επηρεάζει το επίπεδο των νευροδιαβιβαστών, της εσωτερικής χρόνιας φλεγμονής του οργανισμού, του στρες των κυττάρων λόγω οξείδωσης, του επιπέδου των λιπιδίων (χοληστερόλη) κ.α.

Η κατάθλιψη πλήττει πάνω από 350 εκατομμύρια ανθρώπους σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και μολονότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα βοηθούν πολλούς, σε αρκετές περιπτώσεις είναι ανεπαρκή ή έχουν ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Σύμφωνα με μια μελέτη του ΠΟΥ, το 60% των ασθενών συνεχίζουν να έχουν κατάθλιψη ένα χρόνο μετά τη σχετική φαρμακευτική αγωγή.

Γι' αυτό τον λόγο, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, υπάρχει ανάγκη για εναλλακτικές θεραπείες, μεταξύ αυτών και για μη φαρμακευτικές, όπως η γιόγκα.

Μάλιστα, όπως είπαν, η περαιτέρω έρευνα πάνω στα οφέλη της γιόγκα θα μπορούσε να θεωρηθεί παγκόσμια προτεραιότητα.

«Αν η υπόσχεση της γιόγκα για την ψυχική/νοητική υγεία είχε βρεθεί σε ένα φάρμακο, αυτό θα έκανε τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μουραλί Ντοραϊσγουάμι.

Σύμφωνα με την έρευνα, η γιόγκα, μεταξύ άλλων, έχει λιγότερες παρενέργειες, σχετικά χαμηλό κόστος, ενώ είναι πια εύκολο να αποκτήσει κανείς πρόσβαση σε αυτήν στην περιοχή του.

Από την άλλη, οι ερευνητές, αναγνωρίζουν ότι οι έως τώρα μελέτες πάνω στη γιόγκα έχουν βασιστεί σε ένα μικρό αριθμό ανθρώπων, γι' αυτό μελλοντικά θα πρέπει να γίνουν νέες έρευνες σε μεγαλύτερο δείγμα, σε βάθος χρόνου και με αυστηρές επιστημονικές προδιαγραφές, προτού η γιόγκα προωθηθεί πιο επίσημα ως θεραπευτική τεχνική για τους ψυχικά πάσχοντες. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Το ρολόι της… δίαιτας

Σε μια δίαιτα δεν παίζει ρόλο μόνο το τι τρώμε αλλά και πότε το τρώμε, υποστηρίζουν αμερικανοί και ισπανοί ερευνητές. Σύμφωνα με τους ίδιους, το μυστικό για την επιτυχή απώλεια βάρους κρύβεται στην κατανάλωση των μεγάλων γευμάτων νωρίς μέσα στην ημέρα.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές του Νοσοκομείου Brigham and Women’s στη Βοστόνη και του Πανεπιστημίου της Μούρθια με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «International Journal of Obesity», τα άτομα που κάνουν δίαιτα και τρώνε το μεγάλο γεύμα της ημέρας τους νωρίς είναι εκείνα που στο τέλος του προγράμματος διατροφής θα έχουν καταφέρει να «διώξουν» τα περισσότερα παραπανίσια κιλά.

«Βουρ» στο μεσημεριανό πριν τις 15:00

Στη μελέτη των ειδικών έλαβαν μέρος 420 υπέρβαρα άτομα τα οποία ακολούθησαν ένα πρόγραμμα διατροφής διάρκειας 20 εβδομάδων, με στόχο την απώλεια βάρους. Οι εθελοντές μοιράστηκαν σε δύο ομάδες: τα μέλη της πρώτης ομάδας κατανάλωναν το κύριο γεύμα της ημέρας τους νωρίς (πριν τις 15.00), ενώ εκείνα της δεύτερης το έτρωγαν αργά (μετά τις 15.00). Το κύριο γεύμα της ημέρας, το μεσημεριανό, περιείχε το 40% των θερμίδων της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης.

Στο τέλος του προγράμματος, οι ερευνητές είδαν ότι όσοι έτρωγαν αργά είχαν χάσει πολύ λιγότερο σωματικό βάρος συγκριτικά με εκείνους που έτρωγαν νωρίς, έτειναν να καταναλώνουν λιγότερες θερμίδες στο πρωινό τους ή να μην τρώνε καθόλου πρωινό. Είδαν ακόμα, ότι τα μέλη-«νυχτερίδες» εμφάνιζαν χαμηλότερη ευαισθησία στην ινσουλίνη που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη.

Βάσει των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι το timing των μικρότερων γευμάτων δεν επηρεάζει τον ρυθμό απώλειας βάρους, όπως για παράδειγμα συνέβαινε με το κύριο γεύμα της ημέρας.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι όσοι από τους εθελοντές έτρωγαν αργά είχαν πιο αργό ρυθμό ως προς την απώλεια παραπανίσιων κιλών. Φάνηκε ακόμα, ότι ακριβώς για αυτόν τον λόγο μέχρι το τέλος του πειράματος είχαν χάσει σημαντικά λιγότερα κιλά συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Κάτι τέτοιο υποδεικνύει ότι η ώρα των μεγάλων γευμάτων της ημέρας αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα για την επιτυχία μιας δίαιτας» υπογραμμίζει ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, δρ Φρανκ Σιρ από το Νοσοκομείο Brigham and Women’s. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»

Προσεχώς διάγνωση καρκίνου στον οδοντίατρο (;)

Η επίσκεψη στον οδοντίατρο μπορεί μελλοντικά να αποδειχτεί πολύ πιο καθοριστική από τα σφραγίσματα, τους καθαρισμούς και τις απονευρώσεις που περιλαμβάνει σήμερα…

Σύμφωνα με ερευνητές του πανεπιστημίου UCLA, μέσα στα επόμενα χρόνια ο οδοντίατρος θα μπορεί να διαγνώσκει κάθε πιθανή ασθένεια -ακόμη και ορισμένες μορφές καρκίνου- μέσω της ανάλυσης του σάλιου μας.

Όπως εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας Dr. David Wong, το σάλιο περιέχει ένα μεγάλο αριθμό δεικτών για την υγεία του ανθρώπου:

“Το ανθρώπινο σάλιο αποτελείται από μόρια και σε αυτά τα πολύπλοκα μόρια οι γιατροί και οι οδοντίατροι θα μπορούν να βρίσκουν τα πάντα από πρωτείνες μέχρι DNA και RNA.”

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη εξέταση (ονόματι salivanomics) θα μπορέσει ενδεχομένως να βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη πρόληψη των ασθενειών μιας και οι περισσότεροι άνθρωποι επισκέπτονται τον οδοντίατρο πολύ πιο συχνά από οποιονδήποτε άλλο γιατρό. Πηγή: techgear.gr

Συνέχεια»

Δηλητήρια της καθημερινότητας

Άργησαν να γίνουν αντιληπτές από το επιστημονικό ραντάρ επειδή δρουν σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις. Για την ακρίβεια, είναι οι μικρές συγκεντρώσεις τους που τις καθιστούν εξαιρετικά επικίνδυνες. Πρόκειται για ουσίες τις οποίες έχει γεννήσει ο σύγχρονος πολιτισμός αγνοώντας τη δυνατότητά τους να συμπεριφέρονται σαν ορμόνες. Σε αυτή την ιδιότητά τους οφείλουν άλλωστε και τη γενική ονομασία τους «ορμονικοί διαταράκτες».

Έρευνες 20 και πλέον χρόνων έχουν δείξει ότι η έκθεσή μας σε αυτές μπορεί να έχει αντιστρέψιμα αποτελέσματα αν είμαστε ενήλικοι, αλλά να μας «σημαδέψει» διά βίου αν είμαστε έμβρυα ή νεογνά. Οι ειδικοί θεωρούν ότι ένα μέρος της επιδημίας παχυσαρκίας και διαβήτη που έχει ενσκήψει στον πλανήτη οφείλεται στους ορμονικούς διαταράκτες. Ομοίως, στις ουσίες αυτές αποδίδονται τα αυξημένα προβλήματα ανδρικής και γυναικείας υπογονιμότητας, καθώς και κάποιες μεταβολικές νόσοι ή ακόμη και η προδιάθεση για ορισμένους καρκίνους. Η θέσπιση τοξικολογικών ελέγχων διαφορετικού τύπου είναι τώρα το ζητούμενο, λένε οι ειδικοί.

«Ολα τα πράγματα είναι δηλητήριο και τίποτε δεν είναι χωρίς δηλητήριο: η δόση μόνο καθιστά ένα πράγμα μη δηλητήριο».

Με αυτά τα λόγια ο Παράκελσος (διάσημος γιατρός του 16ου αιώνα) προσπάθησε να αμυνθεί όταν κατηγορήθηκε για τη χρήση οπίου, υδραργύρου και άλλων επικίνδυνων ουσιών στην παρασκευή των φαρμάκων του. Αυτό που εννοούσε ο Παράκελσος είναι ότι το αποτέλεσμα της επίδρασης μιας ουσίας στον άνθρωπο είναι ευθέως ανάλογο με την ποσότητα της ουσίας που του χορηγείται. Ετσι, ο κίνδυνος μειώνεται όταν η δόση είναι μειωμένη και μια δυνητικά επικίνδυνη ουσία μπορεί σε μικρές δόσεις να αποδειχθεί θεραπευτική.

Παραφθορά των λόγων του Παράκελσου είναι το γνωστό μας «η δόση κάνει το δηλητήριο» το οποίο αποτέλεσε και τη βάση της σύγχρονης τοξικολογίας, επιστήμης της οποίας ο γερμανοελβετός γιατρός θεωρείται «πατέρας». Ακόμη και σήμερα, οι κλασικές μελέτες ασφάλειας των φαρμάκων και άλλων χημικών ουσιών ακολουθούν την ίδια αρχή: η επίδραση μιας ουσίας στα πειραματόζωα και στον άνθρωπο μελετάται σε ένα εύρος δόσεων προκειμένου να καθοριστεί εκείνη που πετυχαίνει το θεραπευτικό αποτέλεσμα με τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες, ή, στην περίπτωση των χημικών, εκείνη που είναι καλώς ανεκτή.

Φαίνεται όμως ότι η ιδέα του Παράκελσου δεν έχει καθολική ισχύ: πράγματι, η δόση κάνει το δηλητήριο, αλλά όχι πάντοτε η μεγάλη δόση. Στη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών οι ερευνητές έχουν συνειδητοποιήσει ότι ορισμένες ουσίες έχουν τεράστια επίδραση σε πολύ μικρές δόσεις, ιδιαίτερα όταν αυτές χορηγηθούν σε συγκεκριμένα αναπτυξιακά στάδια του ανθρώπου. Φτάνουν μάλιστα να πουν ότι τέτοιες ουσίες μπορεί να ευθύνονται για μια σειρά πληγών του σύγχρονου ανθρώπου, από την έξαρση της παχυσαρκίας και την υπογονιμότητα ως τα προβλήματα συμπεριφοράς και τον καρκίνο, και κρούουν των κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι απαιτείται άμεση λήψη μέτρων.

Αυτό που ακούγεται τουλάχιστον οξύμωρο για το αφτί του μέσου ανθρώπου ξένισε αρχικά και τους επιστήμονες που ασχολούνταν με την τοξικολογία και οι οποίοι δεν ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν την ύπαρξη ουσιών που ήταν επιβλαβέστερες σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις. Αντιθέτως, εκείνοι που δεν έδειξαν καμία έκπληξη για τα «περίεργα» ευρήματα ήταν οι ερευνητές ενδοκρινολόγοι. Βλέπετε, αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο οργανισμός μας έχει εξελιχθεί να ανταποκρίνεται στις εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις των ορμονών και ως εκ τούτου δεν έβλεπαν για ποιον λόγο δεν θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και με άλλες εξωγενείς ουσίες.

Το ενδοκρινικό σύστημα είναι μια ιδιοφυής εξελικτική ιδέα η οποία στην πραγματικότητα επέτρεψε την ανάπτυξη των πολυκύτταρων οργανισμών. Διασκορπισμένοι σε κομβικά σημεία του σώματος, οι ενδοκρινείς αδένες αποτελούν τους αποκεντρωμένους εκπροσώπους της κεντρικής εξουσίας του οργανισμού. Μέσω της παραγωγής και έκλυσης ορμονών, ο πολυκύτταρος οργανισμός συντονίζει πολύπλοκες διεργασίες, από τον καθορισμό της θερμοκρασίας του σώματος και τον μεταβολισμό ως την αύξηση και την αναπαραγωγή. Με άλλα λόγια, οι ορμόνες παίζουν τον ρόλο των εντολών: με αυτά τα χημικά σήματα ο οργανισμός «διατάσσει» συγκεκριμένα όργανα να εκτελέσουν μια συγκεκριμένη λειτουργία σε μια καλά καθορισμένη χρονική στιγμή. Πολλές φορές δε, για να εξασφαλιστεί ότι όλα θα γίνουν καλώς, η εντολή είναι δοσμένη ως σχέση περισσότερων ορμονών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ρύθμιση της ωορρηξίας στις γυναίκες η οποία επιτυγχάνεται μέσω απολύτως ελεγχόμενων αυξομειώσεων τεσσάρων ορμονών.

Οι ορμόνες παράγονται από πολύ συγκεκριμένα όργανα και διοχετεύονται μέσω της αιματικής κυκλοφορίας στα (συχνά απομακρυσμένα από τον τόπο παραγωγής τους) σημεία του σώματος όπου θα ασκήσουν τη δράση τους. Είναι προφανές ότι αν κάτι κυκλοφορεί στο αίμα, η πιθανότητα να επιδράσει σε ολόκληρο τον οργανισμό και όχι μόνο εκεί όπου πρέπει είναι υπαρκτή. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσει το ενδοκρινικό σύστημα να επιτελέσει τον ρόλο του είναι η εξειδίκευση της δράσης των ορμονών η οποία επιτυγχάνεται με τη βοήθεια μορίων που ονομάζονται υποδοχείς των ορμονών. Πρόκειται για μόρια τα οποία υπάρχουν είτε στην επιφάνεια είτε στο εσωτερικό των κυττάρων και των οποίων η στερεοδιάταξη είναι τέτοια ώστε να μπορούν να προσδεθούν πάνω τους οι ορμόνες. Ετσι, αν και οι ορμόνες «βολτάρουν» ελεύθερα μέσω του αίματος σε ολόκληρο τον οργανισμό, γίνονται αντιληπτές μόνο από τα κύτταρα που φέρουν τους αντίστοιχους υποδοχείς και τα οποία, μέσω αυτών, αντιλαμβάνονται τη σημασία της εντολής που τους δίδεται.

Οταν ανοίγει η κλειδαριά...
Συχνά αναφέρεται ότι οι ορμόνες με τους υποδοχείς τους έχουν σχέση κλειδιού - κλειδαριάς. Πρόκειται για έναν χρήσιμο παραλληλισμό ο οποίος αν και περιγράφει επιτυχώς τη σχέση συμπληρωματικότητας της δομής των ορμονών με τους υποδοχείς τους, δεν αποδίδει πλήρως τη δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Συχνά ή πρόσδεση μιας ορμόνης σε έναν υποδοχέα τον τροποποιεί προκειμένου αυτός να συνεχίσει τη μεταφορά της εντολής στα ενδότερα του κυττάρου, κάποιες φορές δε αυτά τα ενδότερα είναι το ίδιο το DNA στο οποίο ενεργοποιείται η έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων. Οπως και να έχει πάντως, ένα είναι το σίγουρο: η πρόσδεση μιας ορμόνης στον αντίστοιχο υποδοχέα της πυροδοτεί μια σειρά μοριακών γεγονότων χάρη στα οποία επιτυγχάνεται η ομοιόσταση του οργανισμού.

Με τόσες ορμόνες που κυκλοφορούν στην αιματική κυκλοφορία ενός πολυκύτταρου οργανισμού όπως ο άνθρωπος, είναι προφανές ότι αυτές θα πρέπει να είναι ικανές να δράσουν σε πολύ μικρές ποσότητες. Ετσι, τα επίπεδα της οιστραδιόλης στο αίμα των γυναικών κυμαίνονται μεταξύ 10 και 900 pg/ml, της τεστοστερόνης στο αίμα των ανδρών μεταξύ 300 και 10.000 pg/ml και της θυροξίνης σε άνδρες και γυναίκες μεταξύ 8 και 27 pg/ml. Και η ιστορία μας δεν τελειώνει εδώ: μόνο ένα μικρό ποσοστό των ορμονών βρίσκεται στην ελεύθερη και άρα δραστική μορφή του, ενώ το υπόλοιπο είναι περισσότερο ή λιγότερο δεσμευμένο από πρωτεΐνες του ορού του αίματος. Ετσι, παραδείγματος χάριν, η ελεύθερη οιστραδιόλη κυμαίνεται σε επίπεδα της τάξεως του 0,1-9 pg/ml και αυτά τα επίπεδα είναι αρκετά για να είναι δραστική. (Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι τα επίπεδα των ορμονών ποικίλλουν με βάση την ηλικία, το φύλο, αλλά και την ώρα της ημέρας!)

Ο τρόπος με τον οποίο έχει εξελιχθεί το ενδοκρινικό σύστημα το έχει προικίσει με χαρακτηριστικές ενδογενείς ιδιότητες. Ετσι, όπως καλά γνωρίζουν οι ερευνητές ενδοκρινολόγοι, όχι μόνο δεν απαιτείται να έχουν πληρωθεί όλοι οι υποδοχείς με ορμονικά μόρια για να αρχίσει να εκτελείται η εντολή που δίδεται με την ορμόνη, αλλά συχνά το μέγιστο της βιολογικής ανταπόκρισης στην ορμόνη επιτυγχάνεται με χαμηλή σχετικά πληρότητα υποδοχέων. Αμεση συνέπεια της ιδιότητας αυτής είναι οι μικρές αυξομειώσεις των επιπέδων των ορμονών να έχουν μεγάλες επιπτώσεις σε επίπεδο οργανισμού.

Οι επιπτώσεις των αυξομειώσεων των ορμονών είναι δραματικότερες όταν συμβαίνουν κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη. Σε ένα κλασικό άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Endocrinology» το 1959, αμερικανοί ερευνητές κατέδειξαν ότι η έκθεση εμβρύων ινδικών χοιριδίων στην τεστοστερόνη είχε ως αποτέλεσμα την αναδιοργάνωση των αναπτυσσόμενων οργάνων και τη σχετική ανδροποίηση των θηλυκών.

Ορμόνες και ορμονικοί διαταράκτες
Παρά το γεγονός ότι οι ενδοκρινολόγοι προσέθεταν όλο και περισσότερες αποδείξεις για την επίδραση των ορμονών στα αναπτυσσόμενα έμβρυα, αντίστοιχες επιδράσεις προερχόμενες από επιδημιολογικές ή άλλες μελέτες δεν ήταν εύκολο να τεκμηριωθούν. Ετσι, οι τοξικολογικές μελέτες, είτε αυτές αφορούσαν παρενέργειες φαρμάκων είτε τη θέσπιση κατώτατων ορίων για την ασφάλεια κάποιων ουσιών, εξακολουθούσαν να γίνονται με βάση την υπόθεση ότι οι όποιες επιδράσεις θα είναι ευθέως ανάλογες με την ποσότητα της ουσίας που εισέρχεται στον οργανισμό.

Και όμως θα έπρεπε και οι τοξικολόγοι να είναι περισσότερο υποψιασμένοι! Ποιος δεν θυμάται τι έγινε με το DDT το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις δεκαετίες του '50 και του '60 ως εντομοκτόνο και του οποίου υπολείμματα δυστυχώς υπάρχουν ακόμη και ίσως φτάνουν σε μας μέσω του φαγητού μας. Η επίδραση του DDT άρχισε να γίνεται κατανοητή όταν οι ερευνητές παρατήρησαν την παρουσία πουλιών με δυσμορφίες. Πλήθος μελετών κατέδειξαν στη συνέχεια ότι τα πουλιά δεν ήταν τα μόνα θύματα των παρενεργειών του DDT. Οταν οι ερευνητές χορήγησαν μικροποσότητες DDT σε κυοφορούντα ποντίκια διαπίστωσαν ότι οι απόγονοί τους εμφάνιζαν επιθετική συμπεριφορά προς άτομα του ιδίου φύλου, καθώς επίσης και ότι τα αρσενικά ποντικάκια έφεραν μικρότερους όρχεις. Παρατηρήσεις όπως αυτές οδήγησαν στην άρση της χρήσης του DDT, αλλά δεν άλλαξαν και πολλά σε ό,τι αφορά τις τοξικολογικές μελέτες.

Πρέπει να ξαναγραφτούν τα βιβλία!
«Ο τρόπος με τον οποίο διενεργούμε σήμερα τα τεστ ασφάλειας συγκεκριμένων ουσιών που δρουν ως ορμονικοί διαταράκτες είναι απαρχαιωμένος, σαν να μην έχουμε διδαχθεί τίποτε από τις προόδους της ενδοκρινολογίας και της μοριακής και κυτταρικής βιολογίας των τελευταίων δεκαετιών» δήλωσε μιλώντας στο «ΒΗΜΑScience» η δρ Laura Vandenberg του Πανεπιστημίου Tufts στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ και προσέθεσε: «Ενα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή μας που περιγράφει τη συμπεριφορά μας είναι το εξής: φανταστείτε να χαλάσει το αυτοκίνητό σας, να το πάτε στο συνεργείο και ο μηχανικός να βγάλει τη μηχανή, να τη ζυγίσει και να σας πει ότι αφού το βάρος της είναι στα κανονικά επίπεδα το αυτοκίνητό σας είναι εντάξει! Αυτό γίνεται όταν μελετάται η επίδραση μιας ουσίας σε πειραματόζωα: μετά τη χορήγησή της σε αυξανόμενες δόσεις, τα ζώα θανατώνονται και τα όργανά τους ζυγίζονται! Κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα δεν μας δίνει καμία πληροφορία».

Τι θα έπρεπε λοιπόν να γνωρίζουν οι τοξικολόγοι; Την ύπαρξη ουσιών που ονομάζονται ορμονικοί διαταράκτες και οι οποίες ανταγωνίζονται τις ορμόνες μας για μια θέση στους υποδοχείς τους. Τέτοιες ουσίες βρίσκονται στο περιβάλλον μας και αν εκτεθεί κανείς σε αυτές σε κρίσιμα αναπτυξιακά στάδια όπως η εμβρυϊκή ή η νεογνική ζωή είναι δυνατόν οι επιδράσεις τους να είναι μόνιμες. Ακριβώς δε επειδή δρουν όπως οι ορμόνες δεν χρειάζεται να εκτεθεί κανείς σε αυτές σε μεγάλες ποσότητες για να υπάρξουν οι εν λόγω επιδράσεις.

Σύμφωνα με τη δρα Vandenberg, η οποία προσφάτως δημοσίευσε στην επιθεώρηση «Emdocrine reviews» ένα εκτενές άρθρο ανασκόπησης με όλα τα ευρήματα γύρω από τους ορμονικούς διαταράκτες, ήδη έχει αρχίσει να γίνεται συζήτηση σχετικά με τα κατώτατα όρια των ουσιών που δρουν ως ορμονικοί διαταράκτες καθώς τα ευρήματα είναι αδιάσειστα. Υπάρχει όμως ένας ακόμη σκόπελος που πρέπει να ξεπερασθεί: θα πρέπει να τεθούν άλλου είδους δοκιμασίες για τον καθορισμό τού τι είναι βλαβερό και τι όχι για τον άνθρωπο. Ειδικότερα, θα πρέπει να εξετάζεται η επίδραση μιας ουσίας σε ευαίσθητα αναπτυξιακά στάδια και αυτό θα πάρει δεκαετίες. Προς το παρόν λοιπόν όλα δείχνουν ότι θα πρέπει μόνοι μας να αποφεύγουμε... τις κακοτοπιές!

Ευρήματα που σοκάρουν

Παραθείο και διαβήτης
Η έκθεση των ανθρώπων σε οργανοφωσφορικές ενώσεις είναι καθολική. Οι ενώσεις αυτές, οι οποίες μεταξύ άλλων έχουν χρησιμοποιηθεί και ως εντομοκτόνα, βιομηχανικά λιπαντικά, ψυκτικά, ενώ μπορεί να υπάρχουν σε χρώματα και πλαστικά, θεωρούνται νευροτοξικές και όχι μόνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παραθείο, η νευροτοξικότητα του οποίου είναι καλά τεκμηριωμένη: ποντικάκια τα οποία εκτίθενται νωρίς μετά τη γέννησή τους σε μικρές ποσότητες αυτού του εντομοκτόνου εμφανίζουν μόνιμες αλλαγές στη συμπεριφορά τους σε σχέση με τα μη εκτεθειμένα αδέλφια τους. Οι αλλαγές αυτές είναι φανερές τόσο στην εφηβεία όσο και κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής των πειραματοζώων.

Ωστόσο η νευροτοξικότητα φαίνεται πως δεν είναι η μόνη αρνητική επίδραση του παραθείου στον οργανισμό των θηλαστικών. Οπως κατέδειξε πλήθος διεξοδικών μελετών, η παρουσία οργανοφωσφορικών ενώσεων (πολλές από τις οποίες είναι ανθεκτικές στην αποικοδόμηση και παραμένουν στο περιβάλλον για δεκαετίες) «χτυπά» τον μεταβολισμό σε ένα καίριο σημείο. Χαρακτηριστική είναι η μελέτη αμερικανών ερευνητών του Πανεπιστημίου Duke από την οποία προέκυψε ότι η έκθεση νεογέννητων πειραματοζώων σε οργανοφωσφoρικές ενώσεις έχει συνέπειες και στον μεταβολισμό.

Ειδικότερα, όπως περιγράφεται στο σχετικό άρθρο στην επιθεώρηση «Reproductive Toxicology», οι ερευνητές εξέθεσαν τα πειραματόζωα σε εξαιρετικά μικρές συγκεντρώσεις παραθείου και άλλων οργανοφωσφoρικών ενώσεων. Τόσο χαμηλές ώστε η πρόσληψή τους να είναι στα όρια του ανιχνεύσιμου. Διαπίστωσαν ότι σε αυτό το κρίσιμο αναπτυξιακό στάδιο η ελάχιστη έκθεση στις παραπάνω ενώσεις είχε μεγάλες επιπτώσεις στην ηπατική λειτουργία, η οποία επηρεαζόταν διά βίου. Αρχικά τα ζώα εμφάνιζαν ένα σύνολο μεταβολικών διαταραχών οι οποίες θύμιζαν προδιαβήτη. Οπως ήταν αναμενόμενο, όταν τα ζώα αυτά τέθηκαν σε δίαιτα η οποία περιελάμβανε πολλά λιπαρά, αύξησαν δραματικά το βάρος τους σε σχέση με εκείνα που δεν είχαν εκτεθεί στις οργανοφωσφορικές ενώσεις.

Παρατηρήσεις όπως οι παραπάνω προσθέτουν νέες ψηφίδες στο παζλ της επιδημίας παχυσαρκίας και διαβήτη η οποία μαστίζει τον πλανήτη. Οι ερευνητές, χωρίς να αμφισβητούν ότι ο τρόπος ζωής μας (έλλειψη άσκησης, κατανάλωση τροφών υψηλής περιοκτικότητας σε λιπαρά) συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαβήτη, επισημαίνουν ότι η παχυσαρκία είναι πραγματικός παράγοντας κινδύνου για διαβήτη όταν ο λιπώδης ιστός μας περιέχει αυξημένες συγκεντρώσεις οργανοφωσφορικών ενώσεων.

Παρασιτοκτόνα και παχυσαρκία
Εναν ακόμη περιβαλλοντικό παράγοντα που πιθανότατα συμβάλλει στην αύξηση της παχυσαρκίας εντόπισαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Ιρβάιν. Πρόκειται για την ουσία tributyltin (TBT), η οποία έχει παρασιτοκτόνο δράση, ενώ αξιοποιείται και ως συντηρητικό του ξύλου. Το ΤΒΤ ανταγωνίζεται δύο διαφορετικές ορμόνες για πρόσδεση στους αντίστοιχους υποδοχείς τους. Η ενεργοποίηση των εν λόγω υποδοχέων είναι απαραίτητη για την αύξηση του λιπώδους ιστού στα πειραματόζωα. Για τον λόγο αυτό, οι αμερικανοί επιστήμονες θέλησαν να διερευνήσουν αν αντίστοιχα φαινόμενα λαμβάνουν χώρα και σε ανθρώπους. Ετσι εξέθεσαν ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα σε ΤΒΤ και μελέτησαν την επίδρασή του. Διαπίστωσαν ότι ενεργοποιώντας τα κατάλληλα γονίδια το ΤΒΤ αύξανε την αδιπογένεση (τη δημιουργία νέων κυττάρων του λιπώδους ιστού), καθώς επίσης την περιεκτικότητα των κυττάρων αυτών σε λιπαρά οξέα.

Επιπροσθέτως, στα πειραματόζωα διαπιστώθηκε ότι η έκθεση στο ΤΒΤ αύξαινε την αδιπογένεση σε βάρος της οστεογένεσης, καθώς τα βλαστικά κύτταρα έτειναν να γίνονται κύτταρα του λιπώδους ιστού και όχι οστεοκύτταρα. Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Plos One», «υπάρχει μεγάλη ανάγκη να κατανοήσουμε τα μοριακά γεγονότα που συμβάλλουν στην προδιάθεση για παχυσαρκία και ασθένειες που σχετίζονται με αυτήν... Το ΤΒΤ εμπλέκεται σε βασικά στάδια στην αδιπογένεση in vitro και in vivo. Προγενετική έκθεση σε TBT προδιαθέτει βλαστικά κύτταρα να γίνουν αδιποκύτταρα σε βάρος των οστεοβλαστών... Θα ήταν ενδιαφέρον να εξεταστεί περαιτέρω αν η έκθεση σε ΤΒΤ σε εμβρυϊκή ή νεογνική ηλικία συμβάλλει στην ανάπτυξη παχυσαρκίας στην ενήλικη ζωή».

Triclosan και θυρεοειδής
To Triclosan είναι μια χλωριούχος φαινολική ένωση με αντιβακτηριδιακή δράση και χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, σε υγρά σαπούνια. Προκειμένου να διερευνήσουν την υπόθεση ότι το Triclosan μειώνει τα επίπεδα της θυροξίνης στο αίμα, αμερικανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας χορήγησαν την ουσία σε εγκυμονούντα πειραματόζωα καθώς και στους νεογέννητους απογόνους τους. Οπως περιγράφεται σε σειρά άρθρων τους (τα οποία δημοσιεύθηκαν στις επιθεωρήσεις «Toxicology» και «Toxicological Sciences»), διαπίστωσαν ότι το Triclosan επιδρούσε στην ηπατική λειτουργία, όπου ενεργοποιούσε την παραγωγή συγκεκριμένων ενζύμων. Τα ένζυμα αυτά αποικοδομούσαν ταχύτατα τη θυροξίνη δημιουργώντας έλλειμμα στον οργανισμό, όπως ακριβώς έδειχναν και οι σχετικές μετρήσεις των επιπέδων της στο αίμα των πειραματοζώων.

Σημειώνεται ότι η έλλειψη θυρoξίνης αναστέλλει τη σωματική και την πνευματική ανάπτυξη των νεογνών.

Αντηλιακά και γονιμότητα
Ο αναπτυσσόμενος θηλυκός εγκέφαλος εξαρτάται από τα οιστρογόνα σε μικρή συγκέντρωση των οποίων είναι εκτεθειμένος. Το γεγονός αυτό τον καθιστά καλό στόχο για ουσίες που βρίσκονται στο περιβάλλον και οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν οιστρογονική δράση, να λειτουργούν δηλαδή σαν ανταγωνιστές των οιστρογόνων στην κατάληψη των θέσεων των υποδοχέων τους στον εγκέφαλο. Δύο φίλτρα, τα 4-MBC και 3-BC, τα οποία χρησιμοποιούνται στην παρασκευή αντηλιακών καθώς παρεμποδίζουν την απορρόφηση των ακτίνων UV, ελέγχθηκαν από αμερικανούς ερευνητές για την πιθανή οιστρογονική δράση τους. Κύριος λόγος να προβούν σε μια τέτοιου είδους μελέτη ήταν το γεγονός ότι το 4-MBC είχε ανιχνευθεί στο ανθρώπινο μητρικό γάλα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι τα νεογέννητα θα μπορούσαν να το προσλαμβάνουν, ενώ δεν αποκλείεται η πιθανότητα να είναι εκτεθειμένα σε αυτό και κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ζωής.

Οι ερευνητές χορήγησαν τις δύο ουσίες σε πειραματόζωα προτού επιτρέψουν να αποκτήσουν απογόνους, κατά τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας, καθώς επίσης και στα νεογνά τους, για διάφορες χρονικές περιόδους. Με τη βοήθεια βιντεοκάμερας, οι ερευνητές παρακολουθούσαν συνεχώς τη ζωή των πειραματοζώων και κατέγραφαν τη σεξουαλική συμπεριφορά των θηλυκών. Διαπίστωσαν ότι τα εκτεθειμένα σε 4-MBC πειραματόζωα απέρριπταν τα αρσενικά και δεν ήταν δεκτικά για συνεύρεση, χωρίς ωστόσο να επηρεάζεται ο έμμηνος κύκλος τους. Αντίθετα, τα εκτεθειμένα σε 3-BC πειραματόζωα εμφάνιζαν διαταραχές και στον έμμηνο κύκλο. Οι παραπάνω παρατηρήσεις ενισχύθηκαν από μοριακές μελέτες οι οποίες κατέδειξαν την ενεργοποίηση της έκφρασης συγκεκριμένων γονιδίων στις περιοχές του εγκεφάλου των πειραματοζώων που σχετίζονται με τη σεξουαλική συμπεριφορά.

Οιστρογόνα και προστάτης
Ισως το πλέον καλά τεκμηριωμένο παράδειγμα της επίδρασης των μικρών ορμονικών αλλαγών στην ανάπτυξη των εμβρύων να είναι οι πολύδυμες κυήσεις των τρωκτικών. Στην ατρακτοειδή μήτρα των τρωκτικών, τα έμβρυα έχουν αυστηρά καθορισμένες θέσεις, πράγμα που έχει επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν τι συμβαίνει όταν έμβρυα του ενός φύλου βρίσκονται τοποθετημένα μεταξύ δύο εμβρύων του άλλου φύλου. Ετσι, διαπιστώθηκε ότι τα θηλυκά έμβρυα που ήταν τοποθετημένα μεταξύ δύο αρσενικών ήταν εκτεθειμένα σε μεγαλύτερα επίπεδα τεστοστερόνης, πράγμα που είχε επίδραση τόσο στην ανάπτυξη όσο και στη συμπεριφορά τους.

Αντίστοιχες παρατηρήσεις έχουν γίνει και σε δίδυμες κυήσεις ανθρώπων, όπου η παρουσία αρσενικού εμβρύου βρέθηκε να επιδρά στην αδελφή του αλλοιώνοντας μια σειρά χαρακτηριστικών, μεταξύ των οποίων ο όγκος του εγκεφάλου και της παρεγκεφαλίδας, η ανάπτυξη επιθετικής συμπεριφοράς, η αναπαραγωγική επιτυχία, η πιθανότητα εμφάνισης διατροφικών διαταραχών. Οι μελέτες που αφορούν την επίδραση του θηλυκού εμβρύου στο δίδυμό του είναι λιγότερες, φαίνεται όμως ότι υπάρχει και αφορά τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη στους άνδρες και καρκίνου του μαστού στις γυναίκες.

Αυτό όμως που απασχολεί τους ερευνητές είναι αν ουσίες με οιστρογονική δράση οι οποίες αφθονούν στο περιβάλλον θα μπορούσαν να επιδράσουν στα αναπτυσσόμενα έμβρυα. Φαίνεται ότι αυτό συμβαίνει: όπως κατέδειξαν αμερικανοί και ιταλοί ερευνητές, ποντικάκια που εξετέθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή σε αυξημένες ποσότητες οιστραδιόλης παρουσίασαν αύξηση του μεγέθους του προστάτη κατά 40%. Κατά την ενηλικίωσή τους, ο προστάτης τους παρέμενε κατά 30% μεγαλύτερος σε σχέση με τα κανονικά ποντικάκια, ενώ στα κύτταρά του οι υποδοχείς των ανδρογόνων ήταν διπλάσιοι του κανονικού. Οπως επισημαίνουν οι επιστήμονες στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», η παρατηρούμενη αύξηση των προβλημάτων γονιμότητας των ανθρώπων θα μπορούσε εν μέρει να αποδοθεί στις μόνιμες επιδράσεις (όπως η αύξηση του μεγέθους του προστάτη και οι δομικές αλλαγές άλλων οργάνων που ανταποκρίνονται στις ορμόνες) που έχουν τα οιστρογόνα του περιβάλλοντος στα έμβρυα, δεδομένου ότι «συγκεντρώσεις περιβαλλοντικών οιστρογόνων οι οποίες έχουν βιολογικές δράσεις εντοπίζονται στο φαγητό, στο νερό και στον αέρα, και προέρχονται από παρασιτοκτόνα, συστατικά των πλαστικών, απορρυπαντικά και άλλα προϊόντα καθημερινής χρήσης».

Νικοτίνη και κρυψορχία
Μελέτη δανών και φινλανδών επιστημόνων συνέδεσε τη χρήση από τις υποψήφιες μητέρες επιθεμάτων νικοτίνης για την άρση του καπνίσματος κατά τη διάρκεια της κύησης με την εμφάνιση κρυψορχίας στα αγόρια. Οι ερευνητές μελέτησαν 2.469 αγόρια τα οποία γεννήθηκαν από ισάριθμες μητέρες την τετραετία 1997-2001. Το 29% των μητέρων ανέφερε ότι ήταν καπνίστριες, ωστόσο δεν υπήρξε σύνδεση του καπνίσματος με την κρυψορχία. Αντίθετα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος για κρυψορχία ήταν αυξημένος όταν οι μητέρες χρησιμοποιούσαν επιθέματα νικοτίνης στην προσπάθειά τους να σταματήσουν να καπνίζουν. Πιθανότατα οι μεγαλύτερες ποσότητες νικοτίνης στο κρίσιμο διάστημα της ανάπτυξης του γεννητικού συστήματος να εξηγεί τα ευρήματα των σκανδιναβών επιστημόνων. Η νικοτίνη είναι ένα φυσικό αλκαλοειδές του καπνού το οποίο προσδένεται σε υποδοχείς της ακετυλχολίνης, αλλά οι ερευνητές δεν γνωρίζουν τον μοριακό μηχανισμό που θα εξηγούσε το επιδημιολογικό εύρημά τους.

Φθόριο και οστική μάζα
Υπάρχουν ορισμένες χώρες, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ, στις οποίες το νερό φθοριώνεται ως προληπτικό μέτρο για την αντιμετώπιση της τερηδόνας. Ωστόσο, όταν οι επιστήμονες θέλησαν να διαπιστώσουν την ασφάλεια αυτής της πρακτικής, βρέθηκαν μπροστά σε εκπλήξεις: τα πειραματόζωα τα οποία ελάμβαναν μικρές δόσεις φθοριούχου νατρίου επί μακρόν (οι δόσεις ήταν αντίστοιχες με αυτές που λαμβάνουν οι άνθρωποι πίνοντας φθοριωμένο νερό διά βίου) έτειναν να έχουν μειωμένη οστική μάζα και κατ' επέκταση μειωμένη οστική ισχύ. Το φθοριούχο νάτριο βρέθηκε να αναστέλλει μια σειρά ορμονών και πιθανότατα η ορμονική διαταραχή είχε ως συνέπεια τη μειωμένη οστεογένεση. Πηγή: Σουφλέρη Ιωάννα Α. για tovima.gr

Συνέχεια»

Πονάνε τα κόκαλά σας; Μπορεί να έχετε κατάθλιψη...

Οι πόνοι στα οστά και στη σπονδυλική στήλη μπορεί να οφείλονται και σε κατάθλιψη. Τα κόκαλα και η σπονδυλική στήλη είναι θέση προβολής της συναισθηματικής φόρτισης και η συναισθηματική κατάσταση “καθρεφτίζεται” στα οστά ως πόνος.

“Όταν ένα άτομο αποταθεί στον ορθοπαιδικό, λόγω πόνων στα οστά, και οι εξετάσεις στις οποίες υποβάλλεται είναι αρνητικές και δεν δείχνουν κάτι παθολογικό, τότε το πιο πιθανό είναι ο πόνος να οφείλεται σε ψυχοσωματικά αίτια, μεταξύ των οποίων και η κατάθλιψη.Το ποσοστό των πόνων στα οστά και τη σπονδυλική στήλη που οφείλονται σε ψυχοσωματικά αίτια κυμαίνεται από 17% έως 40% και σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να αποταθεί σε γιατρό άλλης ειδικότητας” επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο χειρουργός ορθοπαιδικός, Γιάννης Λαφαζάνος, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο “Ανδρική και γυναικεία οστεοπόρωση”.

Τα τελευταία 20 χρόνια έχει εξελιχθεί σε επιδημία μία χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, η οστεοπόρωση, η οποία μειώνει σταδιακά την πυκνότητα και την ποιότητα των οστών και με το πέρασμα των χρόνων να καθιστά λεπτά και εύθραυστα.

Στην Ελλάδα, μετά την ηλικία των 60 ετών ποσοστό 19% των γυναικών και 11% των ανδρών θα παρουσιάσουν οστεοπόρωση, ενώ στην ηλικία των 80 μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους οκτώ άντρες θα υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα ισχίου.

Αν και για πολλά χρόνια η οστεοπόρωση εθεωρείτο σχεδόν αποκλειστικά γυναικεία νόσος στις μέρες μας έχει πλέον επιβεβαιωθεί ότι πλήττει και τους άντρες, μόνο που αυτό συμβαίνει σε μεγαλύτερη ηλικία.

Αυτό οφείλεται στο ότι στους άντρες η κορυφαία οστική μάζα επιτυγχάνεται σε μεγαλύτερη ηλικία από ότι στις γυναίκες

“Η οστεοπόρωση, όπως και η υπέρταση, εξελίσσεται προοδευτικά, για μακρό χρονικό διάστημα χωρίς κλινικές εκδηλώσεις. Αν την υπέρταση τη θεωρούμε “ύπουλο δολοφόνο”, γιατί πραγματικά σκοτώνει, την οστεοπόρωση την ονομάζουμε “ύπουλο κλέφτη” γιατί “κλέβει” την ποιότητα της ζωής μας. Παρότι είναι ύπουλη, μπορεί να εμφανίζει κάποια σημάδια και να μας προειδοποιήσει, όπως διάχυτους πόνους, προοδευτική κύφωση και έντονους πόνους στη σπονδυλική στήλη, που μπορεί να οφείλονται σε μικροκατάγματα της οσφυικής και θωρακικής μοίρας. Η διάγνωσή της γίνεται με τη μέτρηση οστικής πυκνότητας και είναι λάθος να νομίζει κανείς ότι αν το ασβέστιο του αίματος είναι φυσιολογικό δεν έχει οστεοπόρωση.Το ασβέστιο δεν αποτελεί διαγνωστικό δείκτη για την οστεοπόρωση” εξηγεί ο κ. Λαφαζάνος.

Η οστεοπόρωση είναι πολυπαραγοντική νόσος, αλλά οι δύο κυριότεροι παράγοντες είναι: η ελαττωμένη κορυφαία οστική μάζα (που επιτυγχάνεται μέχρι την ηλικία των 35 ετών) και ο αυξημένος ρυθμός της οστικής απώλειας.

Παράγοντες κινδύνου για εκδήλωση οστεροπόρωσης είναι: η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας κρέατος, (γιατί αυξάνει την αποβολή ασβεστίου με τα ούρα),το κάπνισμα, η κατάχρηση αλκοόλ (γιατί ελαττώνει την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο), οι καφέδες ,το τσάι και το αλάτι (γιατί συμβάλουν στην αποβολή ασβεστίου με τα ούρα), η έλλειψη βιταμίνης D και η κληρονομικότητα.

“Η κορυφαία οστική μάζα επηρεάζεται από τη διατροφή, για αυτό θα πρέπει να προσέχουμε τι τρώνε τα παιδιά μας. Επηρεάζεται ακόμη από:τη φυλή, η μαύρη φυλή κάνει κορυφαία οστική μάζα κατά 10% περισσότερο από τη λευκή, τη μυική άσκηση και τη φυσιολογική λειτουργία των οργάνων του σώματος. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό παχυσαρκίας αγοριών ηλικίας 15 ετών, στη Δυτική Ευρώπη. Με την ανυπαρξία άθλησης στα σχολεία και με υπέρβαρα παιδιά, δημιουργείται ελαττωμένη κορυφαία οστική μάζα και έτσι καλωσορίζουμε την οστεοπόρωση στη ζωή μας κάπου στη μέση ηλικία” αναφέρει ο κ. Λαφαζάνος.

Στο ερώτημα αν υπάρχει οριστική θεραπεία για την οστεοπόρωση, ο κ Λαφαζάνος δίνει την εξής απάντηση: “Η οστεοπόρωση δεν θεραπεύεται 100%. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η θεραπεία της εγκατεστημένης οστεοπόρωσης περιλαμβάνει φάρμακα μαζί με μυική άσκηση και τήρηση κανόνων ζωής. Η θεραπεία πρέπει να περιέχει τρία φάρμακα, ένα βασικό συν ασβέστιο συν βιταμίνη D.

Τα βασικά φάρμακα της οστεοπόρωσης χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, σε αυτά που σχηματίζουν οστό και σε αυτά που εμποδίζουν την καταστροφή του οστού”.

Για την πρόληψη της οστεοπόρωσης ο κ. Λαφαζάνος συνιστά άσκηση και μεσογειακή διατροφή.

“ Ένας περίπατος μισής ώρας τρεις φορές την εβδομάδα είναι αρκετός για τους ηλικιωμένους. Ανακαλύψτε την μεσογειακή δίαιτα των γονιών που έχει χαθεί από την καθημερινότητά μας. Έτσι μπορείτε να εμποδίσετε να σας καταστρέψει την ζωή η οστεοπόρωση. Ποτέ δεν είναι πολύ αργά, έχετε τη δυνατότητα να περνάτε καλά και με την οστεοπόρωση” καταλήγει. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

Πώς να προστατέψεις τα μάτια σου από τον υπολογιστή

Όλοι λίγο πολλοί έχουμε επίγνωση των βλαβερών συνεπειών που προκαλεί η πολύωρη έκθεση στην οθόνη του υπολογιστή μας, αλλά είτε αναγκαζόμαστε να τον χρησιμοποιούμε λόγω δουλειάς είτε επιλέγουμε να αγννοούμε το πρόβλημα για χάρη της διαδικτυακής διασκέδασης.

Η μη κερδοσκοπική εταιρεία ‘The Vision Council’ έδωσε στη δημοσιότητα μερικές απλές αλλά χρήσιμες συμβουλές για να προστατεύετε όσο το δυνατόν περισσότερο τα μάτια σας. Ας δούμε μερικές από αυτές:

- Φροντίζετε να έχετε σβηστά ή χαμηλωμένα τα φώτα. Η οθόνη του υπολογιστή θα πρέπει να είναι η πιο φωτεινή πηγή φωτός στο δωμάτιο.
- Το ψηλότερο μέρος της οθόνης θα πρέπει να βρίσκεται στο ύψος των ματιών σας.
- Η απόσταση σας από την οθόνη θα πρέπει να είναι ίση περίπου με το μήκος των χεριών σας και η γωνία θέασης μικρότερη των 35°.
- Διατηρείτε την οθόνη σας εντελώς κατακόρυφη και όχι σε κλίση.
- Φοράτε ειδικά γυαλιά ξεκούρασης.
- Εφαρμόστε το “χρυσό” κανόνα 20-20-20. Κάθε 20 λεπτά κοιτάζετε για 20 δευτερόλεπτα σε απόσταση μεγαλύτερη των 20 ποδιών (περίπου 6 μέτρα).

Πηγή: techgear.gr

Συνέχεια»

Οι αστραπές μπορεί να φέρουν πονοκεφάλους

Οι αστραπές μπορεί να πυροδοτήσουν πονοκεφάλους και ημικρανίες, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που για πρώτη φορά κάνει αυτήν τη συσχέτιση. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι υγιείς άνθρωποι είναι κατά μέσο όρο 24% πιθανότερο να εμφανίσουν τέτοια συμπτώματα την ημέρα που υπάρχουν αστραπές και κεραυνοί στον ουρανό. Η επίπτωση αυτή φαίνεται να ισχύει για όσους βρίσκονται σε ακτίνα έως 40 χιλιομέτρων από την περιοχή των αστραπών και των κεραυνών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Βίνσεντ Μάρτιν του πανεπιστημίου του Σινσινάτι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Cephalalgia" (Κεφαλαλγία), ανέφεραν ότι όσοι άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιους πόνους στο κεφάλι τους, φαίνεται να επηρεάζονται ακόμη περισσότερο, καθώς τις ημέρες των αστραπών τα συμπτώματα πονοκεφάλου τους αυξάνονται κατά 31% και της ημικρανίας κατά 28%.

Οι ακριβείς μηχανισμοί για αυτό το φαινόμενο παραμένουν άγνωστοι. Θεωρείται πιθανό ότι οι ηλεκτρικές αλλαγές στον αέρα λόγω των αστραπών προκαλούν μεταβολές στο ηλεκτρικό δυναμικό του εγκεφάλου.

Τα χαμηλής συχνότητας ηλεκτρομαγνητικά κύματα, που δημιουργούνται όταν οι κεραυνοί πέφτουν στο έδαφος, προκαλούν ένα μαγνητικό πεδίο, που με τη σειρά του ίσως έχει τη δύναμη να επηρεάζει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, με τελικό αποτέλεσμα τον πόνο. Παράλληλα, οι αστραπές αυξάνουν το όζον και μπορεί να απελευθερώνουν άλλες ανόργανες και οργανικές ουσίες που πιθανώς επίσης οδηγούν σε πονοκεφάλους.

Οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να καταγράφουν αναλυτικά στο ημερολόγιο τους πονοκεφάλους τους για διάστημα έως έξι μηνών και να συγκρίνουν τις αυξομειώσεις των πόνων με τις καιρικές συνθήκες κάθε μέρας. Αν και διάφορες άλλες μετεωρολογικές συνθήκες, όπως η βαρομετρική πίεση, ο άνεμος, η θερμοκρασία και η υγρασία, φαίνεται να επηρεάζουν τους πονοκεφάλους, οι αστραπές είναι επίσης ένας σημαντικός παράγων.

Χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, ο Μάρτιν βρήκε ότι οι αστραπές αυξάνουν τους πονοκεφάλους κατά 19%, ακόμα κι αν ληφθούν υπόψη άλλοι μετεωρολογικοί παράγοντες, πράγμα που δείχνει, όπως είπε, ότι από μόνες τους οι αστραπές επιδρούν στον πονοκέφαλο. Ιδίως οι αστραπές με αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο φαίνεται να αυξάνουν περισσότερο τους πόνους.

Πάντως οι ερευνητές επισήμαναν ότι η μελέτη τους αναδεικνύει μεν τη σχέση ανάμεσα στις αστραπές και τους πονοκεφάλους, όμως δεν μπορεί να αποδείξει ότι όντως οι πρώτες προκαλούν τους δεύτερους. Γι' αυτό τόνισαν την ανάγκη να γίνουν νέες μελέτες.

Η δυσκολία εξήγησης του φαινομένου περιπλέκεται από το γεγονός ότι γενικότερα οι ημικρανίες παραμένουν σε σημαντικό βαθμό ανεξήγητες. Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι εγκέφαλοι μερικών ανθρώπων είναι πιο ευάλωτοι στα εξωτερικά ερεθίσματα (τροφές, φώτα, ήχοι κ.α.) και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει και την επίδραση των αστραπών. Πηγή: nooz.gr

Συνέχεια»

DNA εμβόλιο-τατουάζ!

Επιθέματα καλυμμένα με μικροσκοπικές βελόνες μπορούν να μετατρέψουν τα εμβόλια σε… τατουάζ που εφαρμόζονται στο δέρμα και αυξάνουν την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις ασθένειες!

Τα συμβατικά εμβόλια και τα εμβόλια DNA

Τα συμβατικά εμβόλια περιέχουν αδρανοποιημένους ιούς οι οποίοι κάνουν το ανοσοποιητικό σύστημα να «θυμάται» τα χαρακτηριστικά του εισβολέα και έτσι, όταν έρθει αντιμέτωπο με τον πραγματικό «εχθρό» να εξαπολύει δριμεία επίθεση εναντίον του. Ωστόσο αυτού του είδους η προσέγγιση είναι επικίνδυνη σε ό,τι αφορά κάποιους ιούς όπως ο HIV του AIDS.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί επιστήμονες ασχολούνται με μια άλλη προσέγγιση ανάπτυξης εμβολίων που βασίζεται στο DNA. Αυτού του τύπου τα εμβόλια μεταφέρουν γονίδια του λοιμογόνου παράγοντα εντός του ανθρώπινου οργανισμού και στη συνέχεια τα κύτταρα των εμβολιασμένων ατόμων παράγουν μόρια αυτών των εν δυνάμει εισβολέων τα οποία λειτουργούν ως σήματα που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει τις απειλές.

Τα πλεονεκτήματα των DNA εμβολίων

Θεωρητικώς τα DNA εμβόλια εμφανίζουν σημαντικά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τα συμβατικά. Για παράδειγμα, αντί να χάνεται πολύτιμος χρόνος και χρήμα στη διαδικασία παραγωγής και επεξεργασίας πρωτεϊνών βακτηρίων ή ιών για χρήση στα εμβόλια, οι παρασκευαστές εμβολίων μπορούν απλώς με ένα εμβόλιο DNA να κάνουν το ανθρώπινο σώμα να μετατραπεί σε «εργοστάσιο παραγωγής» του εμβολίου. Ωστόσο στην πράξη – τουλάχιστον μέχρι στιγμής – τα DNA εμβόλια δεν έχουν αποδειχθεί ιδιαιτέρως αποτελεσματικά στον άνθρωπο, ίσως επειδή δεν έχει βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος χορήγησης επαρκούς δόσης τους.

Επιστημονικές ομάδες ανά τον κόσμο έχουν δοκιμάσει διαφορετικές στρατηγικές ώστε να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των DNA εμβολίων – εφαρμόζοντας π.χ. μικρά «ηλεκτροσόκ» τα οποία επιτρέπουν στο DNA των μικροοργανισμών να εισέρχεται πιο εύκολα στα ανθρώπινα κύτταρα. Ωστόσο η προσέγγιση αυτή μπορεί να είναι επώδυνη.

Οι μικροβελόνες και το τατουάζ

Τώρα ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) ανακάλυψαν έναν εναλλακτικό τρόπο εφαρμογής των DNA εμβολίων, όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Nature Materials». Χρησιμοποίησαν συστοιχίες από μικροσκοπικές πλαστικές βελόνες με πλάτος μόλις 250 μικρομέτρων (ένα μικρόμετρο ισούται με ένα εκατομμυριοστό του μέτρου) και ύψος 650 μικρομέτρων. Για να καταλάβει κάποιος καλύτερα το πόσο μικρό μέγεθος έχουν αυτές οι βελόνες, σημειώνουμε ότι συγκριτικά μια ανθρώπινη τρίχα έχει πλάτος 100 μικρομέτρων.

Οι επιστήμονες κάλυψαν αυτές τις μικροβελόνες με βιοδιασπώμενα φιλμ τα οποία περιείχαν το εμβόλιο καθώς και πολλά άλλα μόρια, όπως μόρια που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθούν τα κύτταρα να απορροφήσουν το DNA. H εφαρμογή στο δέρμα επιθεμάτων τα οποία φέρουν τέτοιες μικροσκοπικές βελόνες επιτρέπει στα μόρια που φέρουν επάνω τους οι βελόνες να εισαχθούν μέσω του δέρματος στον οργανισμό – μια διαδικασία που μοιάζει με το τατουάζ.

Ασφαλέστερη και λιγότερο επώδυνη διαδικασία

Οι βελόνες του επιθέματος είναι σχεδιασμένες ώστε να εισχωρούν μόνο στα πιο επιφανειακά στρώματα του δέρματος αποφεύγοντας να πειράξουν τις νευρικές απολήξεις και τα αιμοφόρα αγγεία. Είναι έτσι ασφαλέστερες και λιγότερο επώδυνες από τις υποδόριες ενέσεις.

«Η αίσθηση είναι σαν να ακουμπά το ανθρώπινο δέρμα η γλώσσα μιας γάτας» ανέφερε ένας εκ των ερευνητών, ο Πίτερ ΝτεΜούθ, ειδικός στη Μηχανική Ιστών και Υλικών.

Η επικάλυψη με την οποία είναι «ντυμένες» οι βελόνες παραμένει στο δέρμα ακόμη και όταν απομακρυνθεί το επίθεμα. Τα φιλμ αυτά διαλύονται με ελεγχόμενο τρόπο εκλύοντας το εμβόλιο και τα υπόλοιπα μόρια που περιέχουν σε διάστημα που μπορεί να διαρκεί από μερικές ημέρες ως μερικές εβδομάδες. «Εχουμε πολύ καλό έλεγχο σε ό,τι αφορά το πώς απελευθερώνονται τα ‘συστατικά’ του εμβολίου. Η παρατεταμένη έκθεση στο εμβόλιο που επιτρέπει το συγκεκριμένο σύστημα μπορεί πραγματικά να αυξήσει την ανοσία» εξήγησε ο ΝτεΜούθ.

Πείραμα σε πιθήκους

Η ερευνητική ομάδα δοκίμασε τα εμβόλια - «τατουάζ» σε ρέζους μακάκους πιθήκους μετρώντας πόση πρωτεΐνη για την οποία κωδικοποιούσε το DNA εμβόλιο που χορηγήθηκε στα ζώα θα παραγόταν από τον οργανισμό τους. Όπως φάνηκε, οι πίθηκοι παρήγαγαν 140 φορές περισσότερη πρωτεΐνη μετά τη χορήγηση του εμβολίου σε μορφή μικροβελόνων σε σύγκριση με τη συμβατική χορήγηση μέσω υποδόριας ένεσης. «Καταφέραμε να ‘παντρέψουμε’ διαφορετικές ενδιαφέρουσες τεχνολογίες και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά» σημείωσε ο δρ ΝτεΜούθ.

Σημειώνεται επίσης ότι τα εμβόλια-επιθέματα μπορούν να αποθηκευθούν σε θερμοκρασία δωματίου επί εβδομάδες χωρίς να χάνουν τη δραστικότητά τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είναι πιο εύκολη η διανομή τους σε ολόκληρο τον κόσμο, ακόμη και σε χώρες όπου δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις φύλαξης των διαλυμάτων των συμβατικών εμβολίων σε ψυγείο. Πηγή: tovima.gr

Συνέχεια»