Kόλποι που αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο μεταμοσχεύθηκαν σε τέσσερις νεαρές γυναίκες οι οποίες είχαν γεννηθεί με σπάνιο γενετικό σύνδρομο και σοβαρά προβλήματα στο συγκεκριμένο όργανο. Δύο από αυτές, μάλιστα, γεννήθηκαν χωρίς να έχουν κόλπο παρότι είχαν φυσιολογική μήτρα. Τα μοσχεύματα αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο, ενώ «πρώτη ύλη» για την κατασκευή τους ήταν κύτταρα των ίδιων των γυναικών.Πρόκειται για μία σημαντική επιτυχία της αναγεννητικής ιατρικής. Προηγούμενα εγχειρήματα κατέληξαν σε εργαστηριακή δημιουργία τραχείας, ουρήθρας και ουροδόχου κύστεως.
Οπως δείχνουν οι εξετάσεις τα νέα όργανα στην πραγματικότητα δεν ξεχωρίζουν καθόλου από τους υπόλοιπους φυσικούς ιστούς των γυναικών ενώ απέκτησαν το προσήκον μέγεθος καθώς τα νεαρά κορίτσια μεγάλωναν.
Σήμερα και οι τέσσερις γυναίκες είναι σεξουαλικώς δραστήριες και δεν έχουν αναφέρει οποιοδήποτε παράξενο σύμπτωμα. Ωστόσο, επί του παρόντος, δεν είναι γνωστό αν οι γυναίκες μπορούν να αποκτήσουν παιδιά αλλά το γεγονός ότι έχουν φυσιολογική έμμηνο ρύση υποδεικνύει ότι οι ωοθήκες τους λειτουργούν κανονικά εξηγεί ο δρ Αντονι Ατάλα, διευθυντής του Ινστιτούτου Αναγεννητικής Ιατρικής στο ιατρικό κέντρο Ουέικ Φόρεστ της βόρειας Καρολίνας.
To σημαντικό επίτευγμα αναφέρει ο δρ Ατάλα και οι συνεργάτες του από το Μεξικό στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Lancet, είναι το τελευταίο μιας μακράς σειράς αναλόγων προσεγγίσεων της αναγεννητικής ιατρικής.
Σε προηγούμενες μελέτες, η ομάδα του δόκτορος Ατάλα χρησιμοποίησε την ίδια προσέγγιση προκειμένου να κατασκευάσουν ουρήθρες και ουροδόχους κύστεις. Οπως επισημαίνει ο δρ. Ατάλα η πιλοτική αυτή μελέτη που εκπονήθηκε είναι η πρώτη που αποδεικνύει ότι είναι δυνατή η κατασκευή κόλπου στο εργαστήριο με τη χρήση των κυττάρων της ασθενούς, γεγονός που γεννά πολλές ελπίδες σε όλες τις γυναίκες που χρειάζονται επεμβάσεις πλαστικές χειρουργικής.
Και οι τέσσερις γυναίκες που συμμετείχαν στο πείραμα γεννήθηκαν με σύνδρομο Μάγιερ-Ροκιτάνσκι-Κάστερ Χάουζερ, μία σπάνια γενετική ασθένεια κατά την οποία ο κόλπος και η μήτρα είτε δεν έχουν αναπτυχθεί φυσιολογικά, είτε δεν υπάρχουν. Οι γυναίκες που πάσχουν από τη διαταραχή συνήθως αναζητούν θεραπεία όταν φτάνουν στην εφηβική ηλικία. «Δεν έχουν έμμηνο ρήση και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις προκαλεί πολύ έντονους πόνους στην κοιλιά».
Τα κορίτσια που έλαβαν μέρος στη μελέτη ήταν ηλικίας από 13 έως 18 ετών όταν χειρουργήθηκαν κατά την περίοδο από τον Ιούνιο του 2005 μέχρι τον Οκτώβριο του 2008.
Για να δημιουργήσουν τα όργανα οι ερευνητές συγκέντρωσαν μικρό αριθμό κυττάρων ιστού των γεννητικών οργάνων και καλλιέργησαν εργαστηριακά δύο τύπους κυττάρων: μυϊκά και επιθηλιακά. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα τοποθέτησαν στρώματα αυτών των κυττάρων πάνω σε «σκαλωσιές» από κολλαγόνο, με αποτέλεσμα τα μοσχεύματα που δημιουργήθηκαν να λάβουν το σχήμα που επιθυμούσαν οι επιστήμονες. Στη συνέχεια δημιούργησαν κοιλότητα στο σώμα κάθε γυναίκας και τοποθέτησαν εκεί το μόσχευμα. Εξι μήνες αργότερα το νέο όργανο δεν μπορούσε να διακριθεί από τους υπόλοιπους ιστούς. Πηγή: kathimerini.gr
