Η διατροφή αυτή αποτέλεσε έκπληξη για τους επιστήμονες, καθώς πίστευαν ότι οι πρόγονοί μας εκείνη την εποχή τρέφονταν με πιο μαλακές τροφές, όπως χορτάρια, θάμνους και φρούτα.
Ποτέ έως τώρα οι επιστήμονες δεν είχαν ανακαλύψει κάποιον από τους προγόνους μας να έχει τέτοια δίαιτα (μέχρι σήμερα έχουν γίνει αναλύσεις για 81 συνολικά ανθρωπίδες).
Οι ερευνητές από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Αφρική και την Αυστραλία, με επικεφαλής τη δρα Αμάντα Χένρι του γερμανικού Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ της Λειψίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», ανέφεραν ότι η δίαιτα του συγκεκριμένου προγόνου διαφέρει σαφώς από τους άλλους ανθρωπίδες, γεγονός που δείχνει ότι υπήρχε μία εξελικτική ποικιλία στο θέμα της διατροφής.
Τα πρώτα απολιθώματα του εν λόγω Αυστραλοπίθηκου είχαν ανακαλυφθεί το 2008 στη Νότια Αφρική και είχαν τότε θεωρηθεί σημαντική ανακάλυψη.
Τώρα η νέα έρευνα, που μελέτησε την απολιθωμένη φυτική ύλη (τους λεγόμενους φυτόλιθους) που είχε παγιδευτεί στα δόντια δύο ατόμων του είδους αυτού, δείχνει ότι ο συγκεκριμένος πιθηκοειδής πρόγονός μας έτρωγε ό,τι έβρισκε στο δάσος, από φρούτα και φύλλα (όταν η τροφή ήταν άφθονη) έως τον φλοιό και το ξύλο των δέντρων (όταν ζοριζόταν να βρει κάτι πιο νόστιμο και θρεπτικό).
Μερικοί σημερινοί πίθηκοι, όπως οι χιμπατζήδες της αφρικανικής σαβάνας, καταφεύγουν κατά καιρούς σε αυτή τη σκληρή φυτική τροφή, όπως και άλλα ζώα (π.χ. οι καμηλοπαρδάλεις).
Οι παλαιοανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι οι ανθρωπίδες εκείνης της εποχής αναζητούσαν διάφορα στιλ ζωής και διαφορετικά ενδιαιτήματα.
Κάθε προανθρώπινο είδος είχε βρει τη δική του οικολογική «γωνιά», εωσότου εμφανίστηκε ο «όρθιος άνθρωπος» (Homo erectus), ο οποίος εξαπλώθηκε από την Αφρική σε διάφορα μέρη του κόσμου και τελικά έδωσε τη θέση του στον σύγχρονο «σοφό άνθρωπο» (Homo sapiens).
Οι «Αυστραλοπίθηκοι σεντίμπα» -ένα είδος που ανήκει σε ένα από τα ευρύτερα γένη ανθρωπιδών, τους Αυστραλοπίθηκους- περπατούσαν στα δύο πόδια τους και όχι στα τέσσερα, αλλά επίσης περνούσαν αρκετό καιρό σκαρφαλωμένοι πάνω στα δέντρα για λόγους προστασίας και εύρεσης τροφής.
Ήταν κοντοί, είχαν μακριά χέρια και πολύ μικρό εγκέφαλο, αλλά θεωρείται σίγουρο ότι αποτελούσαν συγγενείς μας.
Πάντως η ακριβής θέση τους στο ανθρώπινο «οικογενειακό δέντρο» είναι αβέβαιη, καθώς οι επιστήμονες διαφωνούν αν υπήρξαν άμεσοι πρόγονοι του γένους Homo ή απλώς στενοί συγγενείς. Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι ήταν ένα είδος από την ευρύτερη οικογένεια των Αυστραλοπιθήκων που τελικά εξελίχτηκε στους ανθρώπους. Πηγή: nooz.gr
