Την πρώτη ολική έκλειψη Ηλίου απόλαυσαν οι Αυστραλοί

Ορατή από το νότιο ημισφαίριο της Γης ήταν η εφετινή ολική έκλειψη Ηλίου. Οι μόνοι που είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ζωντανά το πολυαναμενόμενο σπάνιο φαινόμενο ήταν οι κάτοικοι του βορειοανατολικού τμήματος της Αυστραλίας.

Η ολική έκλειψη Ηλίου μπορεί να μην ήταν ορατή από την Ελλάδα, ωστόσο οι ενδιαφερόμενοι μπόρεσαν να την απολαύσουν σε πραγματικό χρόνο εδώ:

Slooh Space Camera
http://events.slooh.com/

Οι «κυνηγοί» εκλείψεων που έχουν ταξιδέψει μέχρι την ήπειρο των καγκουρό και των κοάλα δεν είναι λίγοι, ενώ πλήθος κόσμου έχει εδώ και ώρες συγκεντρωθεί στα παράλια του Κουίνσλαντ, προκειμένου να μπορέσει να απολαύσει το δίλεπτο «κρυφτό» του Ήλιου.

«Στη χορευτική αυτή πανδαισία των εκλείψεων τρεις είναι πάντοτε οι πρωταγωνιστές που παίρνουν μέρος: ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη και φυσικά μόνο όταν τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται σε ευθεία γραμμή, αφού οι ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν όταν η Σελήνη περνάει μπροστά από τον δίσκο του Ήλιου και τον καλύπτει είτε μερικώς είτε ολικώς» εξηγεί ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, κύριος Διονύσης Σιμόπουλος.

«Αιτία δηλαδή των ηλιακών εκλείψεων είναι η περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη και η σκιά που αυτή αφήνει πάνω στον πλανήτη μας. Η σκιά αυτή αποτελείται από δύο διαφορετικές περιοχές: έναν εσωτερικό κώνο πλήρους σκιάς, που λέγεται “κύρια σκιά” και μια περιοχή μερικής σκιάς, που λέγεται “παρασκιά”. Όταν παρατηρούμε μια έκλειψη του Ήλιου από μια περιοχή της Γης στην οποία πέφτει η παρασκιά, η Σελήνη καλύπτει ένα μόνο τμήμα του και τότε λέμε ότι πρόκειται για μια “μερική έκλειψη” Ηλίου. Όταν όμως κοιτάζουμε τον Ήλιο από μια περιοχή που καλύπτει η πλήρης σκιά της Σελήνης, ο Ήλιος είναι τελείως αθέατος και τότε η έκλειψή του είναι “ολική”» προσθέτει.

Ορατή με τα «μάτια» του Διαδικτύου

«Για να παρατηρήσουμε μια ολική έκλειψη του Ήλιου από την Ελλάδα θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την 21η Απριλίου του 2088. Τα τελευταία 100 χρόνια, πάντως από τη χώρα μας έχουν παρατηρηθεί μόνο δύο ολικές ηλιακές εκλείψεις στις 19 Ιουνίου 1936 και στις 29 Μαρτίου 2006 (από το Καστελόριζο μόνο)» αναφέρει ο κύριος Σιμόπουλος.

Σύμφωνα με τον διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου το χρονικό της έκλειψης (ώρα Ελλάδος) της 13ης Νοεμβρίου θα είναι το εξής:

- Έναρξη Μερικής Έκλειψης 21:44:54
- Έναρξη Ολικής Έκλειψης 22:38:45
- Μέση Ολικής Έκλειψης 22:39:36 (διάρκεια 1:40)
- Τέλος Ολικής Έκλειψης 22:40:26
- Τέλος Μερικής Έκλειψης 23:40:14

Πηγή: in.gr