Στην ψευδοχρωματική εικόνα του δορυφόρου Landsat, η χερσαία βλάστηση εμφανίζεται ροζ, ενώ η ιλύς του ποταμού που συσσωρεύεται στις ακτές του Κόλπου του Μεξικού εικονίζεται με μπλε και πράσινο.
Στα αρκετά εκατομμύρια χρόνια ζωής του Μισισιπί, η συνεχής συσσώρευση ιζημάτων έχει δημιουργήσει τους παράκτιους υγροτόπους της νότιας Λουιζιάνας, οι οποίοι λειτουργούν ως ανάχωμα που προστατεύει την ενδοχώρα από τις τροπικές καταιγίδες του Ατλαντικού.
Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, ο όγκος της λάσπης που φθάνει κάθε χρόνο στο δέλτα έχει μειωθεί δραματικά, λόγω φυσικών αλλά και ανθρώπινων παραγόντων. Ενας βασικός παράγοντας είναι οι χιλιάδες γεωτρήσεις που αντλούν πετρέλαιο και αέριο από το υπέδαφος, με αποτέλεσμα η επιφάνεια του δέλτα να βυθίζεται.
Στο πρόβλημα αυτό έρχεται να προστεθεί η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, εξαιτίας της οποίας το αλμυρό νερό εισβάλλει στο δέλτα και το κάνει υφάλμυρο και πιο εχθρικό για τη ζωή.
Ομως η περιοχή αυτή έχει μεγάλη σημασία για την οικονομία των ΗΠΑ, καθώς αντιστοιχεί στο 17% της παραγωγής πετρελαίου και στο 16% των αλιευμάτων, όπως γαρίδες, καβούρια και οστρακοειδή. Από το Δέλτα του Μισισιπί προέρχεται επίσης το ένα τρίτο της αμερικανικής παραγωγής στρειδιών.
Τα οικοσυστήματα και η οικονομία της περιοχής δέχτηκαν πρόσφατα δύο σοβαρά πλήγματα: τον τυφώνα Κατρίνα που έφερε τη θάλασσα στη στεριά το 2005, και το ατύχημα στην υπεράκτια εξέδρα Deepwater Horizon το 2010, το οποίο προκάλεσε τη χειρότερη πετρελαιοκηλίδα της αμερικανικής ιστορίας. Πηγή: tovima.gr
