Τα videogames αποδεικνύονται σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια των ανθρώπων που έχουν υποστεί εγκεφαλικό να το ξεπεράσουν. Ειδικοί από το Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ συνεργάστηκαν με στούντιο που παράγει τέτοια παιχνίδια και δημιούργησαν την πρώτη σειρά ηλεκτρονικών παιχνιδιών αποκατάστασης για ασθενείς που έχουν χάσει την κίνηση κάποιου άκρου τους.
Οι παίκτες χρησιμοποιούν ασύρματα τηλεκοντρόλ για να δοκιμάσουν πώς ανταποκρίνεται το χέρι τους σε εικονικά νούμερα τσίρκου, όπως τιθάσευση λιονταριών, τραπέζιο ή κόλπα ζογκλέρ.
«Ο εγκέφαλος μπορεί να ξαναμάθει να ελέγχει το αδύναμο χέρι, ωστόσο αυτό απαιτεί συχνή θεραπεία για πολλούς μήνες και αυτό θα ήταν μάλλον ακριβό» σχολιάζει η Τζάνετ Εϊρ, καθηγήτρια Παιδιατρικής Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ.
Το Circus Challenge, όπως ονομάζεται το ηλεκτρονικό παιχνίδι, έρχεται να παίξει σε έναν βαθμό τον ρόλο του φυσιοθεραπευτή στην υπόδειξη των κινήσεων που πρέπει να κάνει ο ασθενής ως άσκηση.
Σημαντικό θεωρείται και το γεγονός ότι οι κινήσεις που υποδεικνύει το παιχνίδι γίνονται πιο δύσκολες όσο βελτιώνεται η δύναμη του παίκτη. «Οι ασθενείς μπαίνουν στη διαδικασία του ανταγωνισμού, οπότε φτάνουν να ξεχνούν ότι το παίζουν για θεραπευτικούς λόγους!» εξηγεί η καθηγήτρια Εϊρ.
Οι ειδικοί τώρα έχουν στα σκαριά ανάλογα παιχνίδια για τη συμβολή σε θεραπείες κατά της Χρόνιας Πνευμονοπάθειας, του διαβήτη τύπου 2 αλλά και της άνοιας. Πηγή: endiaferonta.com
Οι παίκτες χρησιμοποιούν ασύρματα τηλεκοντρόλ για να δοκιμάσουν πώς ανταποκρίνεται το χέρι τους σε εικονικά νούμερα τσίρκου, όπως τιθάσευση λιονταριών, τραπέζιο ή κόλπα ζογκλέρ.
«Ο εγκέφαλος μπορεί να ξαναμάθει να ελέγχει το αδύναμο χέρι, ωστόσο αυτό απαιτεί συχνή θεραπεία για πολλούς μήνες και αυτό θα ήταν μάλλον ακριβό» σχολιάζει η Τζάνετ Εϊρ, καθηγήτρια Παιδιατρικής Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ.
Το Circus Challenge, όπως ονομάζεται το ηλεκτρονικό παιχνίδι, έρχεται να παίξει σε έναν βαθμό τον ρόλο του φυσιοθεραπευτή στην υπόδειξη των κινήσεων που πρέπει να κάνει ο ασθενής ως άσκηση.
Σημαντικό θεωρείται και το γεγονός ότι οι κινήσεις που υποδεικνύει το παιχνίδι γίνονται πιο δύσκολες όσο βελτιώνεται η δύναμη του παίκτη. «Οι ασθενείς μπαίνουν στη διαδικασία του ανταγωνισμού, οπότε φτάνουν να ξεχνούν ότι το παίζουν για θεραπευτικούς λόγους!» εξηγεί η καθηγήτρια Εϊρ.
Οι ειδικοί τώρα έχουν στα σκαριά ανάλογα παιχνίδια για τη συμβολή σε θεραπείες κατά της Χρόνιας Πνευμονοπάθειας, του διαβήτη τύπου 2 αλλά και της άνοιας. Πηγή: endiaferonta.com