Όσο όμορφες κι αν είναι οι οθόνες αφής, δεν παύουν να είναι υπερευαίσθητες στις πτώσεις. Ήδη αρκετές εταιρείες έχουν στρέψει το βλέμμα τους σε άθραυστα πλαστικά που παραπέμπουν σε γυαλί, προκειμένου να δημιουργήσουν μια νέα γενιά «θωρακισμένων» κινητών. Ωστόσο κάτι τέτοιο, για την ώρα είναι μακριά.
Πτώση στα… μαλακά
Ο διευθύνων σύμβουλος της αμερικανικής ηλεκτρονικής υπεραγοράς Amazon, Τζεφ Μπέζος, φαίνεται όμως πως βρήκε τη λύση αναπτύσσοντας έναν αερόσακο… κινητού.
Ο προστατευτικός μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας - που διαθέτει τρεις παραλλαγές - ενεργοποιείται με τη βοήθεια του επιταχυνσιομέτρου, το οποίο αναγνωρίζει την ταχύτητα της πτώσης του κινητού π.χ. στο πάτωμα.
Κάτι τέτοιο στην πρώτη εκδοχή, θέτει σε λειτουργία έναν αερόσακο που αγκαλιάζει το κινητό προκειμένου να απορροφά την πρόσκρουση της συσκευής στο έδαφος. Στη δεύτερη εκδοχή, ενεργοποιεί την εκπομπή αερίου με πίεση από έξι σημεία στο πίσω μέρος του κινητού, ενώ στην τρίτη απελευθερώνει τέσσερα μικρά ελατήρια.
Μέσα στις άμεσες προσδοκίες του επινοητή της, είναι η προσθήκη ενός τηλεμέτρου λέιζερ ώστε το σύστημα να υπολογίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια την απόσταση του κινητού από το έδαφος.
Μετά τη «σωτηρία» τι;
Η εγκεκριμένη πλέον πατέντα δεν απαντά βέβαια στο εύλογο ερώτημα του τι ακριβώς συμβαίνει μετά την ενεργοποίηση του αερόσακου. Μαζεύεται και αποθηκεύεται; Είναι μιας χρήσης; Στην περίπτωση του αυτοκινήτου για παράδειγμα, μετά την ενεργοποίησή τους οι αερόσακοι αχρηστεύονται και χρειάζονται αλλαγή. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει και κάθε φορά που πέφτει το κινητό μας κάτω, τότε μάλλον δε μιλάμε για ένα πολύ πρακτικό προστατευτικό σύστημα, το οποίο επίσης δεν μοιάζει ιδιαίτερα οικονομικό.
Ο Μπέζος δεν έχει ακόμη αποκαλύψει τα επόμενα σχέδιά του γύρω από την αξιοποίηση της ευρεσιτεχνίας του. Πηγή: tovima.gr
Πτώση στα… μαλακά
Ο διευθύνων σύμβουλος της αμερικανικής ηλεκτρονικής υπεραγοράς Amazon, Τζεφ Μπέζος, φαίνεται όμως πως βρήκε τη λύση αναπτύσσοντας έναν αερόσακο… κινητού.
Ο προστατευτικός μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας - που διαθέτει τρεις παραλλαγές - ενεργοποιείται με τη βοήθεια του επιταχυνσιομέτρου, το οποίο αναγνωρίζει την ταχύτητα της πτώσης του κινητού π.χ. στο πάτωμα.
Κάτι τέτοιο στην πρώτη εκδοχή, θέτει σε λειτουργία έναν αερόσακο που αγκαλιάζει το κινητό προκειμένου να απορροφά την πρόσκρουση της συσκευής στο έδαφος. Στη δεύτερη εκδοχή, ενεργοποιεί την εκπομπή αερίου με πίεση από έξι σημεία στο πίσω μέρος του κινητού, ενώ στην τρίτη απελευθερώνει τέσσερα μικρά ελατήρια.
Μέσα στις άμεσες προσδοκίες του επινοητή της, είναι η προσθήκη ενός τηλεμέτρου λέιζερ ώστε το σύστημα να υπολογίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια την απόσταση του κινητού από το έδαφος.
Μετά τη «σωτηρία» τι;
Η εγκεκριμένη πλέον πατέντα δεν απαντά βέβαια στο εύλογο ερώτημα του τι ακριβώς συμβαίνει μετά την ενεργοποίηση του αερόσακου. Μαζεύεται και αποθηκεύεται; Είναι μιας χρήσης; Στην περίπτωση του αυτοκινήτου για παράδειγμα, μετά την ενεργοποίησή τους οι αερόσακοι αχρηστεύονται και χρειάζονται αλλαγή. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει και κάθε φορά που πέφτει το κινητό μας κάτω, τότε μάλλον δε μιλάμε για ένα πολύ πρακτικό προστατευτικό σύστημα, το οποίο επίσης δεν μοιάζει ιδιαίτερα οικονομικό.
Ο Μπέζος δεν έχει ακόμη αποκαλύψει τα επόμενα σχέδιά του γύρω από την αξιοποίηση της ευρεσιτεχνίας του. Πηγή: tovima.gr