Από τους περίπου 800 εξωπλανήτες των οποίων η ύπαρξη έχει επιβεβαιωθεί ως σήμερα, οι περισσότεροι είναι γίγαντες στο μέγεθος του Δία και θεωρείται αδύνατο να επιτρέπουν την εμφάνιση ζωής. Σύγχρονα τηλεσκόπια έχουν εντοπίσει και λίγους πλανήτες στο μέγεθος της Γης, οι οποίοι όμως βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τα μητρικά τους άστρα και είναι επομένως υπερβολικά καυτοί.
Η πρόοδος όμως έρχεται με ταχείς ρυθμούς. «Είμαι βέβαιος ότι η πρώτη δίδυμη αδελφή της Γης θα ανακαλυφθεί του χρόνου» δήλωσε στο Space.com ο Άμπελ Μέντεζ, επικεφαλής του Εργαστηρίου Κατοικησιμότας Πλανητών στο Πανεπιστήμιο του Πουέρτο Ρίκο στο Αρεσίμπο.
Την ίδια εκτίμηση έκανε και ο Τζέφ Μέισι, κυνηγός πλανητών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ και μέλος της ομάδας που αναλύει τα δεδομένα της αποστολής Kepler.
Τι υπάρχει εκεί έξω;
Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, σχεδιασμένο ειδικά για τον εντοπισμό μακρινών πλανητικών συστημάτων, έχει ανιχνεύσει από το 2009 μέχρι σήμερα πάνω από 2.300 πιθανούς εξωπλανήτες, ορισμένοι από τους οποίους βρίσκονται στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» -βρίσκονται δηλαδή στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό τους άστρο ώστε να διαθέτουν υγρό νερό και δυνητικά ζωή.
Το Kepler είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει την ύπαρξη πλανητών από την ανεπαίσθητη μείωση που προκαλούν στη φωτεινότητα των μητρικών τους άστρων κάθε φορά που περνούν από μπροστά τους. Το τηλεσκόπιο ξεκίνησε την αποστολή του με πλανήτες που είναι σχετικά εύκολο να γίνουν αντιληπτοί επειδή είναι μεγάλοι και περνούν συχνά μπροστά από το άστρο επειδή περιφέρονται σε μικρή απόσταση από αυτό.
Με τον καιρό όμως οι τεχνικές βελτιώνονται και το Kepler ανακάλυψε πέρυσι έναν εξωπλανήτη μόλις 2,4 φορές μεγαλύτερο από τη Γη, με την ονομασία Kepler-22b, ο οποίος βρίσκεται μάλιστα εντός της κατοικήσιμης ζώνης.
Σύμφωνα με τον δρ Μέντεζ του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο, ένα άλλο όργανο που θα μπορούσε να ανακαλύψει τα πρώτα δίδυμα αδέλφια της Γης είναι το HARPS (Υψηλής Ακρίβειας Ανιχνευτής Πλανητών Γωνιακής Ταχύτητας), το οποίο βρίσκεται εγκατεστημένο σε τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή.
Το HARPS εφαρμόζει διαφορετική τεχνική από το Κepler, καθώς καταγράφει όχι διακυμάνσεις της φωτεινότητας του άστρου, αλλά τους ανεπαίσθητους κλυδωνισμούς που προκαλεί στο άστρο η βαρυτική έλξη των πλανητών του.
Όπως επισημαίνει ο Μέντεζ, αρκετοί από τους πλανήτες που ανακαλύπτει το Kepler είναι υπερβολικά μακριά για να μελετηθούν με την ακρίβεια που απαιτείται. Το HARPS, επομένως, ίσως έχει το πλεονέκτημα.
«Το HARPS πρέπει λογικά να μπορέσει να βρει τους πιο ενδιαφέροντες και πιο κοντινούς δίδυμους αδελφούς της Γης» είπε ο ερευνητής. Πηγή: tovima.gr
