Έως πριν από λίγο καιρό στις εισόδους πολλών σχολείων στις Ηνωμένες Πολιτείες δέσποζε η εξής επιγραφή: «Απαγορεύεται η χρήση κινητών τηλεφώνων». Το τελευταίο διάστημα η επιγραφή αυτή έχει αντικατασταθεί από το αρκτικόλεξο BYOT (Bring Your Own Technology) - «Ελάτε Με Τα Γκάτζετ Σας», σε ελεύθερη απόδοση.
Δεν πρόκειται για παραχώρηση, αλλά για εντολή.
Οι μαθητές καλούνται, μαζί με τα βιβλία και τα τετράδιά τους, να έχουν στις τσάντες τους ό,τι διαθέτει ο καθένας: έξυπνα κινητά, ταμπλέτες, μίνι υπολογιστές ακόμη και παιχνιδομηχανές που έχουν δυνατότητα σύνδεσης με το Διαδίκτυο.
Πού οφείλεται αυτή η στροφή των 180 μοιρών; Ο βασικότερος λόγος είναι οικονομικός.
Πολλά σχολεία δεν διαθέτουν τα απαραίτητα κονδύλια για να ανταποκριθούν στις νέες διδακτικές οδηγίες, οι οποίες προβλέπουν ότι κάθε μαθητής πρέπει να συνδέεται στο Διαδίκτυο, για να μπορεί να πραγματοποιεί έρευνες, να επικοινωνεί διαδικτυακά με τους καθηγητές του και τους συμμαθητές του.
Αυτή η σύνδεση της εκπαίδευσης με τις νέες τεχνολογίες δεν είναι ανέφελη. Τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη, συνοδεύεται από μια έντονη διαμάχη ανάμεσα στους θιασώτες του «γάμου» και τους επικριτές.
Οι πρώτοι υποστηρίζουν ότι δεν έχει κανένα νόημα η επιμονή σε μεθόδους διδασκαλίας ξεπερασμένες και εντελώς ξένες, με τον τρόπο που έχουν μάθει να επικοινωνούν οι νέοι.
Οι δεύτεροι, στους οποίους ανήκει και η πλειονότητα των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με δύο έρευνες που δημοσιεύτηκαν στον αμερικανικό Τύπο, ισχυρίζονται ότι η συνεχής κατάδυση στον ψηφιακό κόσμο δρα αρνητικά στην ικανότητα απομνημόνευσης και συγκέντρωσης. Το χειρότερο όλων, όμως, είναι η αρνητική επίδραση στην ικανότητα της σε βάθος κριτικής ανάλυσης.
Πολλοί εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται, επειδή έχουν φτάσει στο σημείο να δραματοποιούν θεατρικά το μάθημα για να καταφέρουν να τραβήξουν την προσοχή των μαθητών τους.
Από την πλευρά τους, οι θιασώτες αντιτείνουν ότι, χάρη στις νέες τεχνολογίες, οι μαθητές έχουν άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες, τις οποίες καλούνται να αξιολογήσουν και να χρησιμοποιήσουν με τον κατάλληλο τρόπο στις εργασίες που τους ανατίθενται.
Ο τίτλος στο νέο κεφάλαιο του πολέμου που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα είναι «BYOT». Οι ενστάσεις είναι και εδώ, πολλές.
Μιλώντας στους New York Times, πανεπιστημιακοί καθηγητές Πληροφορικής επισημαίνουν ότι οι νέες τεχνολογίες δεν πρέπει να γίνουν το βασικό διδακτικό εργαλείο στη μέση εκπαίδευση.
Παρά τις ενστάσεις, η πλάστιγγα φαίνεται ότι θα γείρει τελικά προς τη μεριά των νέων τεχνολογιών. Είναι κάτι που θα επιβάλει η πραγματικότητα. Στον δυτικό κόσμο, επτά, στα δέκα παιδιά στο γυμνάσιο έχουν κινητό τηλέφωνο, ενώ στην ηλικιακή ομάδα 16- 18, το ποσοστό εκτοξεύεται στο 97%.
Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές «σερφάρουν», πλέον, από το σπίτι τους στο Ίντερνετ, ενώ το facebook έχει γίνει το βασικό μέσο επικοινωνίας μεταξύ τους. Πηγή: nooz.gr
Δεν πρόκειται για παραχώρηση, αλλά για εντολή.
Οι μαθητές καλούνται, μαζί με τα βιβλία και τα τετράδιά τους, να έχουν στις τσάντες τους ό,τι διαθέτει ο καθένας: έξυπνα κινητά, ταμπλέτες, μίνι υπολογιστές ακόμη και παιχνιδομηχανές που έχουν δυνατότητα σύνδεσης με το Διαδίκτυο.
Πού οφείλεται αυτή η στροφή των 180 μοιρών; Ο βασικότερος λόγος είναι οικονομικός.
Πολλά σχολεία δεν διαθέτουν τα απαραίτητα κονδύλια για να ανταποκριθούν στις νέες διδακτικές οδηγίες, οι οποίες προβλέπουν ότι κάθε μαθητής πρέπει να συνδέεται στο Διαδίκτυο, για να μπορεί να πραγματοποιεί έρευνες, να επικοινωνεί διαδικτυακά με τους καθηγητές του και τους συμμαθητές του.
Αυτή η σύνδεση της εκπαίδευσης με τις νέες τεχνολογίες δεν είναι ανέφελη. Τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη, συνοδεύεται από μια έντονη διαμάχη ανάμεσα στους θιασώτες του «γάμου» και τους επικριτές.
Οι πρώτοι υποστηρίζουν ότι δεν έχει κανένα νόημα η επιμονή σε μεθόδους διδασκαλίας ξεπερασμένες και εντελώς ξένες, με τον τρόπο που έχουν μάθει να επικοινωνούν οι νέοι.
Οι δεύτεροι, στους οποίους ανήκει και η πλειονότητα των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με δύο έρευνες που δημοσιεύτηκαν στον αμερικανικό Τύπο, ισχυρίζονται ότι η συνεχής κατάδυση στον ψηφιακό κόσμο δρα αρνητικά στην ικανότητα απομνημόνευσης και συγκέντρωσης. Το χειρότερο όλων, όμως, είναι η αρνητική επίδραση στην ικανότητα της σε βάθος κριτικής ανάλυσης.
Πολλοί εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται, επειδή έχουν φτάσει στο σημείο να δραματοποιούν θεατρικά το μάθημα για να καταφέρουν να τραβήξουν την προσοχή των μαθητών τους.
Από την πλευρά τους, οι θιασώτες αντιτείνουν ότι, χάρη στις νέες τεχνολογίες, οι μαθητές έχουν άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες, τις οποίες καλούνται να αξιολογήσουν και να χρησιμοποιήσουν με τον κατάλληλο τρόπο στις εργασίες που τους ανατίθενται.
Ο τίτλος στο νέο κεφάλαιο του πολέμου που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα είναι «BYOT». Οι ενστάσεις είναι και εδώ, πολλές.
Μιλώντας στους New York Times, πανεπιστημιακοί καθηγητές Πληροφορικής επισημαίνουν ότι οι νέες τεχνολογίες δεν πρέπει να γίνουν το βασικό διδακτικό εργαλείο στη μέση εκπαίδευση.
Παρά τις ενστάσεις, η πλάστιγγα φαίνεται ότι θα γείρει τελικά προς τη μεριά των νέων τεχνολογιών. Είναι κάτι που θα επιβάλει η πραγματικότητα. Στον δυτικό κόσμο, επτά, στα δέκα παιδιά στο γυμνάσιο έχουν κινητό τηλέφωνο, ενώ στην ηλικιακή ομάδα 16- 18, το ποσοστό εκτοξεύεται στο 97%.
Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές «σερφάρουν», πλέον, από το σπίτι τους στο Ίντερνετ, ενώ το facebook έχει γίνει το βασικό μέσο επικοινωνίας μεταξύ τους. Πηγή: nooz.gr