Μικρές επεμβάσεις στο είδωλο του πελάτη, προκειμένου να τον κάνουν να βλέπει τον εαυτό του πιο χαρούμενο ή λυπημένο, θα είναι ενδεχομένως σε θέση να κάνουν οι καθρέφτες- οθόνες καταστημάτων στο κοντινό μέλλον. Αυτή είναι η ιδέα πίσω από το Emotion Evoking System του Σιγκέο Γιοσίντα και των συνεργατών του στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο.
Το σύστημα, σύμφωνα με δημοσίευμα του New Scientist, έχει ως στόχο τον επηρεασμό των συναισθημάτων και των προσωπικών προτιμήσεων του πελάτη, μέσω της προβολής ενός αλλοιωμένου ειδώλου στον καθρέφτη, το οποίο μπορεί να είναι χαμογελαστό ή συνοφρυωμένο.
Η αρχή στην οποία βασίζεται το εν λόγω σύστημα είναι ότι οι σωματικές αντιδράσεις προηγούνται των συναισθηματικών- για παράδειγμα, το γέλιο προηγείται της ευτυχίας/ χαράς. Το σύστημα λειτουργεί παρουσιάζοντας στον πελάτη μία εικόνα του προσώπου του που έχει τραβηχτεί μέσω webcam- σαν να κοιτάει σε έναν καθρέφτη. Ειδικό λογισμικό αναλαμβάνει να προβεί σε μετατροπές/ αλλοιώσεις στην εικόνα, στρέφοντας τις άκρες του στόματος προς τα πάνω ή προς τα κάτω, και επεμβαίνοντας στην περιοχή γύρω από τα μάτια, προκειμένου να επιτύχει την επιθυμητή εικόνα του προσώπου: χαμόγελο ή κατσούφιασμα.
Στο πλαίσιο των δοκιμών του συστήματος, ζητήθηκε από 21 εθελοντές να καθίσουν μπροστά από μια οθόνη ενώ έκαναν κάποια άσχετη δραστηριότητα. Όταν αυτή ολοκληρωνόταν, οι συμμετέχοντες ερωτώνταν πώς ένιωθαν. Όταν τα πρόσωπα στην οθόνη εμφανίζονταν χαμογελαστά, οι συμμετέχοντες απαντούσαν πως ένιωθαν καλύτερα- το αντίθετο συνέβαινε όταν τα πρόσωπα στην οθόνη ήταν λυπημένα ή συνοφρυωμένα. Σε περαιτέρω έρευνες, διαπιστώθηκε πως όταν σε κάποιον από τους εθελοντές δινόταν ένα ρούχο (π.χ ένα φουλάρι) και στη συνέχεια έβλεπε τον εαυτό του να το φοράει και να χαμογελά, ήταν πολύ πιθανότερο να πει πως το ρούχο του άρεσε, με το αντίθετο να συμβαίνει όταν το «είδωλό» του ήταν «αρνητικό».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εν λόγω τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσει τις εντυπώσεις των καταναλωτών για τα προϊόντα στα καταστήματα- χαρακτηριστικό παράδειγμα θα ήταν η χρήση του σε οθόνες- «καθρέφτες» σε δοκιμαστήρια σε καταστήματα με ρούχα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο μάλλον θα αργήσει, καθώς, πέρα από τους ηθικής φύσης προβληματισμούς που συνεπάγεται η χρήση ενός τέτοιου συστήματος επηρεασμού, υπάρχει και το πρακτικό θέμα της ύπαρξης πολλών εκφράσεων προσώπου για κάθε άνθρωπο, που καθιστά δύσκολη την αληθοφανή αναπαραγωγή τους. Πηγή: naftemporiki.gr
Το σύστημα, σύμφωνα με δημοσίευμα του New Scientist, έχει ως στόχο τον επηρεασμό των συναισθημάτων και των προσωπικών προτιμήσεων του πελάτη, μέσω της προβολής ενός αλλοιωμένου ειδώλου στον καθρέφτη, το οποίο μπορεί να είναι χαμογελαστό ή συνοφρυωμένο.
Η αρχή στην οποία βασίζεται το εν λόγω σύστημα είναι ότι οι σωματικές αντιδράσεις προηγούνται των συναισθηματικών- για παράδειγμα, το γέλιο προηγείται της ευτυχίας/ χαράς. Το σύστημα λειτουργεί παρουσιάζοντας στον πελάτη μία εικόνα του προσώπου του που έχει τραβηχτεί μέσω webcam- σαν να κοιτάει σε έναν καθρέφτη. Ειδικό λογισμικό αναλαμβάνει να προβεί σε μετατροπές/ αλλοιώσεις στην εικόνα, στρέφοντας τις άκρες του στόματος προς τα πάνω ή προς τα κάτω, και επεμβαίνοντας στην περιοχή γύρω από τα μάτια, προκειμένου να επιτύχει την επιθυμητή εικόνα του προσώπου: χαμόγελο ή κατσούφιασμα.
Στο πλαίσιο των δοκιμών του συστήματος, ζητήθηκε από 21 εθελοντές να καθίσουν μπροστά από μια οθόνη ενώ έκαναν κάποια άσχετη δραστηριότητα. Όταν αυτή ολοκληρωνόταν, οι συμμετέχοντες ερωτώνταν πώς ένιωθαν. Όταν τα πρόσωπα στην οθόνη εμφανίζονταν χαμογελαστά, οι συμμετέχοντες απαντούσαν πως ένιωθαν καλύτερα- το αντίθετο συνέβαινε όταν τα πρόσωπα στην οθόνη ήταν λυπημένα ή συνοφρυωμένα. Σε περαιτέρω έρευνες, διαπιστώθηκε πως όταν σε κάποιον από τους εθελοντές δινόταν ένα ρούχο (π.χ ένα φουλάρι) και στη συνέχεια έβλεπε τον εαυτό του να το φοράει και να χαμογελά, ήταν πολύ πιθανότερο να πει πως το ρούχο του άρεσε, με το αντίθετο να συμβαίνει όταν το «είδωλό» του ήταν «αρνητικό».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εν λόγω τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσει τις εντυπώσεις των καταναλωτών για τα προϊόντα στα καταστήματα- χαρακτηριστικό παράδειγμα θα ήταν η χρήση του σε οθόνες- «καθρέφτες» σε δοκιμαστήρια σε καταστήματα με ρούχα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο μάλλον θα αργήσει, καθώς, πέρα από τους ηθικής φύσης προβληματισμούς που συνεπάγεται η χρήση ενός τέτοιου συστήματος επηρεασμού, υπάρχει και το πρακτικό θέμα της ύπαρξης πολλών εκφράσεων προσώπου για κάθε άνθρωπο, που καθιστά δύσκολη την αληθοφανή αναπαραγωγή τους. Πηγή: naftemporiki.gr