Υπάρχει ένας «μύθος» που θέλει τους σκύλους να βλέπουν μόνο ασπρόμαυρα και να χρησιμοποιούν τα διαφορετικά επίπεδα φωτεινότητας ώστε να εντοπίζουν τα όρια του κάθε αντικειμένου. Ωστόσο ρώσοι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι σκύλοι όχι μόνο βλέπουν χρώματα αλλά και ότι χρησιμοποιούν αυτό το οπτικό φάσμα για να διαχωρίζουν τα αντικείμενα.Γενικώς οι εκπαιδευτές σκύλων αποφεύγουν να χρησιμοποιούν χρωματιστά αντικείμενα όταν μαθαίνουν στα σκυλιά να εκτελούν κάποια καθήκοντα, ωστόσο τα νέα ευρήματα μπορεί να αποδειχθούν άκρως πολύτιμα στη μελλοντική… διδασκαλία των τετράποδων φίλων μας.
Επί δεκαετίες οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι σκύλοι έβλεπαν αποκλειστικώς μονόχρωμα και ότι διέκριναν τα αντικείμενα ανάλογα με τα επίπεδα φωτεινότητάς τους. Πέρυσι όμως, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον διεξήγαγαν πειράματα που έδειξαν ότι η ζωή των σκύλων είναι πολύ πιο… χρωματιστή.
Οι φωτοϋποδοχείς σε σκύλους και ανθρώπους
Τα ανθρώπινα μάτια διαθέτουν τρία είδη φωτοϋποδοχέων (συγκεκριμένα κωνίων) που ανιχνεύουν τα χρώματα και μπορούν να εντοπίσουν το κόκκινο, το πράσινο, το μπλε και το κίτρινο μήκη κυμάτων που δημιουργούνται όταν το φως εισέρχεται στο μάτι.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον με επικεφαλής τον Τζέι Νέιτς ανακάλυψαν ότι οι σκύλοι διαθέτουν δύο είδη φωτοϋποδοχέων και έτσι μπορούν να διακρίνουν το μπλε και το κίτρινο, όχι όμως και το κόκκινο και το πράσινο. Πρόκειται για το ίδιο φάσμα που βλέπουν οι άνθρωποι που πάσχουν από δυσχρωματοψία.
Να πώς βλέπουν το φάσμα του φωτός σκύλοι (επάνω) και άνθρωποι
Η νέα μελέτη
Τώρα συνάδελφοί τους από το Εργαστήριο Αισθητηριακής Επεξεργασίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών μελέτησαν την όραση οκτώ σκύλων διαφορετικών μεγεθών και ράτσας προκειμένου να επιβεβαιώσουν τα αρχικά ευρήματα του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.
Οι ρώσοι ερευνητές εκτύπωσαν τέσσερις σελίδες χαρτί σε διαφορετικά χρώματα: σκούρο κίτρινο, σκούρο μπλε, ανοιχτό κίτρινο και ανοιχτό μπλε. Οι σκούρες αποχρώσεις χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να ελεγχθεί η θεωρία που αναφέρει ότι οι σκύλοι εκμεταλλεύονται τα επίπεδα φωτεινότητας για να διακρίνουν τα διαφορετικά αντικείμενα.
Στο πλαίσιο των πειραμάτων οι επιστήμονες πήραν δύο συνδυασμούς χαρτιών: ο ένας περιελάμβανε ένα σκούρο κίτρινο και ένα ανοιχτό μπλε χαρτί και ο δεύτερος ένα σκούρο μπλε και ένα ανοιχτό κίτρινο χαρτί. Τοποθέτησαν αυτούς τους συνδυασμούς χαρτιών μπροστά από μπολ γεμάτα φαγητό τα οποία ήταν τοποθετημένα σε κλειδωμένα κουτιά.
Στη συνέχεια ξεκλείδωσαν ένα από τα κουτιά και τοποθέτησαν το σκούρο κίτρινο χαρτί μπροστά από το κουτί που περιείχε κρέας. Επέτρεπαν στους σκύλους να προσπαθήσουν να ανοίξουν το κουτί.
Οπως είδαν τρεις προσπάθειες ήταν αρκετές ώστε να μάθουν οι σκύλοι ποιο χρώμα χαρτί βρισκόταν μπροστά από το κουτί που περιείχε το κρέας.
Με βάση το χρώμα και όχι τη φωτεινότητα
Οταν αποδείχθηκε ότι οι σκύλοι μπορούσαν να καταλάβουν ότι ένα κομμάτι σκούρο κίτρινο χαρτί μεταφραζόταν στο ότι υπήρχε κοντά κρέας, οι ερευνητές θέλησαν να ελέγξουν αν τα ζώα επέλεγαν αυτό το χαρτί εξαιτίας της φωτεινότητας του χρώματός του.
Για να το επιτύχουν αυτό τοποθέτησαν ένα σκούρο μπλε χαρτί μπροστά από ένα κουτί και ένα ανοιχτό κίτρινο μπροστά από ένα άλλο. Εάν τα σκυλιά επέλεγαν το σκούρο μπλε χαρτί τότε θα αποδεικνυόταν ότι επιλέγουν βάση του πόσο έντονο ήταν το χρώμα. Αν όμως επέλεγαν το ανοιχτό κίτρινο χαρτί, τότε θα αποδεικνυόταν ότι διάλεγαν ουσιαστικά με βάση το ίδιο το χρώμα.
Οι σκύλοι επέλεξαν το ανοιχτόχρωμο κίτρινο χαρτί πάνω από 70% των φορών.
Καταλήγοντας οι ερευνητές τόνισαν ότι «δείξαμε πως σε οκτώ μη εκπαιδευμένους προηγουμένως σκύλους το χρώμα παρείχε περισσότερες πληροφορίες σε σύγκριση με τη φωτεινότητα όταν γινόταν επιλογή μεταξύ οπτικών ερεθισμάτων. Τα αποτελέσματά μας αποδεικνύουν ότι κάτω από φυσικές συνθήκες φωτισμού οι πληροφορίες που αφορούν το χρώμα κυριαρχούν ακόμη και για τα ζώα που διαθέτουν μόνο δύο τύπους φωτοϋποδοχέων και συγκεκριμένα κωνίων». Πηγή: tovima.gr
