Τα τελευταία πλάσματα που θα επιζήσουν στη Γη θα είναι αυτά που έζησαν πρώτα, δηλαδή οι μικροοργανισμοί που διαβιούν στο υπέδαφος, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη, η οποία κάνει εκτιμήσεις για την μοίρα του πλανήτη μας δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα.
Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Σεν Άντριους του Εδιμβούργου και του Νταντί στη Σκωτία, που έκαναν τη σχετική παρουσίαση σε αστρονομικό συνέδριο, σύμφωνα με το BBC, έκαναν υπολογισμούς με τη βοήθεια υπολογιστών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσο ο Ήλιος μας γίνεται ολοένα πιο καυτός και φωτεινός, μόνο τα μικρόβια -κυρίως αυτά του υπεδάφους- θα κατορθώσουν να αντέξουν τις ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και ακτινοβολίας που θα έχουν επικρατήσει στο μακρινό μέλλον και οι οποίες θα έχουν προ πολλού οδηγήσει στην εξαφάνιση της ανθρωπότητας (εκτός και αν αυτή έχει προλάβει να δραπετεύσει σε κάποιον άλλο πλανήτη).
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η σχεδόν ανυπαρξία οξυγόνου, η τοξική ατμόσφαιρα, οι τρομερές πιέσεις και η υψηλή αλατότητα των όποιων υδάτων θα έχουν απομείνει μετά την αναπόφευκτη εξάτμιση των ωκεανών, θα συμβάλουν σε ένα περιβάλλον όπου μόνο ορισμένα ακραιόφιλα (ή εξτρεμόφιλα) βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί θα είναι σε θέση να αντέξουν -και αυτά όχι για πάντα.
Το μέλλον της Γης είναι άρρηκτα δεμένο με εκείνο του Ήλιου μας. Σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, η θερμότητα της ηλιακής ακτινοβολίας πάνω στον πλανήτη μας θα είναι τόσο μεγάλη, που οι θάλασσες θα αρχίζουν να εξατμίζονται. Οι υδρατμοί λόγω εξάτμισης θα σωρεύονται στην ατμόσφαιρα δρώντας ως ισχυρό «αέριο του θερμοκηπίου», γεγονός που θα ανατροφοδοτεί συνεχώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία στη Γη να αυξηθεί κατά 100 βαθμούς Κελσίου ή και παραπάνω σε σχέση με σήμερα.
Αυτό, σε συνδυασμό με την πτώση των επιπέδων του οξυγόνου και τη σταδιακή εξαφάνιση του υγρού νερού, θα οδηγήσει σε ταχεία απώλεια των ζώων και των φυτών, ξεκινώντας από τα πιο μεγάλα και πιο πολύπλοκα, εωσότου οι μόνες μορφές ζωής πάνω στη Γη θα είναι ορισμένα σκληροτράχηλα μικρόβια. Αυτά, πιθανότατα, θα συνωστίζονται γύρω από τις λιγοστές ποσότητες νερού που θα έχουν απομείνει βαθιά μέσα στην Γη.
Σε περίπου 2,8 δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι και αυτά τα μικρόβια θα εξαφανιστούν, με συνέπεια η Γη να απομείνει νεκρή, χωρίς καθόλου ζωή, όπως κατά πάσα πιθανότητα ξεκίνησε μετά τη δημιουργία της.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους Βρετανούς ερευνητές, ενισχύει την πεποίθηση ότι αν ποτέ βρεθεί ζωή στο σύμπαν, το πιθανότερο είναι να πρόκειται για κάποια μικρόβια και όχι για πιο πολύπλοκες μορφές. Εξάλλου, η πιθανή παρουσία αυτών των μικροβίων σε ένα εξωπλανήτη θα προκαλεί έκλυση αερίων στην ατμόσφαιρά του και αυτό το χαρακτηριστικό ίχνος της ζωής κάποια στιγμή θα είναι δυνατό να το εντοπίσουν οι επιστήμονες εξ αποστάσεως. Πηγή: in.gr
Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Σεν Άντριους του Εδιμβούργου και του Νταντί στη Σκωτία, που έκαναν τη σχετική παρουσίαση σε αστρονομικό συνέδριο, σύμφωνα με το BBC, έκαναν υπολογισμούς με τη βοήθεια υπολογιστών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσο ο Ήλιος μας γίνεται ολοένα πιο καυτός και φωτεινός, μόνο τα μικρόβια -κυρίως αυτά του υπεδάφους- θα κατορθώσουν να αντέξουν τις ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και ακτινοβολίας που θα έχουν επικρατήσει στο μακρινό μέλλον και οι οποίες θα έχουν προ πολλού οδηγήσει στην εξαφάνιση της ανθρωπότητας (εκτός και αν αυτή έχει προλάβει να δραπετεύσει σε κάποιον άλλο πλανήτη).
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η σχεδόν ανυπαρξία οξυγόνου, η τοξική ατμόσφαιρα, οι τρομερές πιέσεις και η υψηλή αλατότητα των όποιων υδάτων θα έχουν απομείνει μετά την αναπόφευκτη εξάτμιση των ωκεανών, θα συμβάλουν σε ένα περιβάλλον όπου μόνο ορισμένα ακραιόφιλα (ή εξτρεμόφιλα) βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί θα είναι σε θέση να αντέξουν -και αυτά όχι για πάντα.
Το μέλλον της Γης είναι άρρηκτα δεμένο με εκείνο του Ήλιου μας. Σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, η θερμότητα της ηλιακής ακτινοβολίας πάνω στον πλανήτη μας θα είναι τόσο μεγάλη, που οι θάλασσες θα αρχίζουν να εξατμίζονται. Οι υδρατμοί λόγω εξάτμισης θα σωρεύονται στην ατμόσφαιρα δρώντας ως ισχυρό «αέριο του θερμοκηπίου», γεγονός που θα ανατροφοδοτεί συνεχώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία στη Γη να αυξηθεί κατά 100 βαθμούς Κελσίου ή και παραπάνω σε σχέση με σήμερα.
Αυτό, σε συνδυασμό με την πτώση των επιπέδων του οξυγόνου και τη σταδιακή εξαφάνιση του υγρού νερού, θα οδηγήσει σε ταχεία απώλεια των ζώων και των φυτών, ξεκινώντας από τα πιο μεγάλα και πιο πολύπλοκα, εωσότου οι μόνες μορφές ζωής πάνω στη Γη θα είναι ορισμένα σκληροτράχηλα μικρόβια. Αυτά, πιθανότατα, θα συνωστίζονται γύρω από τις λιγοστές ποσότητες νερού που θα έχουν απομείνει βαθιά μέσα στην Γη.
Σε περίπου 2,8 δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι και αυτά τα μικρόβια θα εξαφανιστούν, με συνέπεια η Γη να απομείνει νεκρή, χωρίς καθόλου ζωή, όπως κατά πάσα πιθανότητα ξεκίνησε μετά τη δημιουργία της.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους Βρετανούς ερευνητές, ενισχύει την πεποίθηση ότι αν ποτέ βρεθεί ζωή στο σύμπαν, το πιθανότερο είναι να πρόκειται για κάποια μικρόβια και όχι για πιο πολύπλοκες μορφές. Εξάλλου, η πιθανή παρουσία αυτών των μικροβίων σε ένα εξωπλανήτη θα προκαλεί έκλυση αερίων στην ατμόσφαιρά του και αυτό το χαρακτηριστικό ίχνος της ζωής κάποια στιγμή θα είναι δυνατό να το εντοπίσουν οι επιστήμονες εξ αποστάσεως. Πηγή: in.gr