Οι επώδυνες αναμνήσεις που προέρχονται από τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος και οι οποίες προκαλούν ασθένειες όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι δύσκολο να επουλωθούν με το πέρασμα του χρόνου. Ακόμα και με ψυχιατρική υποστήριξη, κατά την οποία οι ειδικοί επιστήμονες εφαρμόζουν μια θεραπεία που λέγεται πρωτόκολλο εξάλειψης, τα αποτελέσματα πάλι δεν είναι τα αναμενόμενα.Ωστόσο, μια καινούργια έρευνα από νευρολόγους στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) έδειξε κατόπιν πειραμάτων σε ποντίκια ότι μια κατηγορία φαρμάκων, που είναι γνωστά με την ονομασία αναστολείς των αποακετυλασών των ιστονών, μπορεί σε συνδυασμό με ψυχιατρική υποστήριξη (τη θεραπεία εξάλειψης) να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό τον εγκέφαλο να απαλλαγεί από τις επώδυνες παλιές μνήμες και να τις αντικαταστήσει με άλλες νεότερες.
Εφόσον στο μέλλον επιβεβαιωθεί ότι είναι έτσι τα πράγματα, τότε κατά τους επιστήμονες που δημοσίευσαν την εργασία τους στην επιθεώρηση «Cell», θα ανοίξει ο δρόμος για την ίαση όχι μόνο της διαταραχής του μετατραυματικού στρες αλλά και παρόμοιων διαταραχών.
Η επικεφαλής της έρευνας, Λι Χουέι Τσάι, λέει ότι η ψυχοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά για την ίαση της διαταραχής του μετατραυματικού στρες αλλά πολλές φορές δεν έχει αποτέλεσμα, ειδικά όταν οι επώδυνες εμπειρίες βιώθηκαν πολλά χρόνια πριν. Η θεραπεία της εξάλειψης είναι μια συνηθισμένη πρακτική που ακολουθείται για την κατάσταση αυτή. Οδηγεί τον ασθενή, μέσα από την προβολή φωτογραφιών ή ενός θεάματος εικονικής πραγματικότητας, να ξαναζήσει την τραυματική εμπειρία του παρελθόντος. Οταν ο ασθενής βρεθεί ξανά πρόσωπο με πρόσωπο με την τραυματική εμπειρία, τότε ανοίγεται κατά κάποιον τρόπο ένα παράθυρο στον χρόνο όπου αυτή η εμπειρία μπορεί να σβηστεί και να αντικατασταθεί με νεότερες μνήμες που δεν είναι δυσάρεστες.
Αποδείχθηκε ότι αυτή η θεραπεία βοηθά ανθρώπους που έζησαν πρόσφατα ένα τραυματικό γεγονός. Δεν βοηθά όμως, τις περισσότερες φορές, ανθρώπους που έζησαν τραυματικές εμπειρίες πριν από πολλά χρόνια. Οταν μέσω της θεραπείας εξάλειψης ξαναβιώνουν το περιστατικό, τότε υποτροπιάζουν.
Στο πλαίσιο του πειράματος που έκαναν με ποντίκια, η Λι Χουέι Τσάι και οι συνάδελφοί της διοχέτευαν στα πόδια των τρωκτικών ένα επώδυνο ερέθισμα μέσω ηλεκτρικού ρεύματος και την ίδια στιγμή έβαζαν να παίζει ένας δυνατός ήχος. Οταν στη συνέχεια τα ποντίκια ταύτισαν στο μυαλό τους τον πόνο στα πόδια με τον συγκεκριμένο ήχο, άρχισαν να παγώνουν από φόβο μην τυχόν ακουστεί ο ήχος που θα σημάνει τον επερχόμενο πόνο.
Πάγωναν από τον φόβο ακόμη και χωρίς να δέχονται το ηλεκτρικό ερέθισμα. Με μια θεραπεία εξάλειψης, προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους, οι νευρολόγοι διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που είχαν αποκτήσει πριν από μία ημέρα τις δυσάρεστες εμπειρίες μπορούσαν να γιατρευτούν. Αντιθέτως τα ποντίκια που είχαν βιώσει τις δυσάρεστες εμπειρίες πριν από έναν μήνα παρέμεναν αγιάτρευτα. Φάνηκε τότε στους νευρολόγους ότι κάποιο είδος επιγενετικής τροποποίησης που είχαν υποστεί τα γονίδια που εμπλέκονταν στη μνήμη και τη μάθηση ήταν υπεύθυνο για την αποτυχία της θεραπείας.
Οταν αργότερα εφάρμοσαν σε αυτά τα ποντίκια τη θεραπεία εξάλειψης σε συνδυασμό με τη χορήγηση των συγκεκριμένων φαρμάκων, διαπίστωσαν ότι τα τρωκτικά δεν πάγωναν από τον φόβο τους μόλις άκουγαν τον ήχο. Τα φάρμακα αναστολείς ευνοούν τη μακρόχρονη ενεργοποίηση των παραπάνω γονιδίων και κατά την άποψή τους έχουν την ικανότητα να απαλείφουν τις επώδυνες εμπειρίες που αφήνουν το στίγμα τους πάνω στα γονίδια. Πηγή: tanea.gr
