Η μεταβολή του τρόπου, με τον οποίο το κοινό αντιμετωπίζει τη σχιζοφρένεια, μπορεί να αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματική, όσο και η φαρμακευτική αγωγή, υποστηρίζουν ερευνητές. Παρά την αποδεδειγμένη αξία της γνωσιακής θεραπείας της συμπεριφοράς, όμως, μόλις 10% των ασθενών με σχιζοφρένεια έχουν πρόσβαση σε αυτήν.Ιατρική μελέτη, που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος της βρετανικής ιατρικής επιθεώρησης «Lancet», δείχνει ότι η γνωσιακή θεραπεία συμπεριφοράς μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά τον μεγάλο αριθμό ασθενών που αρνούνται τη χορήγηση αντιψυχωσικών φαρμάκων. Οι ειδικοί προειδοποιούν, ωστόσο, ότι περαιτέρω έρευνες είναι αναγκαίες.
Η χορήγηση αντιψυχωσικών αποδεικνύεται αποτελεσματική σε ποσοστό 40% των ασθενών με σχιζοφρένεια. Η αναποτελεσματικότητα των σκευασμάτων σε μεγάλο ποσοστό ασθενών και οι δεινές τους παρενέργειες πείθουν πολλούς από αυτούς (ποσοστό 50% σύμφωνα με την έρευνα) να διακόψουν την αγωγή.
Η γνωσιακή θεραπεία συμπεριφοράς επιτρέπει στον ασθενή να εντοπίσει το πρόβλημά του, όπως τις φωνές που ακούνε πολλοί σχιζοφρενείς, τα κρούσματα παρανοϊκής σκέψης ή την άρνηση του ασθενούς να βγει από το σπίτι, αναπτύσσοντας τεχνικές αντιμετώπισής του.
Η θεραπεία αυτή αποδείχθηκε αποτελεσματική σε ποσοστό 46% των ασθενών της μελέτης, που διεξήγαγε η ομάδα του καθηγητή Τόνι Μόρισον, στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ. Η ιατρική ομάδα υπογραμμίζει ότι ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και γνωσιολογικής θεραπείας συμπεριφοράς αποδείχθηκε ο πλέον αποτελεσματικός.
Παρότι, όμως, σχεδόν το σύνολο όσων διαγνωσθούν με συμπτώματα σχιζοφρένειας θα εξασφαλίσουν φαρμακευτική αγωγή, η γνωσιολογική θεραπεία της συμπεριφοράς προσφέρεται σε ελάχιστο ποσοστό ασθενών.
Ο καθηγητής της Σχολής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Ρόμπιν Μέρεϊ, που δεν συμμετείχε στη μελέτη, λέει: «Πολλοί ασθενείς αρνούνται τα αντιψυχωσικά, ιδιαίτερα όταν πρέπει να τα λαμβάνουν σε βάθος χρόνου. Μέχρι σήμερα, οι ασθενείς αυτοί εξασφάλιζαν ελάχιστη βοήθεια, συνήθως με τη μορφή νουθεσιών, όπου τους εξηγούσαμε πόσο κουτό είναι αυτό. Το αποτέλεσμα ήταν ότι έπαυαν να επισκέπτονται τον γιατρό τους. Η έρευνα αυτή δείχνει ότι υπάρχει αποτελεσματική εναλλακτική λύση στη φαρμακευτική αγωγή, που θα δώσει τέλος στο φαινόμενο της εγκατάλειψης ασθενών από τους ιατρούς».
Οι παρενέργειες των αντιψυχωσικών περιλαμβάνουν προβλήματα ή διακοπή της ερωτικής διάθεσης, αϋπνίες, ανορεξία και συνεχές αίσθημα κόπωσης. Πηγή: kathimerini.gr
