Το νέο σύστημα, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση «Optics Letters», βασίζεται σε ένα λέιζερ «έρβιου-ύτριου-αλουμινίου», το οποίο χρησιμοποιείται ήδη στην κοσμητική δερματολογία.
Το λέιζερ συνδέεται σε έναν μικρό αντάπτορα που περιέχει δύο διαμερίσμα χωρισμένα από μια ελαστική μεμβράνη: ο πρώτος θάλαμος περιέχει νερό, ενώ ο δεύτερος μπορεί να περιέχει οποιοδήποτε φάρμακο ή εμβόλιο σε υγρή μορφή.
Ο πίδακας που εισχωρεί στο δέρμα
Το λέιζερ εκπέμπει έναν παλμό ενέργειας, διάρκειας μόλις 250 εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου, ο οποίος βράζει τοπικά το νερό και δημιουργεί μια φυσαλίδα. Με τη σειρά της, η φυσαλίδα πιέζει απότομα τη μεμβράνη και προκαλεί την εκτίναξη του υγρού στο δεύτερο διαμέρισμα του αντάπτορα.
Ο πίδακας των μικροσκοπικών σταγονιδίων που εκτοξεύεται από τον δεύτερο θάλαμο μπορεί να εισχωρεί αρκετά χιλιοστά μέσα στο δέρμα, έδειξαν πειράματα στα οποία χρησιμοποιήθηκε δέρμα ινδικών χοιριδίων.
«Η πίεση που ασκεί ο πίδακας κατά την πρόσκρουση στο δέρμα είναι μεγαλύτερη από την αντοχή του δέρματος στον εφελκυσμό [δηλαδή στο τέντωμα] και αναγκάζει έτσι τον πίδακα να διαπεράσει ομαλά στο επιθυμητό βάθος, χωρίς να πιτσιλίζει το φάρμακο» εξηγεί ο Τζακ Γιό, επικεφαλής των πειραμάτων στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ.
Παρόλο που το φάρμακο μπορεί να φτάσει σε βάθος αρκετών χιλιοστών, «ο κύριος στόχος μας είναι η επιδερμίδα, η οποία βρίσκεται πλησιέστερα στην επιφάνεια του δέρματος, σε βάθος μόλις 500 μικρομέτρων» προσθέτει ο ερευνητής.
Αυτό το στρώμα του δέρματος δεν διαθέτει νευρικές απολήξεις, οπότε οι ενέσεις λέιζερ «θα είναι εντελώς ανώδυνες» υποστηρίζει. Πηγή: tovima.gr
