Οι άνθρωποι που συνεχώς αμφιβάλλουν για τα συναισθήματα και την ειλικρίνεια του/της συντρόφου τους υπονομεύουν την υγεία τους, καθώς η επίμονη ανασφάλεια «ρίχνει» τις άμυνες του οργανισμού τους, αναφέρουν επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.Όπως ανακάλυψαν, το άγχος τους δεν αυξάνει απλώς τα επίπεδα των ορμονών του στρες στον οργανισμό, αλλά μειώνει την ικανότητά του να καταπολεμά τις λοιμώξεις.
Στη σχετική μελέτη συμμετείχαν 85 ζευγάρια με άγχος προσκόλλησης, τα οποία ήταν παντρεμένα επί 12 χρόνια κατά μέσον όρο.
Οι άνθρωποι με άγχος προσκόλλησης ανησυχούν υπερβολικά πολύ μη χάσουν το ταίρι τους και έχουν την τάση να ζητούν συνεχώς επιβεβαίωση της αγάπης του προς το πρόσωπό τους.
Επιπλέον, συνηθίζουν να ερμηνεύουν ως αρνητικά τα διφορούμενα συμβάντα στη σχέση, λένε οι ερευνητές.
Στο πλαίσιο της μελέτης, ζήτησαν από τα ζευγάρια τους να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια για τη σχέση τους, ενώ τους πήραν δείγματα σάλιου και αίματος, για να μετρήσουν τα επίπεδα των βασικών ορμονών του στρες και ορισμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού.
Οι εθελοντές απάντησαν επίσης σε ερωτήματα αξιολόγησης των επιπέδων του γενικού άγχους και της ποιότητας του ύπνου τους.
Όπως έδειξε η ανάλυση των στοιχείων, όσοι εθελοντές είχαν υψηλά επίπεδα άγχους προσκόλλησης είχαν κατά 11% περισσότερη κορτιζόλη στο αίμα τους, απ’ ό,τι εκείνοι που ήταν λιγότερο αγχώδεις. Η κορτιζόλη είναι μία ορμόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια σε αντίδραση στο στρες.
Επιπλέον, το ανοσοποιητικό τους ήταν πιο αδύναμο, καθώς παρήγαγε κατά 22% λιγότερα Τ-κύτταρα, τα οποία είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση των λοιμώξεων.
Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Psychological Science», έδειξε ακόμη πως οι γυναίκες με έντονο άγχος προσκόλλησης ήταν περισσότερες από τους άνδρες.
Παρ’ όλα αυτά, η κορτιζόλη και τα επίπεδα των Τ-κυττάρων παρουσίαζαν τις ίδιες διαφοροποιήσεις και σε όσους άντρες είχαν υψηλό άγχος προσκόλλησης.
«Όλοι οι άνθρωποι νιώθουν αμφιβολία κάποια στιγμή στη σχέση τους, αλλά όταν κάποιος μονίμως νιώθει ανασφάλεια, αρρωσταίνει τον οργανισμό του», δήλωσε επικεφαλής ερευνήτρια δρ Λίσα Τζαρέμκα, από το Ίδρυμα Έρευνας Συμπεριφορικής Ιατρικής του πανεπιστημίου.
Αν και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το άγχος προσκόλλησης έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία, η δρ Τζαρέμκα τόνισε ότι με τον καιρό μπορεί κάποιος να το διαχειριστεί και να απαλλαγεί από αυτό. «Δεν είναι απαραιτήτως μία μόνιμη κατάσταση της ζωής», τόνισε. Πηγή: tanea.gr
