Με μια πρώτη ματιά, η καλλιέργεια της γης και οι ψηφιακές κατασκευές δεν έχουν πολλά κοινά. Την παραδοχή αυτή θέλει να ανατρέψει ο σχεδιαστής Μπένεντικτ Γκρος. Πώς; Χρησιμοποιώντας μια τεχνική που την αποκαλεί “καλλιέργεια ακριβείας”, ο Γκρος δημιουργεί αλγοριθμικά μοντέλα που του επιτρέπουν να σπείρει ένα συνδυασμό διαφορετικών καρπών στην ίδια έκταση σε περίπλοκους σχηματισμούς.
Στόχος του δεν είναι μόνο το αισθητικό αποτέλεσμα από αέρος, αλλά η ανάπτυξη ανθεκτικότερων καλλιεργήσιμων εκτάσεων και η βελτίωση της συνύπαρξης της χλωρίδας με την πανίδα.
Η συνδυαστική σπορά δεν είναι κάτι καινούργιο. Η σπορά διαφορετικών καρπών σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους με σκοπό την απομάκρυνση παρασίτων και την αντιμετώπιση ασθενειών είναι μια παλιά στρατηγική. Η καινοτομία έγκειται στην χρησιμοποίηση υπολογιστικών, ψηφιακών μοντέλων σε αυτή τη διαδικασία.
Η σπορά ενός μόνο καρπού ουσιαστικά διευκολύνει το καταστροφικό έργο των παρασίτων. Αντίθετα, ένας συνδυασμός διαφορετικών καρπών συνήθως “σκληραγωγεί” το χωράφι στις “επιθέσεις” ζωυφίων και παρασίτων.
Το πείραμα του Γκρος χρησιμοποιεί αλγορίθμους για τον διαχωρισμό μιας καλλιεργήσιμης έκτασης σε διαφορετικά μέρη που θα υποδεχθούν διαφορετικούς καρπούς με στόχο τη μεγαλύτερη ποικιλία της χλωρίδας και την ανάπτυξη ανθεκτικότερων καλλιεργειών.
“Ένας αγρότης θα μπορούσε να “νοικιάζει” τις “αλγοριθμικές” εκτάσεις για πολλούς μήνες ως περιβαλλοντικό αντιστάθμισμα σε ένα σχέδιο αντίστοιχο με το σύστημα εμπορίας ρύπων της ΕΕ (στην Ευρώπη κάθε νέα έκταση που χτίζεται πρέπει να αντισταθμίζεται), λέει ο Γκρος.
Έτσι στο μέλλον οι αγρότες δεν θα παράγουν απλώς βρώμη, αρακά, φασόλια και κριθάρι, αλλά θα εκτυπώνουν “περιοχές περιβαλλοντικής αποζημίωσης” στις εκτάσεις τους.
Αυτή την άνοιξη, ο Γκρος σχεδίασε και παραμετροποίησε μια έκταση στη Νότια Γερμανία η οποία κατά 85% είναι σπαρμένη με βρώμη και κατά 15% με ποικιλία άγριων λουλουδιών και βοτάνων.
Οι καρποί θα θεριστούν στα τέλη του μήνα που διανύουμε και θα χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή βιοκαυσίμων. Πηγή: econews.gr
Στόχος του δεν είναι μόνο το αισθητικό αποτέλεσμα από αέρος, αλλά η ανάπτυξη ανθεκτικότερων καλλιεργήσιμων εκτάσεων και η βελτίωση της συνύπαρξης της χλωρίδας με την πανίδα.
Η συνδυαστική σπορά δεν είναι κάτι καινούργιο. Η σπορά διαφορετικών καρπών σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους με σκοπό την απομάκρυνση παρασίτων και την αντιμετώπιση ασθενειών είναι μια παλιά στρατηγική. Η καινοτομία έγκειται στην χρησιμοποίηση υπολογιστικών, ψηφιακών μοντέλων σε αυτή τη διαδικασία.
Η σπορά ενός μόνο καρπού ουσιαστικά διευκολύνει το καταστροφικό έργο των παρασίτων. Αντίθετα, ένας συνδυασμός διαφορετικών καρπών συνήθως “σκληραγωγεί” το χωράφι στις “επιθέσεις” ζωυφίων και παρασίτων.
Το πείραμα του Γκρος χρησιμοποιεί αλγορίθμους για τον διαχωρισμό μιας καλλιεργήσιμης έκτασης σε διαφορετικά μέρη που θα υποδεχθούν διαφορετικούς καρπούς με στόχο τη μεγαλύτερη ποικιλία της χλωρίδας και την ανάπτυξη ανθεκτικότερων καλλιεργειών.
“Ένας αγρότης θα μπορούσε να “νοικιάζει” τις “αλγοριθμικές” εκτάσεις για πολλούς μήνες ως περιβαλλοντικό αντιστάθμισμα σε ένα σχέδιο αντίστοιχο με το σύστημα εμπορίας ρύπων της ΕΕ (στην Ευρώπη κάθε νέα έκταση που χτίζεται πρέπει να αντισταθμίζεται), λέει ο Γκρος.
Έτσι στο μέλλον οι αγρότες δεν θα παράγουν απλώς βρώμη, αρακά, φασόλια και κριθάρι, αλλά θα εκτυπώνουν “περιοχές περιβαλλοντικής αποζημίωσης” στις εκτάσεις τους.
Αυτή την άνοιξη, ο Γκρος σχεδίασε και παραμετροποίησε μια έκταση στη Νότια Γερμανία η οποία κατά 85% είναι σπαρμένη με βρώμη και κατά 15% με ποικιλία άγριων λουλουδιών και βοτάνων.
Οι καρποί θα θεριστούν στα τέλη του μήνα που διανύουμε και θα χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή βιοκαυσίμων. Πηγή: econews.gr