Χάρη στο θρυλικό Voyager-1 που κινείται πλέον έξω από το Ηλιακό Σύστημα, η ανθρωπότητα μπορεί να ακούσει για πρώτη φορά ήχους που διαδίδονται στον διαστρικό χώρο. Εν μέσω των πανηγυρισμών για το πρώτο ανθρώπινο αντικείμενο που εξερευνά το Διάστημα έξω από τη γειτονιά μας, η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια ιστορική ηχογράφηση.
Οι απόκοσμοι ήχοι, οι οποίοι επέτρεψαν στους ερευνητές να βεβαιωθούν ότι το σκάφος έχει εξέλθει από το Ηλιακό Σύστημα εδώ και ένα χρόνο, προήλθαν από δονήσεις του πυκνού πλάσματος, ή ιονισμένου αερίου, το οποίο πλημμυρίζει το χώρο ανάμεσα στα άστρα.
Οι δονήσεις αυτές, οι οποίες προκλήθηκαν από μια ηλιακή έκρηξη που έφτασε μέχρι το Voyager 1, έχουν συχνότητες εντός της ανθρώπινης ακοής και αναπαράγονται στο παραπάνω βίντεο στην πραγματική τους ταχύτητα.
«Όταν ακούσετε αυτή την ηχογράφηση, έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ιστορικό γεγονός. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφουμε τους ήχους του διαστρικού χώρου» σχολίασε ενθουσιασμένος ο Ντον Γκάρνετ, υπεύθυνος του οργάνου που καταγράφει τα κύματα πλάσματος.
Οι απόκοσμοι ήχοι επέτρεψαν στους υπεύθυνους της αποστολής να υπολογίσουν την αλλαγή στην πυκνότητα του πλάσματος η οποία σηματοδοτεί την έξοδο από την ηλιόσφαιρα -μια «φυσαλίδα» φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα διαστρικά σωματίδια.από το Ηλιακό Σύστημα. Το όριο του Ηλιακού Συστήματος αντιστοιχεί χονδρικά με το όριο της ηλιόσφαιρας.
Ο αισθητήρας του Voyager 1 που μετρά την πυκνότητα έπαψε να λειτουργεί το 1980, οπότε οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκαν εφευρετικότητα, αλλά και λίγη τύχη, για να καταγράψουν τη μετάβαση από το αραιό πλάσμα της ηλιόσφαιρας στο πυκνότερο πλάσμα του διαστρικού χώρου.
Αυτό που είχαν στη διάθεσή τους οι ερευνητές ήταν ένα διαφορετικό όργανο που μετρά τυχόν κύματα τα οποία διαδίδονται στο πλάσμα. Τέτοια κύματα δημιουργήθηκαν από μια ηλιακή έκρηξη που ξέσπασε το Μάρτιο του 2012 και έφτασε στο Voyager 1 περίπου 13 μήνες αργότερα. Η ηλιακή καταιγίδα έκανε το πλάσμα γύρω από το σκάφος να δονείται, και οι δονήσεις αυτές έδειξαν ότι το Voyager κολυμπούσε σε ένα σύννεφο πλάσματος 40 φορές πιο πυκνό από ό,τι στα εξωτερικά στρώματα της ηλιόσφαιρας.
Η αύξηση αυτή ταίριαζε απόλυτα με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την υψηλή πυκνότητα πλάσματος στο διαστρικό χώρο. «Τώρα που έχουμε νέα, βασικά δεδομένα, μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο» δήλωσε ο Εντ Στόουν, μέλος της αποστολής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Πηγή: tanea.gr
Οι απόκοσμοι ήχοι, οι οποίοι επέτρεψαν στους ερευνητές να βεβαιωθούν ότι το σκάφος έχει εξέλθει από το Ηλιακό Σύστημα εδώ και ένα χρόνο, προήλθαν από δονήσεις του πυκνού πλάσματος, ή ιονισμένου αερίου, το οποίο πλημμυρίζει το χώρο ανάμεσα στα άστρα.
Οι δονήσεις αυτές, οι οποίες προκλήθηκαν από μια ηλιακή έκρηξη που έφτασε μέχρι το Voyager 1, έχουν συχνότητες εντός της ανθρώπινης ακοής και αναπαράγονται στο παραπάνω βίντεο στην πραγματική τους ταχύτητα.
«Όταν ακούσετε αυτή την ηχογράφηση, έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ιστορικό γεγονός. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφουμε τους ήχους του διαστρικού χώρου» σχολίασε ενθουσιασμένος ο Ντον Γκάρνετ, υπεύθυνος του οργάνου που καταγράφει τα κύματα πλάσματος.
Οι απόκοσμοι ήχοι επέτρεψαν στους υπεύθυνους της αποστολής να υπολογίσουν την αλλαγή στην πυκνότητα του πλάσματος η οποία σηματοδοτεί την έξοδο από την ηλιόσφαιρα -μια «φυσαλίδα» φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα διαστρικά σωματίδια.από το Ηλιακό Σύστημα. Το όριο του Ηλιακού Συστήματος αντιστοιχεί χονδρικά με το όριο της ηλιόσφαιρας.
Ο αισθητήρας του Voyager 1 που μετρά την πυκνότητα έπαψε να λειτουργεί το 1980, οπότε οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκαν εφευρετικότητα, αλλά και λίγη τύχη, για να καταγράψουν τη μετάβαση από το αραιό πλάσμα της ηλιόσφαιρας στο πυκνότερο πλάσμα του διαστρικού χώρου.
Αυτό που είχαν στη διάθεσή τους οι ερευνητές ήταν ένα διαφορετικό όργανο που μετρά τυχόν κύματα τα οποία διαδίδονται στο πλάσμα. Τέτοια κύματα δημιουργήθηκαν από μια ηλιακή έκρηξη που ξέσπασε το Μάρτιο του 2012 και έφτασε στο Voyager 1 περίπου 13 μήνες αργότερα. Η ηλιακή καταιγίδα έκανε το πλάσμα γύρω από το σκάφος να δονείται, και οι δονήσεις αυτές έδειξαν ότι το Voyager κολυμπούσε σε ένα σύννεφο πλάσματος 40 φορές πιο πυκνό από ό,τι στα εξωτερικά στρώματα της ηλιόσφαιρας.
Η αύξηση αυτή ταίριαζε απόλυτα με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την υψηλή πυκνότητα πλάσματος στο διαστρικό χώρο. «Τώρα που έχουμε νέα, βασικά δεδομένα, μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο» δήλωσε ο Εντ Στόουν, μέλος της αποστολής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Πηγή: tanea.gr