Σύμφωνα με νέα μελέτη, η οποία παραμένει πάντως αμφιλεγόμενη, οι ιπτάμενοι ταχυδρόμοι έχαναν το δρόμο τους επειδή προσανατολίζονται με βάση υπόηχους, τους οποίους δεν άκουγαν στη συγκεκριμένη τοποθεσία.
Σύμφωνα με τη νέα θεωρία τα περιστέρια δημιουργούν στο μυαλό τους «ακουστικούς χάρτες» για να βρίσκουν τον προσανατολισμό τους. Η ιδέα έρχεται να προστεθεί σε μια ποικιλία θεωριών για τις ικανότητες προσανατολισμού των περιστεριών, από βιολογικές πυξίδες που αντιλαμβάνονται το μαγνητικό πεδίο της Γης μέχρι τους αυτοκινητόδρομους τους οποίους υποτίθεται ότι ακολουθούν τα πτηνά.
Τα πειράματα που συνεχίζονταν στη Νέα Υόρκη από τη δεκαετία του 1960 είχαν στόχο τη μελέτη του εντυπωσιακού προσανατολισμού των περιστεριών. Τα πτηνά πάντα κατάφερναν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης, εκτός εάν είχαν απελευθερωθεί από την περιοχή του Τζέρσεϊ Χιλ.
Τη δική του εξήγηση στο μυστήριο δίνει τώρα ο Δρ Τζόναθαν Χάγκστρουμ της αμερικανικής γεωλογικής υπηρεσίας USGS. Ο Χάγκστρουμ υποψιάστηκε ότι ο ήχος παίζει κάποιο ρόλο το 1997, όταν 60.000 ταχυδρομικά περιστέρια που συμμετείχα σε αγώνα έχασαν το δρόμο τους καθώς πετούσαν πάνω από τη Μάγχη. Ο ερευνητής παρατήρησε ότι η διαδρομή των πτηνών βρισκόταν στην πορεία του υπερηχητικού και άκρως θορυβώδους Concorde.
Ο Χάγκστρουμ αποφάσισε τελικά να ελέγξει τη θεωρία του στο «Τρίγωνο των Βερμούδων» στο Τζέρσεϊ Χιλ.
Η ανάλυσή του δείχνει ότι, λόγω των ατμοσφαιρικών συνθηκών, τα περιστέρια δεν μπορούσαν να ακούσουν τους υπόηχους που έρχονταν από τον ωκεανό ή άλλες πηγές φυσικού θορύβου.
Υπήρχε ωστόσο μια εξαίρεση: τα περιστέρια του Τζέρσεϊ Χιλ είχαν βρει το δρόμο τους σε μία μόνο περίπτωση, στις 13 Αυγούστου 1969. Εκείνη την ημέρα, υπολογίζει ο Χάγκστρουμ, μια «θερμοκρασιακή αναστροφή» στην τροπόσφαιρα έστειλε τους υπόηχους της θάλασσας μέχρι τα αφτιά των ταχυδρόμων.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Journal of Experimental Biology.
