Ολυμπικένιο: το... ολυμπιακό χημικό μόριο

Βρετανοί και άλλοι ερευνητές - ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου - κατάφεραν να δημιουργήσουν και να φωτογραφήσουν ένα νέο συνθετικό χημικό μόριο, το οποίο έχει μήκος περίπου ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου, αλλά μοιάζει καταπληκτικά με το γνώριμο σύμβολο των Ολυμπιακών αγώνων με τους πέντε δακτυλίους. Ακριβώς για αυτό το λόγο, άλλωστε, το μόριο πήρε την κατάλληλη ονομασία: ολυμπικένιο.

Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Γουόργουικ, μ’ επικεφαλής τους χημικούς Ντέηβιντ Φοξ και Άνις Μίστρι, σε συνεργασία με ερευνητές του εργαστηρίου της ΙΒΜ στη Ζυρίχη, με επικεφαλής τον Λίο Γκρος, σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Daily Mail», δημιούργησαν το χημικό μόριο και στη συνέχεια το φωτογράφισαν χρησιμοποιώντας ένα πολύ ισχυρό μικροσκόπιο.

Οι εικόνες δείχνουν πέντε συνδεδεμένους μεταξύ τους δακτυλίους που αποτελούνται από άτομα άνθρακα (μεταξύ αυτών και γραφένιου), τα οποία μοιάζουν πολύ με τους Ολυμπιακούς δακτυλίους.

Την αρχική ιδέα για τη δημιουργία ενός τέτοιου «Ολυμπιακού» μορίου είχε ο καθηγητής Γκράχαμ Ρίτσαρντς, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Χημείας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και μέλος της βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας Χημείας.

Όπως είπε, ο στόχος, πέρα από την πιθανή εμπορική αξιοποίηση ενός τέτοιου μορίου, ήταν κυρίως να εξάψει το ενδιαφέρον των νέων για τη Χημεία και ειδικότερα για τις δυνατότητες της συνθετικής χημείας, σε συνδυασμό με την λάμψη -και την επικαιρότητα φέτος- των Ολυμπιακών αγώνων.

Είχε προηγηθεί από τους ερευνητές της IBM Research στην Ελβετία, με τη βοήθεια ενός ατομικού μικροσκοπίου, η δημιουργία ενός μορίου που ονομάσθηκε πεντακένιο και αποτελείται από πέντε εξαγωνικού σχήματος αλληλοπλεγμένα άτομα άνθρακα.

Το «ολυμπικένιο» ουσιαστικά αποτελεί μια μετεξέλιξη αυτού του μορίου, με την τεχνητή τοποθέτηση τριών δακτυλίων πάνω από άλλους δύο, όλοι μαζί συνδεμένοι σε ένα ενιαίο «Ολυμπιακό» σύμπλεγμα.

Το μόριο έχει πλάτος 1,2 νανόμετρα και είναι περίπου 100.000 φορές πιο λεπτό από μία ανθρώπινη τρίχα.

Το «ολυμπικένιο» έρχεται να προστεθεί σε μία τεράστια βάση χημικών δεδομένων που περιλαμβάνει ήδη περισσότερα από 26 εκατομμύρια μόρια.

Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, δυνητικά έχει ενδιαφέρουσες ηλεκτρικές και οπτικές ιδιότητες και θα μπορούσε μελλοντικά να αξιοποιηθεί σε νέου τύπου φωτοβολταϊκά κύτταρα και σε πηγές φωτισμού όπως οι φωτοδίοδοι (LED). Πηγή: nooz.gr